ငဇင္ကာ ႏွင့္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း

ငဇင္ကာ ႏွင့္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း
အေနာက္ဘက္လြန္မင္းမွ ေတာင္ငူကုိ ေအာင္ႏုိင္ျပီးေသာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ကို ဘုရင္ခံအျဖစ္ ျပန္လည္ ခန္႔အပ္ျပီးေနာက္ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူေလ၏။ ထုိအခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေနေသာ သန္လ်င္ငဇင္ကာသည္ ေအဒီ ၁၆၁၂ ဇူလုိင္လတြင္ ေတာင္ငူသုိ႔ အျပင္းခ်ီတက္လာေလသည္။ ေတာင္ငူျမိဳ႔ စစ္သူၾကီးျဖစ္ေသာ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ရဲမက္အမ်ားျဖင့္ ျမိဳ႔ျပင္မွခံတုိက္ေလ၏။ ငဇင္ကာ၏ တပ္မ်ားကို မခံႏုိင္သျဖင့္ ျမိဳ႔တြင္း၀င္ကာ ခုခံျပန္၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေတာင္ငူျမိဳ႔ရုိးက က်ယ္ျပီး ခုခံေသာ ရဲမက္မ်ားနည္း
ေသာေၾကာင့္ ငဇင္ကာတပ္သားမ်ား ျမိဳ႔ရုိးကို ေက်ာ္ႏုိင္ကာ ေတာင္ငူျမိဳ႔ကိုရေလသည္။

မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ျမိဳ႔တြင္းေရာက္လာေသာ ေပၚတူဂီတပ္သားမ်ားကို အျပင္းခုခံရာ တုိက္ပြဲတြင္ ေသနတ္ သင့္ျပီး က်ရူံးေလ၏။ နတ္ရွင္ေနာင္၏ မယ္ေတာ္ ႏွင့္ မိဖုရားတခ်ိဳ႔လည္း ေ၀ါစီးကာ အေျခြအရံႏွင့္ ျမိဳ႔မွ ထြက္ ေျပးရေလ၏။ နတ္ရွင္ေနာင္မယ္ေတာ္ ႏွင့္ မိဖုရား အင္း၀သုိ႔ ေရာက္လာရာ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း မွ ပင္းယျမိဳ႔လယ္တြင္ နန္းေတာ္ေဆာက္ေပးကာ ေနထုိင္ေစေလ၏။

ငဇင္ကာလည္း နတ္ရွင္ေနာင္ႏွင့္တကြ ကုိယ္လုပ္ေတာ္ေမာင္းမမ်ားကိုသန္လ်င္သုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။
ေတာင္ငူတြင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကိုမ်ားကို အေၾကာင္းစံုသိရျပီးေသာ္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းသည္ ရဲမက္အမ်ားအပါးျဖင့္ သန္လ်င္သုိ႔အျပင္းခ်ီတက္ေလသည္။

သန္လ်င္သုိ႔ ေရာက္လွ်င္ ငဇင္ကာထြက္မေျပးေအာင္ ပင္လယ္ဘက္မွ ေလွတပ္ၾကီးမ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆုိ႔ထား
ေစေလ၏။ ထုိေနာက္ သန္လ်င္ျမိဳ႔ ပတ္ပတ္လည္တြင္ တပ္ေတာ္မ်ားကို ခ်ေလသည္။ သန္လ်င္ျမိဳ႔တြင္းတပ္ လည္း အေျမွာက္ၾကီးမ်ားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ပစ္ခတ္၏။သန္လ်င္ျမိဳ႔၏ ျမိဳ႔ရုိးမွာ အခုိင္အခံရွိသျဖင့္
ျမိဳ႔ရုိးပ်က္ေအာင္ ဥမင္တူးျပီး ျဖိဳေစျပီးေနာက္ ပတ္ပတ္လည္ ၀ုိင္းရံေနေသာ အင္း၀တပ္သားမ်ား အလံုးအရင္း ၀င္တုိက္သျဖင့္ သန္လ်င္ျမိဳ႔က်ေလသည္။

ငဇင္ကာႏွင့္တကြ အေပါင္းအပါကိုလည္း ဖမ္းမိေလ၏။ငဇင္ကာမွ နတ္ရွင္ေနာင္အကူအညီေတာင္းသျဖင့္ စစ္ခ်ီရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းလည္း နတ္ရွင္ေနာင္ကို စစ္ေဆး ေမးျမန္းျပန္၏။ နတ္ရွင္ေနာင္မွ မိမိမေစဟုသာ ျပန္လည္ မိန္႔ၾကားေလသည္။ ထုိအခါ ၾကက္ရိုးပင္ရြာကို စားေသာ ရြာစားမွ နတ္ရွင္ေနာင္သည္ ငဇင္ကာကို စာတခု ပုိ႔ေၾကာင္း သုိ႔ေသာ္ ထုိစာ တြင္ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာ ပါသည္ကို မိမိမသိပါဟု ေလွ်ာက္ထားရာ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းလည္း နတ္ရွင္ေနာင္ကို ျမိဳ႔လယ္တြင္သတ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ခ်ေလသည္။

ငဇင္ကာကိုလည္း တံက်င္တင္ျပီး ျမိဳ႔လယ္တြင္ထားေလ၏။ သန္လ်င္ကိုရျပီးေသာ္ တလခန္႔ၾကာလွ်င္ သေဘၤာငါးစင္းႏွင့္ ကုလားပသီ ( parsee လူမ်ိဳး၊ အီရန္ လူမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားျဖစ္၏) ၃ ေထာင္ေက်ာ္ခန္႔ သန္လ်င္ကိုေရာက္လာ၏။ ထုိသူမ်ားသည္ ငဇင္ကာမွ စစ္ေရးအတြက္ အကူအညီေတာင္းထားသူမ်ား ျဖစ္ ေလ၏။အေနာက္ဘက္လြန္မင္းလည္း ေလွအတြင္း၀န္ကို သူတုိ႔ဘက္မွ စတုိက္လွ်င္ အျပင္းအထန္ျပန္တုိက္ေစဟု အမိန္႔ျပန္ေလ၏။

ပသီကုလားတုိ႔လည္း သန္လ်င္ေရာက္လွ်င္ ငဇင္ကာ၏ အရိပ္အေယာင္ကို မျမင္သျဖင့္ အင္း၀ေလွတပ္ကို စတင္တုိက္ခုိက္ေလ၏။ ေလွအတြင္း၀န္လည္း အျပင္းအထန္ျပန္လည္ခုခံ၏။ ထုိအခါ သေဘၤာငါးစင္း အနက္ တစင္းမွာ ထြက္ေျပးသြားျပီး ေလးစင္းကို ဖမ္းမိေလသည္။ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာ ကုလားပသီ တုိ႔ကိုလည္း မကြပ္မ်က္ဘဲ သန္လ်င္တြင္ေနရာခ်ေပးေလ၏။

အေနာက္ဘက္လြန္မင္းမွ သန္လ်င္ကိုတုိက္ခုိက္သိမ္းႏုိင္ေသာ သတင္းကို မုတၱမစားၾကားလွ်င္ ေရႊေငြမ်ား ကို ေလွအျပည့္တင္ကာ အင္း၀ဘုရင္ထံအညံခံ ၀င္ေလ၏။ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းလည္း မိမိ၏ ညီေတာ္ စစ္ကုိင္းစားကိုေရးျမိဳ႔သုိ႔ ေစလႊတ္ကာ နယ္စပ္ေရးရာကို ခုိင္မာေအာင္လုပ္ေဆာင္ေစေလ၏။ စစ္ကုိင္းစား ေရးျမိဳ႔တြင္ ရွိေနသည္ဟု ယုိးဒယားမင္းၾကားလွ်င္ လူသူအမ်ားျဖင့္ ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ကာ စစ္ကုိင္းစားကို ဖမ္းမိျပီး ထား၀ယ္သုိ႔ ယူေဆာင္သြားေလ၏။ (ထုိအခ်ိန္က ထား၀ယ္သည္ ယုိးဒယားလက္ ေအာက္တြင္ရွိ၏။)

Posted by သမုိင္း ပံုရိပ္