ပင္းယမင္းဆက္

ပင္းယမင္းဆက္

ပင္းယမင္းဆက္ (၆)ဆက္ 1.ျမင္စိုင္းရာဇသႀကၤန္ (ေကာဇာ ၆၇၄၊ ခရစ္ ၁၃၁၂) 2.မင္းဆက္(၁)တစ္စီးရွင္ သီဟသူ (ေကာဇာ ၆၈၄၊ ခရစ္ ၁၃၂၂) (ပင္းယ သီဟသူ) ရွမ္း 3.မင္းဆက္(၂)ဥဇနာ (ေကာဇာ ၇၀၄၊ ခရစ္ ၁၃၄၂) ရွမ္း 4.မင္းဆက္(၃)ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ (ေကာဇာ ၇၁၃၊ ခရစ္ ၁၃၅၁) ရွမ္း 5.မင္းဆက္(၄)ေက်ာ္စြာငယ္ (ေကာဇာ ၇၂၃၊ ခရစ္ ၁၃၆၁) ရွမ္း 6.မင္းဆက္(၅)နရသူ(ေမာပါမင္း) (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) ရွမ္း 7.မင္းဆက္(၆)ဥဇနာေျပာင္မင္း (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) (ဥစၥနာေပ်ာင္မင္း) ရွမ္း စစ္ကိုင္းမင္းဆက္ စစ္ကိုင္းမင္းဆက္ (၇)ဆက္ မင္းဆက္(၁)အသိခၤယာေစာယြန္း (ေကာဇာ ၆၉၂၊ ခရစ္ ၁၃၃၀) မင္းဆက္(၂) တရဖ်ားႀကီး (ေကာဇာ ၆၉၈၊ ခရစ္ ၁၃၃၆) မင္းဆက္(၃) ေရႊေတာင္တက္ (ေကာဇာ ၇၀၁၊ ခရစ္ ၁၃၃၉) မင္းဆက္(၄) ေက်ာ္စြာမင္း (ေကာဇာ ၇၀၆၊ ခရစ္ ၁၃၄၄) (က်စြာမင္း) မင္းဆက္(၅) မင္းရဲ (ေကာဇာ ၇၁၄၊ ခရစ္ ၁၃၅၂) (ေနာ္ရထာမင္းရဲမင္း) မင္းဆက္(၆) ရတဖ်ားငယ္မင္း (ေကာဇာ ၇၁၇၊ ခရစ္ ၁၃၅၅) မင္းဆက္(၇)မင္းေျပာက္ (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) [1] စစ္ကိုင္းေခတ္ဟု သီးျခားေခၚဆိုနိဳင္ေသာ္လည္း ပင္းယႏွင္႔ ေခတ္ျပိဳင္ျဖစ္သျဖင္႔ သီးျခားခြဲထုတ္ထားျခင္းမရွိပါ။

မဂဒူး မင္းဆက္

မဂဒူးမင္းဆက္(၁၂၈၇-၁၅၃၉) ေအဒီ (၁၁) ရာစုတြင္ သု၀ဏၰဘူမိ ေခၚ သထံုျပည္ၾကီးကို ပုဂံျပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးက တိုက္ခိုက္ျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေအာက္ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ မြန္တို႔မွာ တစ္ထီးတစ္နန္း ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ အဆင့္မွ ေလ်ာက်ခဲ့ရသည္။ ထို႔အတူျပင္ ယေန႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းရွိ မြန္တို႔မွာလည္း ေျမာက္ဖက္မွ အလံုးအရင္း ဆင္းသက္လာၾကသည့္ ရွမ္း-ထိုင္း(တိုင္)အႏြယ္တို႔၏ နယ္ခ်ဲ႕မႈကို ခံရျပီး ေအဒီ (၁၂) ရာစုအတြင္းတြင္ အျပီးတိုင္ ျပိဳလဲရျပန္သည္။ ထိုေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ မြန္တို႔မွာ ပုဂံလက္ေအာက္ခံ ဘ၀ေရာက္ေနရာမွ ပုဂံအင္အားက်ဆင္းခ်ိန္၊ မြန္ဂိုတာတာ တို႔၏ ရန္ေၾကာင့္ ပုဂံ ပ်က္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ကိုယ္ပိုင္ထီးနန္းကို ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းရာမွ မဂဒူး မင္းဆက္ ေပၚထြန္းလာသည္။ မဂဒူး မင္းဆက္ကို ဗညား၀ါရူး (ေခၚ) ၀ါရီရူးမင္းက မုတၱမျမိဳ႔မွ စတင္တည္ေထာင္သည္။ ထိုမင္း၏ ငယ္အမည္ မဂဒူး ကိုအစြဲျပဳကာ ၄င္းတည္ေထာင္သည့္ မင္းဆက္ကို မဂဒူးမင္းဆက္ဟုလည္းေကာင္း၊ ဘြဲ႔နာမည္ကို အစြဲျပဳကာ ၀ါရီရူးမင္းဆက္ ဟုလည္းေကာင္း ေခၚေ၀ၚၾကပါသည္။

မဂဒူးမင္းဆက္တြင္ မင္းေပါင္း ၁၈ ဆက္တိတိမင္းျပဳၾကသည္။ မင္းဆက္(၇)ဆက္ထိ မူလျဖစ္သည့္ မုတၱမျမိဳ႕တြင္သာ အစဥ္အဆက္ မင္းျပဳကာထီးနန္း စိုးစံခဲ့ေသာ္လည္း (၈) ဆက္ေျမွာက္ျဖစ္သည့္ ဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦး(သုရွင္ဗညားဦး)လက္ထက္အေရာက္တြင္ လက္ေအာက္ခံျမိဳ႔စားမ်ားျဖစ္သည့္ ေလာက္ဖ်ား၊ဥလို၊အဲျဗပန္ု ႏွင့္ ျဗတ္ထဗ တို႔ညီေနာင္မ်ားကပုန္ကန္သည့္အတြက္ မုတၱမ မွ ဒုန္၀န္း(ယခု ၀န္ၿမိဳ႕)သို႔ေျပာင္းေရႊ႕စိုးစံရသည္။ သို႔ေသာ္ ၀န္ၿမိဳ႔တြင္လည္း အခ်ိန္မ်ားစြာမၾကာလိုက္ပဲ စစ္ရွံဴးျပန္သျဖင့္ ဟံသာ၀တီ(ပဲခူး)သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရျပန္သည္။ ထိုဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦးေနာက္ နန္းတက္သည့္ ဗညားႏြဲ႔ (ေခၚ) ရာဇာဓိရာဇ္ လက္ထက္တြင္ မဂဒူးမင္းဆက္၏ အထြန္းေတာက္ဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္သကဲ့သို႔ မြန္တို႔အင္အား ၾကီးမားလာခဲ့သည္။ရာဇာဓိရာဇ္ ထိုစဥ္က အင္း၀တြင္ ထီးနန္းစိုးစံၾကသည့္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ၊ ၄င္း၏သားေတာ္မ်ား ျဖစ္သည့္ ဆင္ျဖဴရွင္ ႏွင့္ မင္းေခါင္တို႔ႏွင့္ စစ္ျပိဳင္ျပဳကာ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားလွသည့္ အင္း၀-ဟံသာ၀တီ အႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ကိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၈ ဆက္ေျမွာက္ျဖစ္သည့္ သုရွင္တကာရြတ္ပိမင္း လက္ထက္အေရာက္တြင္မူ ေတာင္ငူမွ အင္အားၾကီးမားလာသည့္ တပင္ေရႊထီး၏ အင္အားကိုမခံႏိုင္ပဲက်ဆံုးကာ မြန္တို႔၏ မဂဒူးမင္းဆက္လည္း ပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့ရသည္။ မဂဒူးမင္းဆက္ ၁၈ ဆက္ ၀ါရီရူး(ေခၚ)မဂဒူး(ေခၚ)ဗညား၀ါရူး (၁၂၈၇-၁၂၉၆) ခြန္ေလာ(ေခၚ)မဂဒါ(ေခၚ)ေစာရမ္းပရကြတ္(၁၂၉၆-၁၃၁၀) ေစာသင္ေမာင္(ေခၚ)ေစာေအာ(၁၃၁၀-၁၃၂၄) ေစာဇိတ္(ေခၚ)ဗညားရံဒယ္(၁၃၂၄-၁၃၃၁) ဇိတ္ပြန္(၇ ရက္) ေစာအဲကံေကာင္း(၄၉ ရက္) ဗညားအဲေလာ(၁၃၃၁-၁၃၄၈) ဗညားဦး(ေခၚ)ဆင္္ျဖဴရွင္ဗညားဦး(၁၃၄၈-၁၃၈၃) ရာဇာဓိရာဇ္(ေခၚ)ဗညားႏြဲ႔(၁၃၈၃-၁၄၂၁) ဗညားဓမၼရာဇာ(ေခၚ)ဗညားက်န္းမင္း(၁၄၂၃-၁၄၂၆) ပထမဗညားရံ(၁၄၂၆-၁၄၄၆) ဗညားဗရူး(၁၄၄၆-၁၄၅၀) ဗညားက်န္းေထာ(၁၄၅၀-၁၄၅၃) လိပ္မြတ္ေထာ(၇ လ) ရွင္ေစာပု(ေခၚ)ဗညားေထာ၀္(ေခၚ)၀ိဟာရေဒ၀ီ(၁၄၅၃-၁၄၇၂) ဓမၼေစတီ(၁၄၇၂-၁၄၉၂) ဒုတိယဗညားရံ(၁၄၉၂-၁၅၂၆) သုရွင္တကာရြတ္ပိ(၁၅၂၆-၁၅၃၉) ထို႔ျပင္ မဂဒူးမင္းဆက္ဟု ဟူဆလွ်င္လည္းရႏိုင္သည့္ မင္းႏွစ္ပါးရွိေသးသည္။

၄င္းတို႔မွာ ဟံသာ၀တီကို သိမ္းပိုက္ထားသည့္ ေတာင္ငူဘုရင္ တပင္ေရႊထီး အားလုပ္ၾကံျပီး နန္းတက္သည့္ သမိန္စကၠေ၀ါ ဘြဲ႔ခံ သမိန္ေစာထြတ္ ႏွင့္ ဒုတိယဗညားရံ မင္း၏သား အိမ္ႏွိမ့္စံဘ၀မွ တပင္ေရႊထီးအားပုန္ကန္ျပီး သမိန္ေစာထြတ္ ကိုပါ လုပ္ၾကံ နန္းတက္သည့္ သမိန္ေထာရာမ တို႔ျဖစ္သည္။သမိန္ေထာရာမ မွာ ဘုရင့္ေနာင္ တိုက္သျဖင့္ ရွံဳးကာေျပးရျပီး ေနာင္တြင္ အရွင္မိသျဖင့္ ကြပ္မ်က္ခံရသည္။ အင္း၀မင္းဆက္ အင္း၀မင္းဆက္ အေနာ္ရထာလက္ထက္မွ စတင္ကာ အင္အားႀကီးခဲ့ေသာ ပုဂံသည္ ၁၃ရာစုအလယ္မွစကာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အင္အားနည္းပါးလာၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ေျမာက္ဖက္မွတရုတ္ႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ေတာင္ဖက္သို႔ ဆက္လက္နယ္ခ်ဲ႕လာသည့္ မြန္ဂိုတို႔၏ တိုက္ခိုက္ဖ်က္စီးမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ရသည္။

မြန္ဂိုတို႔ အျပန္တြင္ ေက်ာ္စြာ ကိုပုဂံတြင္ နန္းတင္ခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ၾသဇာႀကီးေနသည္ မွာ ရွမ္းညီေနာင္ သံုးဦးျဖစ္သည္။ ပုဂံမင္းမ်ား လံုး၀ ၾသဇာမရွိေတာ့ေနာက္တြင္ တိုေတာင္းလွသည့္ ျမင္စိုင္း၊ ႏွင့္ ပင္းယ-စစ္ကုိင္းေခတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေသးသည္။သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသတစ္၀ွမ္းကို ေျမာက္ပိုင္းမွ ေမာရွမ္းတို႔ အင္အားႀကီးမားစြာျဖင့္ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္သျဖင့္ ပင္းယႏွင့္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မ်ားလည္းပ်က္စီးျပန္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႏွစ္၅၀အၾကာ တစ္နယ္တစ္မင္း မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီးေနာက္ ရွမ္းညီေနာင္သံုးဦးမွ ဆင္းသက္လာသည့္ သတိုးမင္းဖ်ားက ၁၊ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၁၃၆၅တြင္ အင္း၀နန္းတည္ကာ အင္း၀မင္းဆက္(၁၃၆၄-၁၅၂၇/၁၅၅၅)ကို တည္ေထာင္သည္။ ထို႔ေၾကာင္း အင္း၀မင္းဆက္မွ မင္းမ်ားသည္ ရွမ္းေသြးမကင္းၾကဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ျမန္မာဘြဲ႔ခံသည္ ျမန္မာစစ္စစ္မ်ားသဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

တည္ေထာင္စတြင္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ေဒသမ်ားကို သိမ္းသြင္းႏိုင္ကာ အင္အားႀကီး မင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဒုတိယ နန္းတက္သည့္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ လက္ထက္မွစကာ ေအာက္အရပ္ ရာမညမွ မြန္ပေဒသရာဇ္မ်ား မညီညႊတ္သည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူသည့္ အေနျဖင့္ စစ္ျပဳခဲ့သည္။ ထိုမွအစျပဳကာ အင္း၀-ဟံသာ၀တီ အႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ ျဖစ္ပြားသည္။ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲေနာက္ နန္းတက္သည့္ ဆင္ျဖဴရွင္ ၊ ဘုရင္မင္းေခါင္ တို႔လက္ထက္မ်ားအထိတိုင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရသည့္ စစ္ပြဲျဖစ္ေပသည္။ ထိုမင္းမ်ားေနာက္ နန္းတက္သည့္ မင္းမ်ားလက္ထက္တြင္လည္း တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းေရးကို လိုလားစြာ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္မရွိသေလာက္ နည္းပါးသျဖင့္ အခ်ိန္ၾကာသည္ ႏွင့္အမွ် အင္အားဆုတ္ယုတ္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ လက္ေအာက္ခံ ပေဒသရာဇ္မ်ားျဖစ္သည့္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားအင္အားႀကီးလာသည္။ ေနာက္ဆံုးမင္းျဖစ္သည့္ ေရႊနန္းေက်ာ့ရွင္နရပတိ လက္ထက္တြင္ ျပည္မင္း သတိုးမင္းေစာ ႏွင့္ ရွမ္းေစာ္ဘြား မိုးညွင္းစလံု၊၄င္း၏သား သိုဟန္ဘြားတို႔က အင္း၀ကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ၾကသည္။ ထိုေနာက္သိုဟန္ဘြား နန္းတက္သည္။ သိုဟန္ဘြားလုပ္ၾကံခံရၿပီးေနာက္ နန္းတက္သည့္ အုန္းေဘာင္ခံုမိႈင္းႏွင့္ မိုးျဗဲနရပတိတို႔ လက္ထက္မ်ားတြင္ ဟံသာ၀တီကို သိမ္းပိုက္လိုက္သည့္ ေတာင္ငူမွ တပင္ေရႊထီးႏွင့္ စစ္ၿပိဳင္ရန္ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ ထိုေနာက္နန္းတက္သည့္ နရပတိစည္သူ လက္ထက္တြင္ ဘုရင့္ေနာင္၏ လက္သို႔ က်ေရာက္ရေတာ့သည္။

အင္း၀မင္းဆက္ ၃၀ ဆက္ မင္းဆက္(၁)သတိုးမင္းဖ်ား (ေကာဇာ ၇၂၆၊ ခရစ္ ၁၃၆၄) မင္းဆက္(၂)မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ (ေကာဇာ ၇၃၀၊ ခရစ္ ၁၃၆၈) မင္းဆက္(၃)ဆင္ျဖဴရွင္ (ေကာဇာ ၇၆၃၊ ခရစ္ ၁၄၀၁) (ဆင္ျဖဴရွင္ တရဖ်ား) မင္းဆက္(၄)ပထမမင္းေခါင္ (ေကာဇာ ၇၆၃၊ ခရစ္ ၁၄၀၁) မင္းဆက္(၅)ဆင္ျဖဴရွင္သီဟသူ (ေကာဇာ ၇၈၅၊ ခရစ္ ၁၄၂၃) မင္းဆက္(၆)မင္းလွငယ္ (ေကာဇာ ၇၈၈၊ ခရစ္ ၁၄၂၆) မင္းဆက္(၇)ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ (ေကာဇာ ၇၈၈၊ ခရစ္ ၁၄၂၆) (ဤမင္းအထိ သတိုးဆက္ဟုလည္းေကာင္း) မင္းဆက္(၈)မိုးညႇင္းသတိုး (ေကာဇာ ၇၈၈၊ ခရစ္ ၁၄၂၆) မင္းဆက္(၉)မင္းရဲေက်ာ္စြာ (ေကာဇာ ၈၀၀၊ ခရစ္ ၁၄၃၈) (ဆင္ျဖဴရွင္ မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကီး) မင္းဆက္(၁၀)နရပတိ (ေကာဇာ ၈၀၃၊ ခရစ္ ၁၄၄၁) (နရပတိႀကီး)(ထူပါ႐ံုဒါယကာ) မင္းဆက္(၁၁)ျပည္စုန္သီဟသူ (ေကာဇာ ၈၂၉၊ ခရစ္ ၁၄၆၇) (ျမစည္းခံုဒါယကာ မဟာသီဟသူရ) မင္းဆက္(၁၂)ဒုတိယမင္းေခါင္ (ေကာဇာ ၈၄၁၊ ခရစ္ ၁၄၇၉) (တံတားဦးဘုရား ဒါယကာ) မင္းဆက္(၁၃)ေရႊနန္းေက်ာ့ရွင္နရပတိ (ေကာဇာ ၈၆၃၊ ခရစ္ ၁၅၀၁) (ဤမင္းအထိ မိုးညွင္းဆက္ဟုလည္းေကာင္း) မင္းဆက္(၁၄)သိုဟန္ဘြား (ေကာဇာ ၈၈၈၊ ခရစ္ ၁၅၂၆) (ရွမ္းစလံုေစာ္ဘြား) မင္းဆက္(၁၅)အုန္းေဘာင္ခံုမႈိင္း (ေကာဇာ ၉၀၃၊ ခရစ္ ၁၅၄၁) (ခံုမႈိင္းေစာ္ဘြား) မင္းဆက္(၁၆)မိုးျဗဲနရပတိ (ေကာဇာ ၉၀၉၊ ခရစ္ ၁၅၄၇) (ရွမ္းမိုးျဗဲေစာ္ဘြား) (ရွမ္းသံုးဆက္ဟုလည္းေကာင္း) မင္းဆက္(၁၇)စစ္ကိုင္းနရပတိစည္သူ (ေကာဇာ ၉၁၃၊ ခရစ္ ၁၅၅၁) (စလင္း စည္သူေက်ာ္ထင္) မင္းဆက္(၁၈)သတိုးမင္းေစာ (ေကာဇာ ၉၁၆၊ ခရစ္ ၁၅၅၄) (ေလာကနာထေစတီ ဒါယကာ) မင္းဆက္(၁၉)အမတ္လကၤ်ာစည္သူ (ထီးနန္းမရ) မင္းဆက္(၂၀)မင္းရဲေက်ာ္စြာ (ေကာဇာ ၉၄၆၊ ခရစ္ ၁၅၈၄) မင္းဆက္(၂၁)ေညာင္ရမ္းမင္းတရားႀကီး (ေကာဇာ ၉၆၁၊ ခရစ္ ၁၅၉၉) (မဟာျမတ္မုနိ ဒါယကာ) မင္းဆက္(၂၂)အေနာက္ဖက္လြန္မင္း (ေကာဇာ ၉၆၇၊ ခရစ္ ၁၆၀၅) မင္းဆက္(၂၃)သတိုးဓမၼရာဇာ (ေကာဇာ ၉၉၄၊ ခရစ္ ၁၆၃၂) (သာလြန္မင္း)(ရာဇမဏိစူဠ ဒါယကာ) မင္းဆက္(၂၄)ပင္းတလဲမင္း (ေကာဇာ ၁၀၁၀၊ ခရစ္ ၁၆၄၈) (မင္းရဲနႏၲမိတ္)(ငါးထပ္ႀကီးဘုရား ဒါယကာ) မင္းဆက္(၂၅)ျပည္မင္း (ေကာဇာ ၁၀၅၃၊ ခရစ္ ၁၆၉၁) မင္းဆက္(၂၆)နရာ၀ရ (ေကာဇာ ၁၀၃၃၊ ခရစ္ ၁၆၇၁) (အိမ္ေရွ႕မင္း) မင္းဆက္(၂၇)မင္းရဲေက်ာ္ထင္ (ေကာဇာ ၁၀၃၄၊ ခရစ္ ၁၆၇၂) (၀မ္းဘဲအင္းစံမင္း)(၀ရေဇယ) မင္းဆက္(၂၈)စေနမင္း (ေကာဇာ ၁၀၆၀၊ ခရစ္ ၁၆၉၈) (မန္ေအာင္ရတနာ ဒါယကာ) မင္းဆက္(၂၉)တနဂၤေႏြမင္း (ေကာဇာ ၁၀၇၆၊ ခရစ္ ၁၇၁၄) (မွန္နန္းရွင္) မင္းဆက္(၃၀)မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိ (ေကာဇာ ၁၀၉၅၊ ခရစ္ ၁၇၃၃) (ဟံသာ၀တီပါမင္း) [1] ေတာင္ငူမင္းဆက္ ေတာင္ငူမင္းဆက္သည္ ေတာင္ငူ-ဟံသာ၀တီ ေခတ္ႏွင့္ ေရာေထြးသတ္မွတ္ၾကေလ့ရွိပါသည္။

ေတာင္ငူမင္းဆက္

ေတာင္ငူမင္းဆက္သည္ ေတာင္ငူ-ဟံသာ၀တီ ေခတ္ႏွင့္ ေရာေထြးသတ္မွတ္ၾကေလ့ရွိပါသည္။သို႔ေသာ္ ထိုသို႔သတ္မွတ္သည္ထက္ ေတာင္ငူမင္းဆက္ကို သီးသန္႔ သတ္မွတ္လွ်င္ ေလ့လာရန္ပိုမုိအဆင္ေျပမည္ျဖစ္သည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေတာင္ငူမင္းဆက္သည္ အင္အားၾကီးသည့္ တပင္ေရႊထီး၊ဘုရင့္ေနာင္တို႔ ကိုေမြးထုတ္ေပးကာ သမိုင္းတြင္ ေတာင္ငူ-ဟံသာ၀တီေခတ္ ဟုေခၚသည့္ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို အစပ်ိဳးေပးခဲ့သည့္ နည္းတူ ထိုေခတ္ကို အဆံုးသတ္သူလည္းျဖစ္ျပန္သည္။

ထို႔ျပင္ ေနာက္ ေခတ္တစ္ေခတ္ျဖစ္သည့္ ေညာင္ရမ္းေခတ္ တြင္လည္းပါ၀င္ပါတ္သတ္မႈရွိေနျပေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေတာင္ငူရာဇ၀င္အက်ဥ္း သမိုင္းတြင္ ေတာင္ငူကိုစတင္တည္ေထာင္သူမွာ ပုဂံေခတ္ အေလာင္းစည္သူမင္း၏အမတ္ျဖစ္သူ အနႏၵပစၥည္း ျဖစ္သည္ဟုဆိုၾကသည္။သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္အင္အားၾကီးလာႏိုင္သည္မွာ တပင္ေရႊထီး၏ ဖခင္ျဖစ္သည့္ မင္းၾကီညိဳ လက္ထက္တြင္ျဖစ္သည္။သို႔ျဖင့္ တပင္ေရႊထီး၊ဘုရင့္ေနာင္ တို႔ဟံသာ၀တီကို ေအာင္ႏိုင္ျပီး ဟံသာ၀တီမွတစ္ဆင့္ ဒုတိယျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ၾကခ်ိန္တြင္လည္း ေတာင္ငူတြင္ ယံုၾကည္ေလာက္သည့္ အေဆြအမ်ိဳးမ်ားကို ဘုရင္ခံအျဖစ္ ခန္႔ထားအုပ္ခ်ဳပ္ေစသည္။တပင္ေရႊထီး ဟံသာ၀တီကို ေအာင္ႏုိင္ျပီးဟံသာ၀တီတါင္နန္းစံစဥ္ ေတာင္ငူထီးနန္းအား ဘုရင့္ေနာင္၏ဖခင္ မင္းၾကီးေဆြကို ဘုရင္ခံအျဖစ္ အုပ္စိုးေစသည္။ဘုရင့္ေနာင္လက္ထက္တြင္လည္း ေတာင္ငူနန္းကို ညီေတာ္ ေတာင္ငူမင္းေခါင္အားဆက္လက္ ေပးခဲ့သည္။

ထိုသို႔ေပးအပ္မႈမ်ားတြင္ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္သာ ဆိုေသာ္လည္း ေရႊမွန္ကင္း၊မင္းေျမွာက္တန္ဆာ ငါးပါး၊မင္းဧကရာဇ္တို႔၏ အေဆာင္အေယာင္ မ်ားကိုေပးျပီး အုပ္စိုးေစျခင္းျဖစ္သည္။နႏၵဘုရင္လက္ထက္အေရာက္တြင္ေတာင္ငူမင္း မင္းရဲသီဟသူ ႏွင့္သားျဖစ္သူ နတ္သွ်င္ေနာင္တို႔က ပုန္ကန္ျပီး ေတာင္ငူ-ဟံသာ၀တီ ေခတ္ကို အဆံုးသတ္ေပးခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးနန္းတက္သည့္ နတ္သွ်င္ေနာင္ လက္ထက္တြင္ေတာင္ငူကို အင္း၀မွ အေနာက္ဖက္လြန္မင္းက လာေရာက္တိုက္ခိုက္ျပီး မွန္ကင္းအထြဋ္ခ်ကာ သာမန္ပေဒသရာဇ္ အဆင့္သို႔ေလ်ာ့ခ်ခံခဲ့ရသည္။ေတာင္ငူမင္း နတ္သွ်င္ေနာင္လည္း စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းကာ မျပဳသင့္ပဲ တိုင္းတပါးသား ငဇင္ကာ ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ေအာက္ျပည္အရပ္မွ ေထာင္ထားရန္ၾကိဳးပမ္းသျဖင့္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္းကပင္ ႏွိမ္ႏွင္းကြပ္မ်က္ ခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ေတာင္ငူမင္းဆက္မွာ လည္းက်ဆံုးခဲ့ရေလသည္။

ေတာင္ငူမင္းဆက္ ၈ ဆက္

မင္းၾကီးညိဳ (ခရစ္-၁၄၈၆)(ေကာဇာ-၈၄၈)
တပင္ေရႊထီး (ခရစ္-၁၅၃၁)(ေကာဇာ-၈၉၃)
မင္းႀကီးေဆြ (ခရစ္-၁၅၄၀)(ေကာဇာ-၉၀၂)
ေတာင္ငူမင္းေခါင္ (ခရစ္-၁၅၄၉)(ေကာဇာ-၉၁၁)
ဘုရင့္ေနာင္ (ခရစ္-၁၅၅၀)(ေကာဇာ-၉၁၂)
နႏၵဘုရင္ (ခရစ္-၁၅၈၁)(ေကာဇာ-၉၄၃)
မင္းရဲသီဟသူ (ခရစ္-၁၅၈၄)(ေကာဇာ-၉၄၆)
နတ္သွ်င္ေနာင္ (ခရစ္-၁၆၀၉)(ေကာဇာ-၉၇၁)တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

. ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ တပင္ေရႊထီး၊ဘုရင့္ေနာင္ တို႔တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဒုတိယျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးသည္ ဘုရင့္ေနာင္၏ သားေတာ္ နႏၵဘုရင္ လက္ထက္အေရာက္တြင္ အခ်ိန္တိုတိုျဖင့္ လြယ္ကူစြာျပိဳကြဲသြားရျပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတ၀န္းလံုးတြင္ ပေဒသရာဇ္ငယ္မ်ား တစ္နယ္တစ္မင္း အသီးသီး ထူေထာင္ၾကျပီး အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။

ထိုသို႔ေသာအေျခအေနတြင္ ဘုရင့္ေနာင္၏ သားေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္သည့္ မင္းရဲနႏၵမိတ္ဘြဲ႔ခံ ေညာင္ရမ္းစား ရွင္သစၥာသည္ မဟာသီဟသူရဘြဲ႔ျဖင့္ ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္(၁၆၀၀-၁၇၅၂) ကိုစတင္တည္ေထာင္သည္။၄င္းႏွင့္ ၄င္းေနာက္ နန္းတက္ၾကသည့္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း၊သာလြန္မင္း တို႔သည္ အင္း၀၊ျပည္၊ေတာင္ငူ၊ဟံသာ၀တီ ႏွင့္ သန္လ်င္စသည့္ ေဒသမ်ားကို အစဥ္အဆက္ သိမ္းပိုက္ကာ မတည္မျငိမ္ျဖစ္မႈမ်ားကို အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကသည္။ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ ၁၀ဆက္သည္ အင္း၀ကို ဗဟိုျပဳကာ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည့္အတြက္ ေညာင္ရမ္းေခတ္ကို ဒုတိယအင္း၀ေခတ္ ဟုလည္းေခၚေ၀ၚၾကသည္

။ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္သည္ သာလြန္မင္းလက္ထက္တြင္ အထြန္းေတာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ျပီး ေနာက္ပိုင္းမင္းမ်ားလက္ထက္တြင္ အင္အားၾသဇာေလ်ာ့နည္းလာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးမင္းျဖစ္သည့္ မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိ(ဟံသာ၀တီေရာက္မင္း)လက္ထက္တြင္ ဇင္းမယ္ရွမ္းဇာတိျဖစ္သည့္ ဆင္၀န္ဦးေအာင္လွက ျဗမိုင္းဓိရာဇာဘြဲ႔ခံ၍ မြန္တို႔ကို စည္းရံုးကာ ပုန္ကန္သည္။ေနာက္ဆံုး အင္း၀ကိုပါသိမ္းယူကာ အင္း၀ဘုရင္ မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိကို ဟံသာ၀တီသို႔ေခၚေဆာင္သြားျပီး ကြပ္မ်က္ခဲ့သည္။ထုိေနာက္တြင္ မုဆိုးဖိုရြာသူၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်က အေလာင္းဘုရားဘြဲ႔ျဖင့္ မြန္တို႔ကို တြန္းလွန္ကာ တတိယျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီး ကိုတည္ေထာင္ခဲ့သည္။

ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ (၁၁)ဆက္
1.မင္းဆက္(၁)ေညာင္ရမ္းမင္းတရားႀကီး(မဟာသီဟသူရ ဓမၼရာဇာ) (မဟာျမတ္မုနိ ဒါယကာ) (ေကာဇာ ၉၆၁၊ ခရစ္ ၁၅၉၉)
2.မင္းဆက္(၂)အေနာက္ဖက္လြန္မင္း(မဟာဓမၼရာဇာ)(ေကာဇာ ၉၆၇၊ ခရစ္ ၁၆၀၅)
3.မင္းဆက္(၃)မင္းရဲဒိဗၺ (ေကာဇာ ၉၉၀၊ ခရစ္ ၁၆၂၈)
4.မင္းဆက္(၄)သာလြန္မင္း(သတိုးဓမၼရာဇာ) (ရာဇမဏိစူဠ ဒါယကာ) (ေကာဇာ ၉၉၄၊ ခရစ္ ၁၆၃၂)
5.မင္းဆက္(၅)ပင္းတလဲမင္း(သီရိနႏၵသူရဓမၼရာဇာ) (မင္းရဲနႏၲမိတ္) (ငါးထပ္ႀကီးဘုရား ဒါယကာ) (ေကာဇာ ၁၀၁၀၊ ခရစ္ ၁၆၄၈)
6.မင္းဆက္(၆)ျပည္မင္း (ေကာဇာ ၁၀၅၃၊ ခရစ္ ၁၆၉၁)
7.မင္းဆက္(၇)နရာ၀ရ (အိမ္ေရွ႕မင္း) (ေကာဇာ ၁၀၃၃၊ ခရစ္ ၁၆၇၁)
8.မင္းဆက္(၈)မင္းရဲေက်ာ္ထင္(သီရိပရ၀ မဟာဓမၼရာဇာ) (၀မ္းဘဲအင္းစံမင္း) (၀ရေဇယ) (ေကာဇာ ၁၀၃၄၊ ခရစ္ ၁၆၇၂)
9.မင္းဆက္(၉)စေနမင္း (မာန္ေအာင္ရတနာ ဒါယကာ) (ေကာဇာ ၁၀၆၀၊ ခရစ္ ၁၆၉၈)
10.မင္းဆက္(၁၀)တနဂၤေႏြမင္း (မွန္နန္းရွင္) (ေကာဇာ ၁၀၇၆၊ ခရစ္ ၁၇၁၄) 11.မင္းဆက္(၁၁)မဟာဓမၼရာဇာဓိပတိ(ဟံသာ၀တီပါမင္း/ေလာကသရဖူ ဒါယကာမင္း) (ေကာဇာ ၁၀၉၅၊ ခရစ္ ၁၇၃၃)

ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္

ကုန္းေဘာင္မင္း ၁၁-ဆက္ ရွိသည္။ ေဒ၀ဒဟ ေကာလိယ ကပၸိလမွ ဆက္၍ အထက္အညာ တေကာင္း သေရေခတၱရာ, ပုဂံ, ျမင္စိုင္း, ပင္းယ, အ၀(အင္း၀), တိုင္ေအာင္ သာကီႏြယ္႐ိုး သတိုးအဆက္ဆက္မွ ဆင္းသက္ကာ ေညာင္ရမ္းဆယ္ဆက္ေျမာက္မင္းျဖစ္ေသာ ဟံသာ၀တီပါမင္းတရားႀကီးလက္ထက္ ရတနာပူရ အ၀ေနျပည္ေတာ္ႀကီး၌ သာကီႏြယ္႐ိုး သတိုးမင္းဆက္ျပတ္သြားေပရာ သေဘၤာ ေလွေဖါင္ႀကီးႏွင့္ကမ္းပါး ကြာျခားျပတ္ကင္းေနရာတြင္ တံတားကုန္းေဘာင္သဖြယ္ ဆက္သြယ္ေပးႏိုင္ေသာ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးဖြားျမင္ရာ ဌာနကိုပင္ ေဗဒင္က်မ္းအရ ဓါတ္ျမတ္ဓါတ္ထူးျဖစ္ေသာ ဂေဗၻ ဓါတ္႐ိုက္၍ ကုန္းေဘာင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟု သမုတ္ေလသည္။

ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေနာက္ဆံုးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ ျမန္မာမင္းဆက္ျဖစ္သည္။ စတင္ထူေထာင္သူ အေလာင္းမင္းတရား မွသည္ေနာက္ဆံုး သီေပါမင္းအထိ မင္းဆက္ ၁၁ ဆက္တိတိရွိသည္။ ထိုမင္းဆက္၏ အေစာပိုင္းမင္းမ်ား လက္ထက္တြင္ ကာလရွည္ၾကာရွိခဲ့သည့္ မြန္-ျမန္မာဆက္ဆံေရး ျပိဳလဲကာ မြန္လူမ်ိဳးတို႔မွာလည္း လူမ်ိဳးၾကီးအျဖစ္မွ က်ဆင္းသြားသည္။ ေနာက္ပိုင္းမင္းဆက္မ်ားသည္လည္း တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္ မ်ားစြားအားထုပ္ေဆာင္ရြက္သည္မရွိပဲ ထီးနန္းစည္းစိမ္တည္ျမဲေရး၊ရယူပိုင္ဆုိင္ေရး အစရွိသည့္ နန္းတြင္းအေရးေတာ္ပံုမ်ား ႏွင့္သာလံုးပန္းေနရသည္။သို႔ေသာ္ ဘာသာေရးႏွင့္ထင္ရွားသည့္ မင္း၂ပါးရွိျပီး ၄င္းတို႔မွာ ဘုိးေတာ္ဘုရား ႏွင့္မင္းတုန္းမင္းတို႔ျဖစ္ၾကသည္။

ဘိုးေတာ္ဘုရားသည္ မင္းကြန္းပုထိုးေတာ္ႀကီး တည္ေဆာင္ရန္ၾကိဳးပမ္းမႈ ႏွင့္ သာႆနာေရးဆိုင္ရာ အျငင္းအခုန္ႏွင့္ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အားထုပ္မႈတို႔ျဖင့္ သမိုင္းတြင္သကဲ့သို႔ မင္းတုန္းမင္းအေနျဖင့္လည္း ပဥၥမသံဂါယနာတင္ျခင္းႏွင့္ ထိုမွတဆင့္ ပိဋိကပ္သံုးပံုကို ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ျပီး ပူေဇာ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားရသည္။ထိုမင္းဆက္သည္ အျခားျမန္မာမင္းဆက္မ်ား နီးတူ ကုန္းတြင္းပိတ္သဘာ၀မွ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ရသည့္ အခြင့္အေရးကို အသံုးမခ်ႏိုင္သကဲ့သို႔ ပေဒသရာဇ္ ပီသစြာပင္ ထီးနန္းတည္ျမဲေရးကို သာအဓိကထားကာ က်ဴးေက်ာ္လာသည္ အဂၤလိပ္တို႔ရန္ကို တြန္းလွန္ကာကြယ္ရန္အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္ အခ်ိန္ေႏွာင္းခဲ့သျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမင္းျဖစ္သည့္ သီေပါမင္းလက္ထက္တြင္ ရန္သူနယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႔၏ အျပီးတိုင္သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရေလသည္။

ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္ (၁၁)ဆက္
1.အေလာင္းမင္းတရား (ဦးေအာင္ေဇယ်) (နန္းစံ ၁၇၅၂ -၁၇၆၀)
2.ေနာင္ေတာ္ၾကီး (နန္းစံ ၁၇၆၀- ၁၇၆၃)
3.ဆင္ျဖဴရွင္ (နန္းစံ ၁၇၆၃-၁၇၇၆)
4.စဥ့္ကူးမင္း (နန္းစံ ၁၇၇၆-၁၇၈၂)
5.ေဖာင္းကားစားမင္း (နန္းစံ ၁၇၈၂ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း နန္းစံ ရက္ ၇ ရက္) 6.ပဒံုမင္း (ေျမဒူးမင္း-ဘိုးေတာ္ဘုရား) (နန္းစံ ၁၇၈၂-၁၈၁၉)
7.စစ္ကိုင္းမင္း (နန္းစံ ၁၈၁၉-၁၈၃၇)
8.သာယာ၀တီမင္း (နန္းစံ ၁၈၃၇-၁၈၄၆)
9.ပုဂံမင္း (နန္းစံ ၁၈၄၆-၁၈၅၃)
10.မင္းတုန္းမင္း (နန္းစံ ၁၈၅၃-၁၈၇၈)
11.သီေပါမင္း (နန္းစံ ၁၈၇၈-၁၈၈၅)

http://taungthartarlay.blogspot.com/