Search This Blog

Wednesday, October 26, 2016

ေပါရိသာဒ နွင္႔ နတ္ခ်စ္ ဂါထာမ်ား


 
ေပါရိသာဒ နွင္႔ နတ္ခ်စ္ ဂါထာမ်ား

အို --

ေလာကေစာင္႔ႀကပ္ နတ္မ်ားအေပါင္းတို႔၊ ဤအရပ္႒ာနသို႔ တရားနာရန္ လာႀကပါကုန္ေလာ႔၊
ေၿမေစာင္႔နတ္၊ ေရေစာင္႔နတ္၊ သမုဒၵရာေစာင္႔နတ္၊ ၀လာဟကနတ္၊ ပဇၨဳန္နတ္ အာကာသစိုး၊ ဘုမၼစိုး၊ ရုကၡစိုး အစရွိကုန္ေသာ နတ္ၿမတ္နတ္ေကာင္း နတ္အေပါင္းတို႔၊ ဤအရပ္႒ာနသို႔ တရားနာရန္ လာႀကပါကုန္ေလာ၊
နဂါး ၊ ဂဠဳန္ ၊ ဂုမၻာန္၊ ယကၡိဳက္ အစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ ဤအရပ္႒ာနသို႔ တရားနာရန္ လာႀကပါကုန္ေလာ႔၊
၀ိဇၹာ၊ ေဇာ္ဂ်ီ တပသီ အစရွိကုန္ေသာ ဥပါသကာအေပါင္းတို႔၊ ဤအရပ္႒ာနသို႔ တရားနာရန္ လာႀကပါကုန္ေလာ႔၊
အလုံးစုံေသာ အပါယ္( ၄ ) ဘုံသားအေပါင္း၊ လူအေပါင္း နတ္အေပါင္း ၿဗဟၼာအေပါင္းတို႔ ဤအရပ္႒ာနသို႔ တရားနာရန္ လာႀကပါကုန္ေလာ႔၊

အကြ်နဳပ္သည္ ကႆပဘုရားရွင္သည္ ေဟာႀကားထားေတာ္မူထားအပ္ေသာ တဂါထာလ်င္ အဖိုးတသိန္းစီ ထုိက္တန္ေသာ အလြန္ႀကားနာရခဲလွစြာေသာ သတသဟႆာရဟ ဂါထာတို႔ကို သတၱ၀ါတို႔၏ စီးပြားအလို႔ငွါ ခ်မ္းသာကို ၿဖစ္ေစၿခင္းငွါ ေကာင္းၿမတ္ေသာ သမၼာဆႏၵၿဖင္႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပါအံ႔၊ အသင္တို႔သည္ ဤအရပ္႒ာနသို႔ လာေရာက္ႀကကုန္၍ ရုိေသစြာ နာယူႀကပါ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ - - -

သဟႆာရဟဂါထာေတာ္ နတ္ခ်စ္ ဂါထာေတာ္

သကိ ေဒ၀ မဟာရာဇ၊ သဗၻိ ( သပ္ဘိ ) ေဟာတိ သမာဂေမာ။
သာ နံ သဂၤတိ ( သင္ဂတိ ) ပါေလတိ၊ နာ သဗၻိ ဗဟုသဂၤေမာ။( ဗဟု သင္ဂေမာ )

မင္းျမတ္. သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် ေတြ႔ဆံု ရျခင္းသည္ မိမိဘ၀အတြက္ ေဘးရန္ ကင္းရွင္း ခ်မ္းသာရေအာင္ တစ္ဘ၀လုံး ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေပ၏။ သူယုတ္မာတို႔ ႏွင္႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းသင္း ရေသာ္လည္း ေဘးရန္အားလုံး လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရမွဳ႕ မရွိနိုင္ပါ။

သဗၻိ ေရ၀ သမာေသထ၊ သဗၻိ ကုေဗၺထ သႏၳ၀ံ။ ( ကုတ္ေဗထ သန္ထ၀ံ )
သတံ သဒၶမၼ ( သတ္ဒမ္မ ) မညာယ၊ ( မင္ညာယ ) ေသေယာ ေဟာတိ န ပါပိေယာ။

မင္းျမတ္. ဒီလိုအေႀကာင္းေတြေႀကာင္႔ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ႏွင့္ သာ ေပါင္းသင္းကာ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ သင္႔တယ္၊ အကၽြမ္းတ၀င္ ရွိေအာင္ ျပဳသင္႔တယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔နွင္႔ ေပါင္းသင္းေနတဲ႔အတြက္ သူေတာ္
ေကာင္းတရားေတြကို ႀကားနာရၿပီး ကိုယ္တုိင္လဲ သူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္တယ္၊ ဘယ္ေတာ႔မွ ယုတ္မာေသာသူ လူမိုက္ မၿဖစ္နိုင္ေတာ႔ဘူး။

ဇီရႏိ ၱ( ဇီ ရန္တိ ) ေ၀ ရာဇရထာ သုစိတၱာ၊( သုစိတ္တာ ) အေထာ သရီရမၸိ ( သရီရမ္ ပိ ) ဇရံ ဥေပတိ။
သတဥၥ ဓေမၼာ န ဇရံ ဥေပတိ၊ သေႏၱာ ဟေ၀ သဗၻိ ပေ၀ဒယႏၱိ။

မင္းျမတ္. လွလွပပ အဆန္းတႀကယ္ ၿပဳလုပ္စီမံထားတ႔ဲ မင္းၿမတ္ရဲ႕ ၇ထားဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေတာင္႔တင္း ခုိင္ခံ႔ေသာ္လည္း တေန႔မွာေတာ႔ ေဆြးေၿမ႕ပ်က္စီးရမယ္႔ ဇရာ သေဘာတရားကို မလြန္ဆန္နို္င္ဘူး၊ ဘုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား
ဆိုတာကေတာ႔ ေခတ္ကာလ နွစ္ပရိေစၦဒေတြ ဘယ္ေလာက္ ႀကာေညာင္းေနပါေစ၊ ေဆြးေၿမ႕
ပ်က္စီးသြားတယ္၊ အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းၿပီး သုံးမရေတာ႔ဘူးဆုိတာ မရွိနိုင္ပါဘူး။

နဘဥၥ( နဘင္ စ ) ဒူေရ ပထ၀ီ စ ဒူေရ၊ ပါရံ သမုဒၵႆ ( သမုဒ္ ဒတ္သ ) တဒါဟု ဒူေရ။
တေတာ ဟေ၀ ဒူရတရံ ၀ဒႏၱိ၊ သတဥၥ ( သတဥ္ စ ) ဓေမၼာ အသတဥၥ ရာဇ။

မင္းျမတ္. ေကာင္းကင္ ႏွင့္ ေျမျပင္ဟာ ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္လို႔ မရေအာင္ သိပ္ကုိ ေ၀းကြာပါတယ္၊ အဲဒီလိုပဲ မဟာ သမုဒၵရာရဲ႕ ဟုိဖက္ကမ္းနဲ႔ ဒီမွာ ဘက္ကမ္း ဆုိတာကလဲ ေ၀းကြာလြန္းလွတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ သူေတာ္ေကာင္း တရားႏွင့္ မသူေတာ္တို႔၏ တရားတို႔ကေတာ႔ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေၿမႀကီး၊ သမုဒၵရာ ဟိုဖက္ကမ္းနဲ႔ ဒီဘက္ကမ္း ထက္ကို ေ၀းကြာႀကတယ္၊ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္လို ဆန္႔က်င္ေနႀကတယ္။

ပါဠိ မဖတ္တတ္သူမ်ားအတြက္ ပါ႒္ဆင္႔မ်ားကို ( ) ၿဖင္႔ ေဖာ္ၿပထားပါသည္။

အထက္ပါ ဂါထာေတြကေတာ႔ ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳ ဆရာေတာ္၊ တနည္းအားၿဖင္႔ ေရဆူ ဆရာေတာ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာ ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား လက္ခံထားခဲ႔ႀကတဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥတၱမသာရ ရဲ႕ ဘ၀အတၳဳပၸတိၱ
အေႀကာင္းကို ဖတ္မိကတည္းက စာေရးသူလဲ ရြတ္ပြားေနမိတဲ႔ ဓမၼလက္ေဆာင္ဂါထာေလးေတြ ပါ။ ဆရာေတာ္တရားေဟာေနစဥ္၊ ပရိတ္ရြတ္ေနစဥ္အတြင္း ဆရာေတာ္ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ေရမ်ားမွာ ဆူေ၀
လာေသာေၾကာင့္ ေရဆူဆရာေတာ္ ဟု ေခၚဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။ေမတၱာတရားႀကီးမားေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အသြားအလာ ခက္ခဲ၍ ေဝးလံ ေခါင္းပါးေသာ ေတာင္တန္း ေဒသ မ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ မွ် သီတင္းသုံး ေနထုိင္လ်က္ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသား မ်ားအား ဗုဒၶ တရား ဓမၼမ်ား က်င့္ၾကံ ပြားမ်ား ႏုိင္ေရး အတြက္ ေမတၲာေတာ္ ႀကီးမားစြာ သာသနာ ျပဳေတာ္ မူခဲ့သည္။ ထုိ႕အျပင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ အာသံ ျပည္နယ္၊ မဏိပူရ ျပည္နယ္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံ စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္း မ်ားႏွင့္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႕ လွည့္လည့္ၾကြေရာက္ သာသနာ ျပဳေတာ္ မူခဲ့သည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ဘ၀တေလ်ာက္လုံး ဒီဂါထာေတြကို အၿမဲ ရြတ္ပြား သရဇၥ်ာယ္ေနခဲ႔တယ္ ဆုိတာကို သူ႕ရဲ႕ ဘ၀အေတြ႔အႀကဳံ စာအုပ္မ်ားမွာ ဖတ္မွတ္ႀကည္ညိဳၿပီး သိရွိခဲ႔ရပါတယ္၊က်မ္းစာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရးသားခဲ႔တဲ႔ အထဲမွာ စာေရးသူ အႀကိဳက္ဆုံးစာအုပ္ကေတာ႔ ခ်မ္းေၿမ႕စြာ ဘ၀ေနနည္း စာအုပ္ပါပဲ၊ အင္တာနက္ စာမ်က္နွာမ်ားမွာ အဲဒီစာအုပ္ ရွိခဲ႔လ်င္လည္း စာဖတ္သူမ်ားကို ဓမၼဒါနၿပဳဖို႔ အသိေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္၊ ဘယ္ဆုိက္မွာ ရနိုင္မလဲ ဆိုတာကို ညြန္းေပးေစခ်င္တယ္၊

ဆရာေတာ္ႀကီးအသက္ ထင္ရွား ရွိစဥ္က
ဂါထာမ်ားရဲ႕ ေနာက္ခံသမိုင္း

တကယ္ေတာ႔ ဒီဂါထာေတြဟာ အမ်ားသိၿပီးသားၿဖစ္ႀကတဲ႔အတုိင္း လူသားစား ေပါရိသာဒ ဇာတ္ေတာ္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ မဟာသုတေသာမမင္းႀကီးရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ႔ ေပါရိသာဒ က ယဇ္ပူေဇာ္ဖို႔ ဖမ္းေခၚသြားတယ္၊ ဖမ္းမိၿပီးကာမွ --
အေမာင္ ေပါရိသာဒ အေမာင္ကုိ ေတာင္းဆုိစရာ တခုရွိပါတယ္၊
ေၿပာပါ - ခြင္႔ၿပဳနိုင္ရင္ ၿပဳပါမယ္ -

ဒီေနရာကို မလာခင္ ငါ႔မွာ ဆႏၵတခု ရွိခဲ႔တယ္၊ ဆရာနႏၵပုဏၰားဆီကေန တရားနာယူဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆးမဂၤလာ လုပ္ေနဆဲမွာပဲ ဖမ္းေခၚလာလို႔ မနာလိုက္ရေသးဘူး၊ အဲဒီတရားေတာ္ေတြကလဲ တပုဒ္ တပုဒ္ကို အသၿပာ တစ္ရာ တန္တယ္ လို႔ ႀကားသိခဲ႔ရတယ္၊ အေမာင္ ခြင္႔ၿပဳမယ္ ဆုိရင္ တရားေတာ္ကို နာယူၿပီးမွ ငါ႔ကို သတ္ပါေတာ႔လား၊ အခုေတာ႔ ငါ႔တုိင္းၿပည္ကို ၿပန္ၿပီး တရားနာယူပါရေစအုံး --

ဟုတ္ရဲ႕လား - မင္းႀကီး၊ ေသရမွာ ေႀကာက္လို႔ ဥပါယ္တံမ်ဥ္ သုံးေနတာလား --
မဟုတ္ရပါအေမာင္ေပါရိသာဒ၊မင္းမွာသစၥာ၊လူမွာကတိ၊ေယာက်ၤားၿမတ္တို႔မည္သည္ေၿပာၿပီးသားစကားကို
တည္တံ႔ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေလ႔ရွိႀကတယ္၊ ငါမင္းၿမတ္ ကတိေပးပါတယ္ -
ေကာင္းပါၿပီ မင္းၿမတ္၊ ကတိတည္ပါေစ - သြားခြင္႔ၿပဳပါတယ္၊ ၿပန္လာဖို႔ မေမ႔ပါနဲ႔၊

ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုတေသာမမင္းဟာ တရားေတာ္ကို နာယူၿပီး ဆရာ နႏၵပုဏၰားကို သူမ်ားေတြက ဂါထာတပုဒ္ကုိ အသၿပာ တရာနဲ႔ ပူေဇာ္တယ္၊ ငါကေတာ႔ ဒီေလာက္ တန္ဖိုး၇ွိတဲ႔ တရားေတာ္ကို တိုင္းၿပည္နဲ႔ ပူေဇာ္လိုတယ္၊ ဆိုၿပီး စိတ္ကူးရွိေသာ္လည္း ပုဏၰားရဲ႕ ရုပ္ရည္ လကၡဏာကို ႀကည္႔လို္က္တဲ႔အခါ ရွင္ဘုရင္ ရာထူးနဲ႔ မထုိက္တန္တာကို သိၿမင္တဲ႔အတြက္ ဂါထာတပုဒ္ကုိ အသၿပာ တစ္ေထာင္နဲ႔ ပူေဇာ္မယ္ ဆုိၿပီး အသၿပာ ေလးေထာင္နဲ႔ ဆုခ်ခဲ႔ၿပီး ေပါရိသာဒဆီ ၿပန္သြားခဲ႔တယ္၊

ကိုယ္႔အသက္ ေသရမွာ ကို သိသိႀကီးနဲ႔ ၿပန္လာတဲ႔ သုတေသာမမင္းကို ႀကည္႔ၿပီး ေပါရိသာဒကလည္း အံ႕ႀသေနရွာတယ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ လူသတ္သမား လူသားစား ေပါရိသာဒ ဟာ ဘုရားေလာင္း သုတေသာမမင္းဆီက တရားေတာ္ကို နာယူၿပီး သူေတာ္ေကာင္းၿဖစ္ကာ အကြ်တ္တရား ရသြားရွာတယ္၊

ေပါရိသာဒ နာယူခဲ႔တဲ႔ တရားေတာ္ကေတာ႔ အထက္က ဂါထာ ( ၄ ) ပုဒ္ပါပဲ၊ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားစြာ ေပးစြမ္းနို္င္တဲ႔ ဂါထာမ်ားကို ရြတ္ပြားခဲ႔တဲ႔ ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ႔ နတ္ၿဗဟၼာေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ႀကင္နာမွဳ႕ကို လုိခ်င္လ်င္ အၿမဲတမ္း ရြတ္ဖတ္သင္႔တယ္ လို႔ တုိက္တြန္းထားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ ေတြမွာလည္း ေ၀းလံေခါင္သီတဲ႔ ခ်င္းေတာင္တန္း နာဂ ေတာင္တန္း ေဒသေတြမွာ ေနေသာ္လည္း ဘယ္လို သားရဲတိရိစၦာန္ ကမွ အႏၱရာယ္မၿပဳႀကေႀကာင္း၊ တခ်ိိဳ႕ က်ားေတြ ဆင္ေတြ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း လာေရာက္အိမ္စက္ အနားယူေလ႔ ရွိႀကေႀကာင္း၊ ေတာေတာင္ေစာင္႔နတ္ ရုကၡစိုးမွ အစ နတ္အမ်ားစုတို႔သည္ ညအခါ လာေရာက္ဖူးေၿမာ္ ေမးၿမန္းႀကေလ႔ ရွိႀကေႀကာင္း သိရွိရပါတယ္။

ဘ၀တေလ်ာက္လုံး ေဘးရန္အႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းစြာၿဖင္႔ ခ်မ္းသာစြာေနနိုင္ၿပီး နတ္ၿဗဟၼာတို႔ရဲ႕ ေမတၱာကို ရယူလိုသူမ်ား ရြတ္ပြားနုိင္ေစရန္ အသိေပး မွ်ေ၀လို္က္ပါတယ္။

အကိုး
မဟာသုတေသာမ ဇာတက
ဇာတက ႒ကထာ ၂. ၂၁. ၄၁၁
မဟာသုတေသာမ စ၇ိယာ၀ဏၰနာ
ယုဓဥၥယ ၀ဂ္၊
စရိယာပိဋက အ႒ကထာ၊

ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားပါ

 
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားပါ

ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႔အတြက္ တို႔တစ္ေတြဟာ အေလးထားစရာသံုးမ်ိဳး မွတ္ထားရပါမယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက နံပါတ္(၁) ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားၿပီးေတာ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရမယ္။ နံပါတ္(၂)က ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႀကီးကို အေလးထားၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္တတ္ရမယ္။ နံပါတ္(၃)က တရားဓမၼကို အေလးထားၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္သံုးသပ္တတ္ရမယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက “ အတၱာနံ ေယ၀ အဓိပတႎ ကတြာ ” ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလးထားၿပီးေတာ့ “ အကုသလံ ပဇဟတိ၊ ကုသလံ ဘာေ၀တိ ” အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္ရွားဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ကုသိုလ္ေတြ တိုးတက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတာပါ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ?၊ “ ငါဟာ အခု အင္မတန္ တန္ဖိုးရွိတဲ့လူ႕ဘ၀ကို ေရာက္လာၿပီ၊ မ်က္စိေကာင္း နားေကာင္း အသိဉာဏ္ရွိတယ္၊ လူ႕ဘ၀မွာလည္းပဲျပည့္ျပည့္စံုစံုရွိတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးကလည္းထြန္းကားေနတယ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတြကို တို႔သိရွိခြင့္ေတြ ရေနတယ္၊ အဲဒီလို လူလည္းျဖစ္တယ္၊ အသိဉာဏ္လည္းရွိတယ္၊

ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတြလည္း သိရွိခြင့္ေတြ ရေနတယ္၊ ငါ့မွာ ဒီေလာက္အေျခအေနေတြ ေကာင္းေနတာ စား၀တ္ေနေရးေတြလံုးပမ္းၿပီး အေပ်ာ္အပါးေတြ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘ၀တစ္ခုကို အဆံုးသတ္မယ္ဆိုရင္ ငါ့အဖို႔ ဘာတန္ဖိုးမွ ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး ” ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့စား၀တ္ေနေရးဟာ တိရစၦာန္လည္း လံုးပမ္းတာပဲေလ။

သူတို႔လည္း သူတို႔ဘာသူတို႔ စားစရာေတာ့ရွာၾကတာပဲ။ သူတို႔ အတိုင္းအတာ အလိုက္ သူ႕စား၀တ္ေနေရးရွာတာဟာ ဆန္းတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ ဘ၀တစ္ခု ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရွာတာပါ၊ အေပ်ာ္အပါးဆိုတာ လူေတြသာရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊
တိရစၦာန္ေတြမွာလည္းရွိတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ “ အေပ်ာ္အပါးေတြနဲ႔၊ စား၀တ္ေနေရး လံုးပမ္းမႈဆိုတာေတြနဲ႔ ဘ၀တစ္ခုကို အဆံုးသတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါ့မွာဘာတန္ဖိုးမွ ရလိုက္မွာမဟုတ္ပါ၊

အင္မတန္တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူ႕ဘ၀ႀကီး တစ္ခုလံုးဟာ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးသြားေတာ့မွာပါ ”၊“ အခုလို အသိဉာဏ္ရွိေနတဲ့ဘ၀မွာ ကိုယ္က်င့္သီလေကာင္းေအာင္ ငါႀကိဳးစားမယ္၊ အနည္းဆံုး ငါးပါးသီလ လံုေအာင္ၾကိဳးစားမယ္၊ ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ရွစ္ပါးသီလ ေဆာက္တည္မယ္၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဒါနေကာင္းမႈ ငါျပဳႏိုင္ေအာင္သတိထားမယ္ ”ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေလးထားတာပါ။

ေလာကလူေတြက ဒါနေကာင္းမႈ မလုပ္တာက မရွိလို႔မဟုတ္ပါ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမ့လို႔မလွဴၾကတာပါ။ ဒါနေကာင္းမႈဆိုတာက ကိုယ့္အိမ္မွာ ေန႔စဥ္ ထမင္းခ်က္တဲ့ထဲက ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္း သံဃာေတြ ေလာင္းလဲ ဒါနေကာင္းမႈျဖစ္ပါတယ္။

ေလာကလူေတြဟာ အသိဉာဏ္အားနည္းလို႔ ကိုးကြယ္မႈ၊ အတုယူမႈေတြ အလြန္လြဲမွားတယ္။ ယံုၾကည္မႈေတြ သိပ္မ်ားၿပီးေတာ့ အသိပညာနည္းပါးၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ မယံုသင့္တာေတြပါ ယံုလာၾကပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို “ ငါလို ပုဂၢိဳလ္ဟာ အသိဉာဏ္ရွိၿပီး ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ေတြ႕ၾကံဳေနရတယ္၊ ငါလိုပုဂၢိဳလ္ဟာ တရားဓမၼကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီဘ၀မွာပဲ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ ရရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပင္ရမွာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအေလးထားရပါမယ္။

အကယ္၍မ်ား ငါ ဒီဘ၀မွာ မျပင္လိုက္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ငါ့ရဲ႕ဘ၀ဟာ ႀကီးပြားတိုးတက္ဖို႔ မရွိႏိုင္ပါ။ အဲဒါ ေၾကာင့္မို႔ ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေကာင္းတဲ့လမ္း မသြားမိေအာင္၊ ေကာင္းတဲ့လမ္း ေလွ်ာက္မိေအာင္ ငါျပင္ရမယ္ ” လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားရပါမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလးထားၿပီးေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ စဥ္းစားရပါမယ္။

ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ကလည္း မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အေလးထား၍၊ မိမိရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႀကီးကို အေလးထား၍၊ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားတဲ့ အမွန္တရားေတြကိုအေလးထား၍ အေလးအနက္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ျပင္ၾကတယ္။

ေကာင္းေအာင္ျပင္တယ္ဆိုတာ မေကာင္းတဲ့စ႐ိုက္ေတြ ေကာင္းလာေအာင္၊ အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္၊ ကုသိုလ္ေတြကို တိုးပြားလာေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္၊ အကုသိုလ္မွန္သမွ်ေရွာင္လို႔၊ကုသိုလ္မွန္သမွ် မိမိသႏၲာန္မွာ ျပည့္စံုေစေအာင္၊ စိတ္ျဖဴစင္ေအာင္ ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို အားထုတ္ျခင္းသည္သာလွ်င္ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုလုပ္မွ သာလွ်င္“ လူ႕ဘ၀တစ္ခု ရလာရက်ိဳး၊ ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရက်ိဳး၊ တို႔တစ္ေတြ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မွာ ”လို႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ သေဘာက်ၿပီးေတာ့ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။

အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ( Ph,D)

(ဦးသိန္းေ၀ တင္ျပသည္)

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက


 
 
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ၏ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း
ဆရာေတာ္ဟာ ငယ္စဥ္ကဗုဒၵဘာသာမဟုတ္ခဲ့ပါ။
လြတ္လပ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ဘာသာတရားမ်ိဳးစံုကို ေလ့လာခဲ့ျပီး
ေနာက္ဆံုး ဗုဒၵဘာသာကုိ ေလ့လာမိကာ
ဗုဒၵ၏ သားေတာ္ သံဃာေတာ္အျဖစ္ခံခဲ့ျပီး မိမိရွာေဖြေတြ႔ရွိသည့္
တရားေတာ္ မ်ားကိုလူတုိင္း(အထူးသျဖင့္) ေခတ္လူငယ္ေတြ
နားလည္ေအာင္ အေတြးအျမင္အသစ္ျဖင့္ ေရးသား၊ေဟာေျပာ ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာကို ခမည္းေတာ္ ဦးဆက္တား နွင့္ မယ္ေတာ္ ေဒၚတင္ တုိ႔မွ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔၊ ၁၉၄၇ မွာ ေမြးဖြားပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္ စက္မူတကၠသိုလ္ကေန အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ ရပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ဘာသာအယူ၀ါဒေတြကို မိမိလက္လွမ္းမွီသေလာက္
ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္၊ဟိႏၵဴ ၊ဂ်ဴ း အစရွိတဲ့ ကမာၻသာသာၾကီးေတြကို
ေလ့လာခဲ့ျပီး ေနာက္ဆံုး ဗုဒၵဘာသာကို ေလ့လာရာ မိမိလုိခ်င္ေသာ အေျဖ မ်ားကို အကုန္ရွာေတြ႔သျဖင့္ အသက္ ၂၅ တြင္ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ ဆန္႔က်င့္သည့္ ၾကားမွ ဗုဒၵဘာသာ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္ ခံယူခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ၀ိပသနာတရားေတာ္မ်ားကို ေလ့လာရင္း ႏုိင္ငံျခား အေမရိကန္ သုိ႔လည္း သာသနာျပဳ ၾကြခဲ့ပါေသးတယ္။ ၂၀၀၁ ခုနစ္မွာ ပ်ဥ္းမနား အနီးမွာရွိတဲ့ မဟာျမိဳင္ေတာရမွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္မ်ားကို ေရးသားထုတ္ေ၀ေနခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ရဲ႔ တရားစာေပမ်ားဟာ ဖတ္တဲ့သူေတြကို အားျဖစ္ေစသလုိ၊ စိတ္ဓါတ္က်ေနရင္ ဆရာေတာ္ရဲ႔ တရားနာၾကည့္ပါ။ စိတ္သစ္၊လူသစ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကို ဤ ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္းျဖင့္ ရုိေသစြာ လက္စံုမိုးျပီး ရွစ္ခုိးလုိက္ပါတယ္ဘုရား။
(first eleven ဂ်ာနယ္ က လြတ္လပ္ေသာ စိတ္ပုိင္ရွင္ (ဦးေဇာတိက) ကေန ေကာက္ႏုတ္ပါတယ္)
Posted by မူၾကိဳဆရာ

အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ

 
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ(စာေရးဆရာ)
၁၂၆၁ - ခုႏွစ္၊ တပုိ႕တြဲလျပည္႕ေက်ာ္(၁၄)ရက္ (၁၉၀၀-ျပည္႕ႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ-၂၇ရက္) အဂၤါေန႕တြင္ စစ္ကိုင္း တိုင္း၊ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ၀က္လက္ျမိဳ႕နယ္၊ သရိုင္ရြာ၌ အဖ-ဦးေဇာတိ၊ အမိ ေဒၚအုန္းလိႈင္တို႕က ေမြးဖြားခဲ႕။ ငယ္မည္မွာ ေမာင္ေဌးလြင္ျဖစ္သည္။
ပညာေရး - သရိုင္ရြာ ပင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံတြင္ စတင္၍ပညာဆည္းပူးရာ တစ္ႏွစ္ခဲြအတြင္း အေျခခံသင္ ရိုးေကာင္းစြာ ေပါက္ေျမာက္။
၁၂၆၆ - ပထမအၾကိမ္ ရွင္သာမေဏျပဳ။
၁၂၇၄ - အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္တြင္ မႏၱေလးျမိဳ႕ အေနာက္ျပင္ ၀ိသုဒၶါရံု၊ ဇီးပင္ေက်ာင္းတိုက္၌(ေျမာင္းျမဆရာ ေတာ္ျဖစ္လာမည္႕) ဘုန္းေတာ္ၾကီး-ရွင္ဥာဏာဘိ၀ံသထံတြင္ ဆက္လက္ပညာသင္။
၁၂၇၅ - ဒုတိယအၾကိမ္ရွင္သာမေဏျပဳ။
၁၂၇၇ - အသက္(၁၅)ႏွစ္-ပထမငယ္တန္းေအာင္။
၁၂၇၈ - အသက္(၁၆)ႏွစ္သားတြင္ ပထမလတ္တန္းေအာင္။ ရွင္ဥာဏာဘိ၀ံသကို ဥပဇ်ာယ္ျပဳ၍ သာမေဏ ေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္ခဲ႕။ ဘဲြ႕မွာရွင္ဇနကျဖစ္သည္။
၁၂၇၉ - ပထမၾကီးတန္းေအာင္။
၁၂၈၀ - တေပါင္းလျပည္႕တြင္ ပလိပ္ျမိဳ႕ ဧေက်ာင္း ခ႑သိမ္ေတာ္၌ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး၊ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ ကို ဥပဇ်ာယ္ျပဳ၍ ရဟန္းဘ၀သုိ႕ေရာက္သည္။
၁၂၈၁ - ရဟန္းဘ၀တြင္ နယုန္လျပည္႕ေန႕၌တစ္ၾကိမ္၊ တေပါင္းလျပည္႕ေန႕၌တစ္ၾကိမ္ သိကၡာထပ္။ ပထမၾကီး တန္းေအာင္ျပီးေနာက္၊ ပခုကၠဴျမိဳ႕ မဟာ၀ိသုတာရာမေက်ာင္းတိုက္တြင္ ပညာဆက္လက္ဆည္းပူး။ စာ၀ါတက္ခုိက္ -ရဟန္း(၃)၀ါအရတြင္ ပညာထက္ျမက္ထူးခြၽန္မႈေၾကာင္႕ ဂဏ၀ါစက-စာခ်အျဖစ္ခ်ီးေျမွာက္ခံရျပီး စာ၀ါခ်ေပးသည္။ ပခုကၠဴတြင္(၄)၀ါစာခ်ျပီးေနာက္ မႏၱေလးမဟာ၀ိသုဒၶါရံုေက်ာင္းတိုက္သုိ႕ ျပန္ၾကြသည္။
၁၂၈၃ - ကဆုန္လဆန္း(၁)ရက္ေန႕၌ ပခုကၠဴဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ပခုကၠဴစာခ် အျဖစ္တင္ေျမွာက္ခံရ။
၁၂၈၇ - ပထမေက်ာ္တန္းေအာင္ျမင္။
၁၂၈၉ - ပရိယတၱိ သာသနဟိတ ဓမၼာစရိယဘဲြ႕ရသည္။ ထို႕ေနာက္ အဘယာရာမ-ဆရာေတာ္ေခၚယူသည္႕ အတြက္ မႏၱေလးအေနာက္ျပင္ အဘယာရာမေရႊဂူတုိက္သစ္သို႕ေျပာင္းေရႊ႕ျပီး စာ၀ါမ်ားပို႕ခ်ေပးရ။
၁၂၉၀ - ရဟန္း(၁၀)၀ါအရတြင္ မိမိ၏ ေမြးေန႕ျဖစ္ေသာ တပုိ႕တဲြလကြယ္ေန႕၌သျဂႋဳလ္ဘာသာ ဋီကာ ကိုစတင္ ျပဳစု။
၁၂၉၃ - သျဂႋဳလ္ဘာသာ ဋီကာကုိျပဳစုေနစဥ္ ဖခင္ဒကာၾကီးႏွင္႕ အဘယာရာမ ဒကာၾကီးတို႕ ေတာင္းပန္ သည္႕အတြက္ ရတနာ႕ဂုဏ္ရည္ ကိုျပဳစုျပီး ထုတ္ေ၀သည္။ (ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာက်မ္းစာျဖစ္သည္။) ထို႕ေနာက္အေျချပဳသျဂႋဳလ္၊ အေျချပဳသဒၵါ သျဂႋဳလ္ဘာသာဋီကာ၊ ကုိယ္က်င္႕အဘိဓမၼာ စသည္ျဖင္႕ က်မ္း မ်ားဆက္ကာဆက္ကာ ျပဳစုသည္။ (သျဂိဳလ္ဘာသာဋီကာကို စတင္ေရးသားခ်ိန္မွျပီးစီးခ်ိန္ထိ(၈)ႏွစ္အခ်ိန္ယူျပဳစုခဲ႕ ရ။) အဘယာရာမေက်ာင္းတိုက္တြင္ (၁၂)ႏွစ္ေက်ာ္သတင္းသံုးစဥ္ စာခ်ျခင္း၊ စာေရးျခင္း၊ တရားေဟာျခင္း၊ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟူေသာ တာ၀န္မ်ားယူရသည္႕ အဘယာရာမဆရာေတာ္ၾကီးကုိ လည္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရ။
၁၃၀၃ - ၀ါဆိုလ(၁၉၄၁-ခု၊ ဇူလုိင္လ) တြင္ေတာင္ျမိဳ႕သုိ႕ေျပာင္းေရႊ႕၍ မဟာဂႏၶာရံုကမၼဌာန္းေက်ာင္းတုိက္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ သင္ခန္းစာမ်ား အမည္ျဖင္႕ သူငယ္တန္းမွ ဒႆမတန္းအထိေရးသားျပဳစုေပးခဲ႕။
၁၃၁၂ - လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္-ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရက ပထမဆံုးဆက္ကပ္ေသာအဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ကုိ ခံယူရ။
၁၃၁၅ - ဆဌသဂၤါယနာတင္ပဲြ၌ ဆဌသံဂီတိ ၾသ၀ါဒါစရိယ သံဃနာယက၊ ဆဌသံဂီတိဘာရနိတၱာရက၊ ဆဌ သံဂီတိပါဠိပဋိ၀ိေသာဓက၊ ဆဌသံဂီတိၾသသာနေသာ ေဇယ်ပတၳပါဌက အျဖစ္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရ။
၁၃၂၆ - ေမွာ္ဘီသာသနာသန္႕ရွင္းျပန္႕ပြားေရးအစည္းအေ၀း၏ ဥဲီးေဆာင္အဖဲြ႕၀င္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ရ။
၁၃၃၇ - ပဲခူးျမိဳ႕၌က်င္းပေသာ ေရႊက်င္နိကါယ(၁၁)ၾကိမ္ေျမာက္ ဂိုဏ္းလံုးကြၽတ္ အစည္းအေ၀းမွ ဒုတိယ သာ သနာပိုင္ (ေရႊက်င္နိကါယ ဥပဥကၠဌအျဖစ္)တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရ။ ဆရာေတာ္သည္ က်မ္းေပါင္း(၆၃)က်မ္းေရးသား ျပဳစုခဲ႕ရာ သျဂႋဳလ္ဘာသာ ဋီကာ၊ ရူပသိဒၶိဘာသာဋီကာ စသည္ျဖင္႕ ဘာသာဋီကာအမည္တပ္ေသာ က်မ္းအမ်ား အျပားပါ၀င္။ ရတနာ႕ဂုဏ္ရည္၊ ကိုယ္က်င္႕အဘိဓမၼာ၊ဘာသာေသြး၊ အနာဂါတ္သာသနာ၊ ေနာက္ဆံုးဆယ္လ ျမတ္ဗုဒၶ-စသည္ျဖင္႕ထင္ရွား။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူကာနီး(၂)ရက္အလိုတြင္သုတ္မဟာ၀ါဘာသာဋီကာက်မ္းကို အဆံုး သတ္ခဲ႕။ ပ်ံလြန္ေတာ္မမူမီ (၁၃)ရက္အလိုတြင္ မိမိ၏ ေထရုပၸတၱိကို တစ္ဘ၀သံသရာအမည္ျဖင္႕ ေရးသားျပဳစု ခဲ႕သည္။
၁၃၃၉ - နတ္ေတာ္လျပည္႕ေက်ာ္(၂)ရက္ (၁၉၇၇-ဒီဇင္ဘာ-၂၇-ရက္) အဂၤါေန႕ညေန ၄း၃၀ နာရီတြင္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႕။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူမည္႕ ေန႕လယ္အထိ-သုတ္ပါေထယ် အဌကထာကို စာခ်ေပးခဲ႕။
ထင္ရွားေသာ က်မ္းဂန္စာအုပ္မ်ား(အခ်ိဳ႕)
အေျချပဳသျဂႋဳဟ္
အေျချပဳသဒၵါ
သျဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ
အနာဂါတ္သာသနာေရး
ကိုယ္က်င္႕အဘိဓမၼာ
ရတနာ႕ဂုဏ္ရည္
ဗုဒၶဘာသာသင္ခန္းစာမ်ား(၉)တဲ
ဘာသာေသြး
ရုပ္ပံုရွင္က်င့္၀တ္
သုတ္မဟာ၀ါ-ဘာသာဋီကာ
ဘာသာေရး ျပႆနာမ်ား
လူခ်မ္းသာ
ဗုဒၶါႏုႆတိဘာ၀နာ
ေနာက္ဆံုးဆယ္လျမတ္ဗုဒၶ
တစ္ဘ၀သံသရာ(ကိုယ္တိုင္ေရးေထရုုပၸတၱိ)
ဓမၼစၾကာႏွင္႕ အနတၱလကၡဏသုတ္ တရားေတာ္
အေျချပဳ ပဌာန္း
သိပၸံအျမင္ႏွင္႕ဗုဒၶအဘိဓမၼာအေျဖမ်ား
ဘုရားဥပေဒေတာ္ၾကီး
ကိုးကား
www.myanmarbookshop.com

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး

 
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္
(နိုင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကဥကၠဌ)
ေဒါက္တာ ဘဒၵႏၱကုမာရာဘိ၀ံသ
(အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ အဂၢမဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ)
ဗုဒၶတကၠသုိလ္ အဓိပတိဆရာေတာ္
ဘ၀ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
၁။ ဘြဲ႕ေတာ္ ဘဒၵႏၱကုမာရာဘိ၀ံသ
၂။ သက္ေတာ္၊ သိကၡာ ၈၁-ႏွစ္၊၆၁-၀ါ
၃။ ေမြးသကၠရာဇ္ ၁၂၉၁- ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း(၁၄)ရက္၊
တနလၤာေန႔၊ ၁၉၂၉-ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ(၁၆)ရက္
၄။ သီတင္းသံုးရာဌာန (၁)ဗန္းေမာ္ေက်ာင္းတိုက္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕
(၂)ဒုတ္ိယပါေမာကၡခ်ဳပ္(သင္ၾကား)ဆရာေတာ္
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနျပဳ
တကၠသိုလ္၊သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၊
ဓမၼပါလကုန္းေျမ၊စြယ္ေတာ္ျမတ္ေစတီအနီး၊
မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
၅။ ဇာတိရပ္ရြာ မႏၱေလးတိုင္း၊ ျမင္းၿခံခရိုင္၊ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္၊
ရဘဲေက်းရြာ။
ခမည္းေတာ္၊ မယ္ေတာ္ ဦးဖိုးသစ္၊ေဒၚေအးသိုက္
၆။ ရွင္သာမေဏျပဳျခင္း
ဂ်ပန္ေခတ၊္ရြာသစ္ရြာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ အဌမတန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ရွင္သာမေဏေဘာင္၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
၇။ ရဟန္းျပဳျခင္း ၁၃၁၀-ခုႏွစ္၊တပို႔တြဲလတြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
၈။ ပညာသင္ၾကားျခင္း
ငယ္စဥ္က ဆင္မင္းရြာ မူလတန္းေက်ာင္းမွ စတုတၳတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ရြာသစ္ရြာအထက္တန္းေက်ာင္းမွ အဌမတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ရွင္သာမေဏျပဳ၍ေလာကုတၱရာစာေပမ်ားကို သင္ယူခဲ့ရာ သဒၵါႀကီး
သၿဂိဳလ္က်မ္းမ်ားကို အာဂံုေဆာင္သည္အထိ ရရွိခဲ့ပါသည္။ပဌမငယ္တန္း၊
ပဌမလတ္တန္းႏွင့္ ပဌမႀကီးတန္းပညာမ်ားကိုပါသင္ယူခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္
မႏၱေလးၿမိဳ႕ဘုရားႀကီးတိုက္နယားေက်ာင္းသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
အခက္ဆံုးစာေမးပြဲဲျဖစ္ေသာပရိယတၱိသာသနာဟိတသက်သီဟစာေမးပြဲအတြက္
စာ၀ါမ်ားသင္ယူခဲ့ပါသည္။ သက်သီဟစာသင္တန္း၌ အမွတ္အမ်ားဆုံးနံပါတ္တစ္မွ
ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ သက်သီဟစာခ်တန္း၌ အ႒ကထာ က်မ္းၾကီး ၃-က်မ္းကုိ
ႏွစ္မျခားဘဲ တစ္ႏွစ္တည္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သျဖင့္"၀ဋံသကာ""ဟူေသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္
ေရႊတံဆိပ္ဆုခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံရသည္။ အ႒ကထာက်မ္း(၉) က်မ္းကုိတစ္ႏွစ္တည္းျဖင့္ ပါဠိလိုေအာင္ျမင္သျဖင့္
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလုံး၌ ပါဠိဘာသာျဖင့္ -သိေရာမဏိ-ဘြဲ႕ရရွိသည္မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးသာ ရွိပါသည္။ ၁၃၁၅ -ခုႏွစ္၌သက်သီဟပရိယတိၱသာသနာဟိတ ဓမၼာစရိယ ၀ဋံသကာဘြဲ႕ႏွင့္ အစိုးရစာခ်တန္း
သာသနာဓဇသီရိပ၀ရဓမၼာစရိယပါဠိသိေရာမဏိဘြဲ႕မ်ားကိုရရွိခဲ့ပါသည္။ေလာကုတၱရာစာေမးပြဲမ်ား ျပီးဆုံးျပီးေနာက္ေလာကီ အတန္းစာမ်ားကုိဆက္လက္ေလ့လာရာမႏၱေလးတကၠသိုလ္မွ၀ိဇၨာဘြဲ႕(B.A)ကိုရရွိခဲ့ပါသည္။မႏၱေလးဘုရားၾကီးတုိက္ပုသိမ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ဘုရားထံ သကၠတသဒၵါက်မ္းကုိ၃-ႏွစ္ခန္႕အျပီးသင္ယူခဲ့ပါသည္။ထုိ႕ေနာက္ျဗာကရဏဘာသာႏွင့္အဒၶမာဂဓီဘာသာတုိ႕ကုိအဘယာရာမဆရာေတာ္ ဦးသီလာနႏၵ၏ အကူအညီျဖင့္ ေလ့လာသင္ယူခဲ့ပါသည္။
၉။ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာစာေမးပြဲမ်ာ
(၁) ပဌမငယ္တန္း(၁၃၀၈-ခုႏွစ္)ေ
(၂) ပဌမလတ္တန္း(၁၃၀၈-ခုႏွစ္)
(၃) ပဌမၾကီးတန္း(၁၃၁၃-ခုႏွစ္)
(၄) သက်သီဟစာသင္တန္း(၁၃၁၄-ခုႏွစ္)
(၅) သက်သီဟ-၀ဋံသကာဘြဲ႕(၁၃၁၅-ခုႏွစ္)
(၆) သီရိပ၀ရ-ပါဠိသိေရာမဏိဘြဲ႕(၁၃၁၅-ခုႏွစ္)
(၇) မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွ B.Aဘြဲ႕တုိ႕ရရွိခဲ့ပါသည္။
သာသနာေရးႏွင့္ ပညာေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား...
(က) မႏၱေလးျမဳိ႕ ဘုရားၾကီးတုိက္ နယားေက်ာင္းမွေန၍ ပါဠိတကၠသိုလ္
စာ၀ါမ်ား ပုိ႕ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။
(ခ) အေျချပဳ ဓမၼာစရိယအဖြဲ၀င္အေနျဖင့္ ငယ္-လတ္-ၾကီး စာ၀ါမ်ားကုိ
အားၾကိဳးမာန္တက္ပုိ႕ခ် ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း။
(ဂ) မႏၱေလးျမဳိ႕ ဗန္းေမာ္ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကုိ ဦးစီး၍
စာလိုက္သံဃာမ်ားအား အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ စာေပမ်ား
ေန႕၀ါည၀ါပုိ႕ခ်ေပးျခင္း။
(ဃ) ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ပညာေရးစနစ္ေခတ္က မူလတန္း
ကေလးသူငယ္ မရွိဆင္းရဲသားသမီးတုိ႕ကို အခမဲ့ပညာသင္ေပးျခင္း။
(င) ဆ႒သဂၤါယနာေခတ္ ၁၃၁၈-ခုႏွစ္မွ ၁၃၂၅-ခုႏွစ္ထိ (၅)ႏွစ္တုိင္တုိင္
ဆ႒သဂၤါယနာ စာမူမ်ားေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ ၾသသာန ပတၳပါဌက
ၾသသာန ေသာေဓယ်ကပုဂၢဳိလ္ အေနျဖင့္ စာမူမ်ားကုိ သုတ္သင္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ျခင္း။
(စ) ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္အရ တိပိဋကပါဠိပဒ က်မ္းညြန္း
အဘိဓါန္က်မ္းတုိ႕ကို ျပဳစုေရးသားေပးျခင္း။
(ဆ) သာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ ဖြင့္လွစ္သည့္ မႏၱေလးတုိင္း ေက်ာင္းထုိင္
ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္တန္းေက်ာင္း နာယကအဖြဲ႕၀င္ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ျခင္း။
(ဇ) တိပိဋကနိကာယ သာသနာျပဳအဖြဲ႕ ဥကၠ႒မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး၏
ကိစၥမ်ားကုိလည္း (၅)ႏွစ္တုိင္တုိင္ ကူညီေပးခဲ့ျခင္း။
(စ်) သာသနာေတာ္ သန္႕ရွင္းတည္တံ့ျပန္႕ပြါးေရးကုိ ဂုိဏ္းေပါင္းစုံသံဃာ့
အဖြဲ႕ၾကီးစတင္ဖြဲ႕စည္းရန္ ဦးေသွ်ာင္ ဆရာေတာ္မ်ားအဖြဲ႕တြင္
လည္းေကာင္း၊ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ၆၆-ပါးေသာ ဗဟုိ၀န္ေဆာင္အဖြဲ႕
တြင္လည္းေကာင္း၊အဖြဲ႕၀င္တစ္ပါးအေနျဖင့္ လုိက္လံစည္းရုံး ေဟာေျပာေပးျခင္း။
(ည) ၀ိနည္းဓမၼကံ မွူခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒေရးဆြဲရာ၌ ဆရာေတာ္သည္
အတြင္းေရးမွဴးအေနျဖင့္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သည္အထိ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း။
(ဋ) ယခုအထိႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္တစ္ပါးအေနျဖင့္သာသန
ေရးကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးေနျခင္း။
(ဌ) ဓမၼနီတိမိတၱ၀ါဒမ်ားႏွင့္စမ္းကေလး၀ါဒကိုလည္းသီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္
အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ေတာင္းပန္ခ်က္ျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့ျခင္း။
(ဍ) ႏိုင္ငံေတာ္အရပ္ရပ္မွ မၿပီးမျပတ္ဘဲ ရွိေနသည့္ မွုခင္းမ်ားက္ိုလည္း
ႏိုင္ငံေတာ္၀ိနည္းဓိုရ္ အေနျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ေပးျခင္း။
၁၁။ သာသနာေတာ္ဆိုင္ရာဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အျခားဘြဲ႕တံဆိပ္္မ်ား အလွဴခံရရွိျခင္း။
(က) အဂၢမဟာဂႏၳ၀ါစက၊ ပ႑ိတဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ (၁၉၉၂- ခုႏွစ္)
(ခ) အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ (၁၉၉၉-ခုႏွစ္)
(ဂ)PhD-(ဒီလစ္) ေဒါတ္တာဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္
၁၂။ ဒုတိယပါေမာကၡခ်ဳပ္ (သင္ၾကား) အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းရြက္ေတာ္မူျခင္း၊
၁၉၉၀-ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလတြင္စတင္ဖြင့္လွစ္ေသာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ
ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္၏ ဒုတိယပါေမာကၡခ်ဳပ္(သင္ၾကား)
ဆရာေတာ္၏ တာ၀န္မ်ားက္ိုထမ္းေဆာင္ေတာ္မူလ်က္ရွိျခင္း။
၁၃။ ျပည္ပခရီးစဥ္မွတ္တမ္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္...
၁၉၉၄-ခုႏွစ္ စကၤာပူႏိုင္ငံ ဆရာေတာ္ ဦးပညာ၀ံသ၏ေလွ်ာက္ထားခ်က္
အရ ဥပါရိပါသာ၀ သိမ္သမုတ္ပြဲကို ပဓာနေနရာမွပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္။
၁၉၉၆-ခုႏွစ္၊မစၥတာဂိုဆင္ကာ၏ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ အိႏိၵယႏိုင္ငံဘံုေဘၿမိဳ႕၀န္
ေရႊတိဂုံေစတီႏွင့္ ဥာဏ္ေတာ္တူ ေစတီႀကီး အုတ္ျမစ္ခ်ပြဲသို႔၄င္း၊ဤူုဃဂ္ပူရီျမဳိ႕၌
၀ိပႆနာတရားစခန္း စုေပါင္းက်င္းပပဲြသို႔၄င္း ပါ၀င္၍ ႆသာနာေရး အားေပးခဲ့ပါသည္။
၁၄။ ျပဳမူထုတ္ေ၀ၿပီးေသာက်မ္းစာအုပ္မ်ား ျမန္မာဘာသာျဖင့္ျပဳစုေသာက်မ္းစာအုပ္မ်ား..
၁။ သိမ္ေတာင္သာသနာ၀င္က်မ္း (ရိုက္ၿပီး)
၂။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ျပဳစုေသာတိပိဍကပါဌိပဒ
က်မ္းညႊန္း (၄ အုပ္ရိုက္ၿပီး)
၃။ ေထရီအပဒါန ဒီပနီ (ပါဌိဘာသာျဖင့္ ျပဳစုသည္။) (ရိုက္ၿပီး)
၄။ တိပိဋက ပါဌိ-ျမန္မာအဘိဓာန္္အ-၀ဂ္ ၄အုပ္ (ရိုက္ဆဲ)
၅။ ေမာဂၢလာန္သဒါၵက်မ္းကို၊ အဖြင့္ပေယာဂသိဒိၶ နိႆယက်မ္းပ-ဒု၂အုပ္
(ရိုက္ၿပီး)
၆။ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏၀ိပႆနာနည္းက်မ္းကုိပါဌိဘာသာျပန္ဆိုသည္။
၇။ မႏၱေလး ရတနာမဥၨဴဘုရားသမိုင္း (ရိုက္ၿပီး)
၈။ တိပိဋကေရပါရာဇီကတ္ပုစၧာ၀ိႆဇၨနာက်မ္း (၂၈-ႏွစ္စာ) (ရိုက္ၿပီး)
၉။ တိပိဋကေရ ပါစိတ္ ပုစၧာ၀ိႆဥၨနာက်မ္း (၂၈-ႏွစ္စာ) (ရိုက္ၿပီး)
၁၀။တိပိဋကေရ -မဟာ၀ါ၊စူဌ၀ါ၊ပရိ၀ါ (၂၈-ႏွစ္စာ၊ပုစၧာ၀ိႆဇၨနာက်မ္း)
အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ျပဳစုေသာက်မ္းစာအုပ္မ်ား
၁။ ေအာက္ယမိုက္ပါဌိေတာ္ ၅ က်မ္း (အဂၤလိပ္ဘာသာ) (ရိုက္ၿပီး)
(ဘဒၵႏၱနာရဒ ႏွင့္ ဘဒၵႏၱကုမာရာဘိ၀ံသ)
၂။ အထက္ယမိုက္ပါဌိေတာ္ ၅ က်မ္း (အဂၤလိပ္ဘာသာ) (ရိုက္ဆဲ)
ယခုအခါ ဆရာေတာ္ဘုရားသည္ ရန္ကုန္ဗုဒၶတကၠသိုလ္အဓိပဓိ၊အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ သာသနာျပဳတကၠသိုလ္ ဒုတိယပါေမာကၡခ်ဳပ္၊ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႔ ဥကၠဌဆရာေတာ္တာ၀န္ စသည္တို႔ကို ထမ္းေဆာင္ရင္း သာသနာျပဳလ်က္ရွိပါသည္။
Posted in: biography

ေဒါက္တာ ဘဒၵႏ ၱနႏၵမာလာဘိဝံသ

 
ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေထရုပတၱိ အက်ဥ္း
- (၁၃၀၁) ခုႏွစ္၊တေပါင္းလျပည္႕၊ (၁၉၄၀)ခုႏွစ္၊မတ္လ(၂၂)ရက္ေန႔တြင္ မႏ ၱေလးတိုင္း၊ စဥ္႕ကူးျမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ပင္ရြာ ေန ခမည္းေတာ္ ဦးစံလွ+မယ္ေတာ္ ေဒၚခင္တို႔မွ ဖြားျမင္သည္။
- (၁၃၀၅)ခုႏွစ္၊(၁၉၄၄) အသက္ ၅ႏွစ္သားအရြယ္ စဥ္႕ကူးျမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ပင္ရြာ၊ ေပၚေတာ္မႈေက်ာင္း၊ ဆရာေတာ္ဦးေကလာသ(ဦးေလး ဘုန္းၾကီး)ထံတြင္ ျမန္မာစာေပႏွင့္ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို စတင္သင္ၾကားခဲ့သည္။
- (၁၃၁၀)ခုႏွစ္၊(၁၉၄၉)၊ဝါဆိုလန္း (၁၁)ရက္၊ အသက္ (၁၀)ႏွစ္အရြယ္တြင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး၊ဝိပႆနာဂႏၶာရုံ ေက်ာင္းရိွ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု၊ နဝမေျမာက္ေရႊက်င္သာသနာပိုင္ စံကင္းဆရာေတာ္ၾကီးကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳလ်က္ ရွင္သာမေဏျပဳခဲ့သည္။
- (၁၃၁၄)ခုႏွစ္၊(၁၉၅၃) အသက္(၁၃)ႏွစ္တြင္ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲသံုးဆင့္ စတင္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
- (၁၃၁၇)ခုႏွစ္၊ (၁၉၅၆)အသက္(၁၆)ႏွစ္တြင္ အစိုးရဓမၼာစရိယတန္းကို ဂုဏ္ထူးက်မ္း(၂)က်မ္းႏွင့္အတူေအာင္ျမင္၍ သာသနဓဇသိရီပဝရဓမၼာစရိယဘြဲ႕ရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၁၉)ခုႏွစ္၊ (၁၉၅၇) သာသနာလကၤာရ သာမေဏေက်ာ္ဘြဲ႕ကိုရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၂၀)ခုႏွစ္၊(၁၉၅၈) စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ မဟာသုေဗရုံတိုက္ကိုေနာင္ေတာ္မ်ားႏွင့္အတူတည္ေထာင္ကာ ပဓာန စာခ်၊တိုက္ၾကပ္အျဖစ္ အဆင့္ဆင့္တာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
- (၁၃၂၁)ခုႏွစ္၊(၁၉၆၀)ျပည့္ႏွစ္တြင္ နဝမေရႊက်င္သာသနာပိုင္ စံကင္းဆရာေတာ္ဘုရာၾကီးကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ရဟန္းဘဝသို႔ေရာက္ရိွခဲ့သည္။ ေနာင္ေတာ္ရင္းျဖစ္ေသာ ဘဒၵ ႏ ၱနာရဒ ထံတြင္ သဒၵါ။ သဂၤဟဓပိဋက အေျခခံမ်ား၊ ပထမျပန္စာေမးပြဲဆိုင္ရာ က်မ္းစားမ်ားသင္ယူခဲ့ျပီး၊ ဇယေမဓနီ ၊ ဝါဆိုေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱ အဂၣိယ (ေရႊက်င္သာသနာပိုင္၊ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု) ထံဓမၼာစရိယတန္းဆုိင္ရာ က်မ္းစားမ်ားကို သင္ယူခဲ့သည္။ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ မဟာသုေဗာဓာရံု တိုက္ရိွ ေနာင္ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ နာယက၊ တိုက္အုပ္၊ တိုက္ၾကပ္ဆရာေတာ္မ်ားထံတြင္ သက်သီဟ၊ ေစတိယဂၤဏတန္းဆိုင္ရာ က်မ္းစာမ်ားကိုသင္ယူခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဇမၺဴဒီပေက်ာင္းေဆာင္တြင္ တိပိဋကပါဠိ+ျမန္မာအဘိဓာန္က်မ္းျပဳအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္ ခ်မ္းေျမ႕ရိပ္သာဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱ ဇနကာဘိဝံသထံတြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာကို စတင္သင္ယူခဲ့သည္။
- (၁၃၂၄)ခုႏွစ္၊ (၁၉၆၃) ရန္ကုန္ေစတိယဂၤဏ “ အဘိဝံသ” ဘြဲ႔ကိုရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၂၅)ခုႏွစ္၊ (၁၉၆၄) သာသနာဓဇဓမၼယစရိယ ဝိနယပါဠိပါရဂူဘြဲ႕ကိုရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၂၅)ခုႏွစ္၊ (၁၉၆၄) မႏ ၱေလး သက်သီဟ အဘိဝံသဘြဲ႕ကိုရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၃၂)ခုႏွစ္၊ (၁၉၇၃)မွစတင္၍ က်မ္းစာမ်ားေရးသားျပဳစုခဲ့ရာ အဂၤလိပ္/ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ က်မ္းစာမ်ားကို ထုတ္ေဝခဲ့့ျပီးျဖစ္သည္။
- (၁၃၃၉)ခုႏွစ္၊ (၁၉၈၀) မွအစျပဳ၍ သာသနာေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား-ပထမအၾကိမ္သံဃအဖြဲ႕အစည္းအဆင့္ဆင့္အတြက္ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕နယ္ သံဃနာယကအဖြဲ႔ (ေရႊက်င္) အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္လည္းေကာင္း ၊ဓမၼယစရိယစာေမးပြဲ အက်ဳိးေဆာင္ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဗဟိုသံဃဝန္ေဆာင္ (ေရႊက်င္) အျဖစ္လည္းေကာင္း ၊ ပထမျပန္စာေမးပြဲျပ႒ာန္းက်မ္းစာ ျပင္ဆင္ေရးအဖြဲ႕ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ နိကာယ္စာေမးပြဲစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေရးဆြဲေရး အဖြဲ႔ဝင္၊ႏိုင္ငံေတာ္သီးျခား ဝိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႕အမွတ္(၁/၉၈) ၏ ဝိနည္းဓိုရ္ ၊ပထမျပန္စာေမးပြဲက်င္းပေရး အဖြဲ႔(စစ္ကိုင္း)၏ ပုစၦကအဖြဲ႔ ဥကၠဌ အျဖစ္လည္းေကာင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
- (၁၃၄၇)ခုႏွစ္၊ (၁၉၈၆) အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ အာသံျပည္နယ္ႏွင့္ အရုဏ ခ်ယ္ပရာေဒ့ရွ္မွ ရဟန္း၊ သာမေဏ၊ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ား အားျမန္မာစာႏွင့္ အဘိဓမၼာ တို႕ကိုပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
- (၁၃၄၈)ခုႏွစ္၊ (၁၉၈၇) သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၊ ေဘာ္ရဲလာျမိဳ႕ Y.M.B.A အသင္းတိုက္တြင္ အဘိဓမၼာကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
- (၁၃၅၀)ခုႏွစ္၊ (၁၉၈၉) သီရိလကၤာႏိုင္ငံ University of Kelaniya မွ M.A (Buddhist Studies) ဘြဲ႕ကိုရရိွခဲ့သည္။
- (၁၃၅၅)ခုႏွစ္၊ (၁၉၉၄) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ေမရိလင္းျပည္နယ္၊ဘိလ္ဗားစပရင္းျမိဳ႕ ၊မဂၤလာရာမေက်ာင္းတိုက္တြင္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အား အဘိဓမၼာဘာသာရပ္ကိုပို႔ခ်ေပးခဲသည္။
- (၁၃၅၇)ခုႏွစ္၊ (၁၉၉၆) ႏိုင္ငံေတာ္မွ “ အဂၢမဟာဂႏၱဝါစကပ႑ိတ” ဘြဲ႕ကိုဆက္ကပ္ခဲ့သည္။ သီတဂူ ကမာၻ႕ဗုဒၶတကၠသိုလ္ တြင္ ပါေမာကၡအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ကာ Department of Language Studies တြင္ English Diploma Class ႏွင့္ B.A တန္းမ်ားရိွ ဘာသာရပ္မ်ားကို လည္းေကာင္း၊ အေမရိက၊ကိုရီးယား၊မကၠဆီကို၊ဂ်ာမဏီ၊ျပင္သစ္ စေသာႏိုင္ငံမ်ားမွ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူမ်ားအား ပါဠိဘာသာ၊အဘိဓမၼာ ဘာသာရပ္မ်ားကို လည္းေကာင္းသင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
- (၁၃၅၈)ခုႏွစ္၊ (၁၉၉၇) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ေဘာ္လတီမိုးျမိဳ႕၊ေကလာသဝိဟရေက်ာင္းရိွ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အား အဘိဓမၼ ညသင္တန္းပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
- (၁၃၆၀)ခုႏွစ္၊ (၁၉၉၉) ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္၏ ၾသဝါဒစရိယ ဧည့္ပါေမာကၡအျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ားအား စာေပပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
- (၁၃၆၁)ခုႏွစ္၊ (၂၀၀၀) ႏိုင္ငံေတာ္မွ “အဂၢမဟာပ႑ိတ” ဘြဲ႕ကိုဆက္ကပ္ခဲ့သည္။
- (၁၃၆၄)ခုႏွစ္၊ (၂၀၀၃) အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ မဂဓတကၠသိုလ္မွ Ph.D ေဒါက္တာဘြဲ႕ကိုရရိွခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္မွစတင္၍ ဂ်ာမဏီ၊ နယ္သာလန္၊ၾသစၾတီးယား၊အဂၤလန္၊ စကၤာပူ၊မေလးရွား၊ကိုးရီးယား ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ႏွစ္စဥ္မပ်က္ၾကြေရာက္၍ အဆိုပါႏိုင္ငံသားမ်ားအား အဘိဓမၼာသင္တန္းမ်ား သင္ၾကားပို႔ခ်ေပလ်က္ရိွသည္။
- (၁၃၆၇)ခုႏွစ္၊ (၂၀၀၆) ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္၏ ပါေမာကၡခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သည္။
- ယခုအခါ ေဒါက္တာ ဘဒၵႏ ၱနႏၵမာလာဘိဝံသ သည္စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ မဟာသုေဗာဓာရံုစာသင္တိုက္ ၏ပဓာနနာယကဆရာေတာ္ တာဝန္၊ သီတဂူ ကမာၻ႕ဗုဒၶတကၠသိုလ္ တြင္ ပါေမာကၡခ်ုပ္တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရင္း Diploma သင္တန္းမ်ားႏွင့္ B.A ပ၊ဒု၊တတိယ ႏွစ္မ်ားတြင္ စာေပပို႕ခ်ေပးေတာ္မူျခင္း၊ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္၏ ပါေမာကၡခ်ဳပ္၊အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဘိဓမၼာမဟာသိပၸံ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း လူသားမ်ားအက်ဳိးအတြက္ တရားဓမၼမ်ားေဟာေျပာျခင္းျဖင့္ သာသနာျပဳလ်က္ရိွသည္။
International Theravada Buddhist
Missionary University, Yangon

အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ)


 
အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ)၏ေထရုပၸတၱိ
ေရႊပါမီေတာရ အရွင္ဆႏၵာဓိက သည္ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ ဘာသာေရးစာေပမ်ားကို ေရးသားေသာ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါး ျဖစ္သည္။ ေရႊပါရမီေတာရဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ယေန႔ ဓမၼစာေပနယ္ပယ္တြင္ ပရိတ္သတ္အခိုင္အမာရရွိထားၿပီး တရားပြဲမ်ားတြင္ ပရိတ္သတ္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားလ်က္ရွိသည္။
၁၉၆၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ(၉)ရက္၊ အဂ္ါေန႔တြင္ ေရနံေခ်ာင္းျမိဳ႔၊ သူေဌးကုန္းရပ္ကြက္၌ ခမည္းေတာ္ဦးစိန္၀င္း၊ မယ္ေတာ္ေဒၚသိန္းသိန္း တို႔မွ ဖြားျမင္သည္။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို ေရနံေခ်ာင္းျမိဳ႔၊ အထက(၁)မွ ေျခာက္ဘာသာ (ဘာသာစံု) ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး ဒုတိယရလ်က္ ေအာင္ျမင္သည္။
သုံးထပ္ကြမ္းလူရည္ခၽြန္အျဖစ္ ၈တန္း၊ ၉တန္း၊ ၁၀တန္းတို႔၌ သံုးႏွစ္ဆက္တိုက္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသည္။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္၊ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အမရပူရၿမိဳ႔၊ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတိုက္တြင္ ပရိယတၱိစာေပမ်ား ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့သည္။
၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ ပထမေက်ာ္ဘြဲ႔ ႏွင့္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ ဓမၼာစရိယဘြဲ႔တို႔ကို ရရွိခဲ့သည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ အသက္(၃၀)ျပည့္ ပုလဲရတု ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ တစ္ေယာက္တည္းေန တစ္စိတ္တည္းထား စာအုပ္ကို စတင္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။
အလွဴဒါန
၂၀၀၅-ခုႏွစ္၊ ေမလ(၁၉)ရက္မွ (၂၂)ရက္အထိ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႔တြင္ မ်က္စိအထူးကုဆရာဝန္ႀကီးမွ မ်က္စိိေဝဒနာရွင္(၂၅၀၀)ေက်ာ္ကို ၾကည္႔႐ႈစစ္ေဆးေပးျခင္း အတြင္းတိမ္လူနာ(၂၈၈)ဦးႏွင့္ အေသးစားခြဲစိတ္ကုသရန္ လိုအပ္သည္႔ လူနာ(၂၈)ဦး စုစုေပါင္း (၃၁၆)ဦး တို႔အား အခမ့ဲ ခြဲစိတ္ကုသေပးရာတြင္ ဆရာေတာ္မွဦးေဆာင္ၿပီး တပည္႔ဒါယကာ၊ဒါယိကာမမ်ားမွ ပံ့ပိုးကူညီေပးခ့ဲသည္။
ေရႊပါရမီေတာရဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကသည္ သက္ေတာ္(၃၀)ျပည္႔မွစ၍ ယေန႔အထိ လွဴခ့ဲၿပီးေသာ လွဴတန္းမႈအစုစုမွာ က်ပ္သိန္း(၃၀၀၀) ခန္႔ရွိၿပီဟု သိရပါသည္။
၂၀၀၉-ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၄ေန႔ ညေန ၆ နာရီခန္႔တြင္ စစ္ကိုင္းတိုင္း မံုရြာရွိ ေဗာဓိတေထာင္ ဘုရားမွ ဓာတ္ေလွကားတစ္ခုသည္ ေပ ၂၀ ေက်ာ္အျမင့္မွ ျပဳတ္က်မႈ ျဖစ္ပြားရာ ဓမၼကထိက အေက်ာ္အေမာ္မ်ားျဖစ္ေသာ အရွင္ရေဝႏြယ္(အင္းမ)၊ ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေဗာဓိတေထာင္ေက်ာင္းတိုက္မွ ရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္ ဘုရားဖူး ၅ ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသြားခဲ့၍ မႏၲေလးေဆး႐ုံတြင္ ကုသမႈ ခံယူေနၾကရသည္။ ဆရာေတာ္မ်ားအား လာေရာက္ေမးျမန္း လွဴဒါန္းသြားေသာ မုန္႔၊ သစ္သီး၀လံႏွင့္ အစားအစာ မ်ားအား ေန႔စဥ္ သံဃာေတာ္အပါး(၁၀၀)အတြက္ ျပန္လည္ လွဴဒါန္းေပးေနရေပသည္။
လိပ္စာ
သထံုၿမိဳ႔၊ ေကလာသေတာင္၊ ေ႐ႊပါရမီေတာရေက်ာင္း၌ တစ္ပါးတည္း ဧကစာရီေတာရေဆာက္တည္လ်က္ ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္အလုပ္ အားထုတ္လ်က္ရွိသည္။
ေရးသားေသာ စာအုပ္မ်ား
တစ္ေယာက္တည္းေန တစ္စိတ္တည္းထား ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁)
ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ္စစ္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၂)
မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၃)
ၿငိမ္းေအးေသာဘ၀ပိုင္ရွင္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၅)
ေလာက၌အေကာင္းဆံုးေသာအရာ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၆)
ဘယ္အိမ္မွာ ေနၾကမလဲ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၇)
အိုဘယ့္အလွဴရွင္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၈)
အႏိႈင္းမဲ့ခ်မ္းသာ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၉)
ရဟန္းဘာေၾကာင့္ျပဳရတယ္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁၀)
ျမင့္ျမတ္သူတို႔၏စံအိမ္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁၂)
အလင္းေစတမန္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁၄)
အခ်စ္္ကံေခေပမယ့္ အႏွစ္က်န္ေစရမယ္ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁၅)
ငါ့ကိုမခ်စ္ပါနဲ႔ ေရႊပါရမီ စာစဥ္(၁၆)
လိုတရႏွလံုးသား ေရႊပါရမီစာစဥ္(၁၈)
ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ပါတယ္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၀)
ေ၀းေလေကာင္းေလ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၁)
စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပဒ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၂)
မခ်စ္တတ္မမုန္းတတ္တဲ့သူ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၃)
အေနေ၀းေပမယ့္ အေ၀းေနမဟုတ္ပါ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၄)
အႏိႈင္းမဲ့ရနံ႔ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၅)
အေ၀းမွာမေနပါနဲ႔ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၆)
စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼႏွင္းပြင့္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၇)
စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼမုိးစက္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၂၉)
စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼရြက္ႏု
အေကာင္းကံခ်စ္မွ အခ်စ္ကံေကာင္းမယ္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၀)
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း နီးနီးေလး ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၁)
နံ႔သာျဖင့္ထံုမြမ္းအပ္ေသာ (၂၀၀၇-ေမလ) ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၂)
ခိုင္မွခိုင္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၃)
စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပန္းပြင့္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၅)
ထူးမွထူး ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၆)
ဘ၀အဓိ႒ာန္ ေရႊပါရမီစာစဥ္ (၃၉)
အခ်စ္ကံေခေပမယ့္ အႏွစ္က်န္ေစရမယ္
တစ္ရာႏွင့္ တစ္ရက္
အားထုတ္ျဖစ္ဖို႔ အဓိက
လူပ်ဳိဘုရား လံုး၀မရွိ
ရည္စူးကုသိုလ္
အႏိႈင္းမဲ့ ဘာ၀နာ
အႏိႈင္းမဲ့ အလွဴ
အႏိႈင္းမဲ့ လာဘ္
သက္သတ္လြတ္ႏွင့္ ကုသိုလ္စိတ္
စိတ္ေလွ်ာ္ဖြပ္တဲ့ အလုပ္
http://www.shweparami.net/default.aspx

ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏ

 
ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ၏ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း
ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ အေလာင္းအလ်ာကို စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕၊ ေသာတာပန္ရပ္ကြက္ ခမည္းေတာ္ ဦးေအာင္သန္း+ မယ္ေတာ္ ေဒၚစိန္ၾကည္တို႔က ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၁၉-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း (၉)ရက္၊ (28-1-1958) အဂၤါေန႕၌ မီးရွဴးသန္႕စင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
၁၉၇၅-ခုႏွစ္၌ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ အမွတ္(၁) အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ၁၀-တန္းကို ေအာင္ျမင္ခဲ႔ၿပီး ၁၉၇၉-ခုႏွစ္၌ မႏၱေလးၿမိဳ႕ စက္မႈလက္မႈသိပၸံ၏ A.G.T.I (civil) ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ ဒီပလိုမာဘြဲ႕ကို ရရွိေအာင္ျမင္ခဲ႔ပါသည္။
၁၉၈၃-ခုႏွစ္၌ မြန္ျပည္နယ္ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ကို ယူခဲ႔ပါသည္။ အရွင္ျမတ္သည္ ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတေတာရေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ပင္ ပရိယတၱိ စာေပတို႔ကို မူလတန္း၊ ပထမငယ္တန္း၊ ပထမလတ္တန္း၊ ပထမႀကီးတန္းတို႔ကို ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ႔ၿပီး ၁၉၉၃-ခုႏွစ္တြင္ စာခ်တန္း၌ က်မ္းရင္းသုံးက်မ္းစလုံးကို တစ္ႏွစ္တည္းျဖင့္ပင္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ႔၍ အစိုးရ သာသနဓဇဓမၼာစရိယဘြဲ႕တံဆိပ္ကို ရရွိေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
သဒၶမၼေနပုည ဓမၼာစရိယဘြဲ႕ႏွင့္ သာသနေဇာတိပါလ ဓမၼာစရိယဘြဲ႕တို႕ကိုလည္း ရရွိေတာ္မူခဲ႔ျပန္ပါသည္။ထို႔ျပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရမွဆက္ကပ္ေသာ မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ၊ မဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ၊ ဓမၼကထိက ဗဟုဇနဟိတဓရ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္မွ M.A (Buddhism) ႏွင့္ Ph.D ဘြဲ႕တို႔ ကိုလည္းရရွိခဲ႔ပါသည္။ ပရိယတၱိစာေပမ်ားကို ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတေတာရ၊ အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတိုက္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ မစိုးရိမ္တိုက္၊ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေဇယ်သိန္ပါဠိတကၠသိုလ္၊ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ သုေဗာဓာရုံ စာသင္တိုက္စေသာ ေက်ာင္းတိုက္တို႔ရွိ ဆရာျမတ္တို႔၏ အထံေတာ္မွ နည္းနာခံယူ သင္ယူခဲ႔ပါသည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္၌ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္တြင္ နည္းျပအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ လက္ေထာက္ကထိက၊ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေရွ႕တိုင္းဌာနတြင္ တြဲဖက္ပါေမာကၡအျဖစ္ ပူးတြဲတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
အရွင္ျမတ္သည္ ဓမၼဒူတနာယက အဖြဲ႕၀င္၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက အဖြဲ႕၀င္၊ ဓမၼဒူတ ေဇတ၀န္ေတာရ ေဆကိႏၵာရာမ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး၏ ပဓာန နာယက ဆရာေတာ္၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ ပဋိပတၱိမဟာဌာန (၀ိပႆနာ) ပါေမာကၡ၊ မဟာဌာနမွဴး ဆရာေတာ္စေသာ တာ၀န္တို႔ႏွင့္ က်မ္းစာေရးသားျခင္း၊ စာေပပို႔ခ်ျခင္း၊ တရားေဟာေျပာျခင္း၊ တရားျပသျခင္း၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာ လူငယ္သင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္း စသည္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူလ်က္ရွိသည္။
http://dhammadutaonline.org/

သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး

 
သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ေထ႐ုပၸတၱိ
သီတဂူဆရာေတာ္ ဦးဥာဏိႆ ရ (၁၉၃၆ခုႏွစ္) ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၉၈ - ခု၊ တပါင္းလျပည္႕ေန႕၌ အဖ ဦးေမာင္ညိဳ၊ အမိ ေဒၚသန္းတင္တို႕က ပဲခူးတိုင္း၊ ျပည္ ျမိဳ႕နယ္ စီရင္စု၊ သဲကုန္းျမိဳ႕နယ္ ပုတီးကုန္းျမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။
အသက္(၇)ႏွစ္အရြယ္တြင္ သဲကုန္းျမိဳ႕တပ္ အလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ စတင္ ပညာ သင္ၾကား ခဲ့ပါသည္။
အသက္(၁၅)ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ရွင္သာမေဏ ျပဳခဲ့ပါသည္။ သကၠရာဇ္ ၁၃၁၈ - (သာသနာႏွစ္-၂၅၀၀ ျပည္႕ႏွစ္) နယုန္လဆန္း(၄)ရက္ေန႔ အသက္(၁၉)ႏွစ္ အရြယ္တြင္ သဲကုန္းျမိဳ႕၌ ရဟန္းျပဳခဲ့ျပီး ရွင္သာမေဏျပဳခ်ိန္မွ စ၍ ပိဋကတ္ အေျခခံ က်မ္းစာမ်ားကုိ သဲကုန္းျမိဳ႕တပ္ အလယ္တန္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ထံ၌ ျပည့္စံုေအာင္ သင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၃၂၂ - ဓမၼာစရိယတန္းေအာင္။ ရန္ကုန္ျမဳိ႕၊ တာေမြ သိမ္ကုန္းတိုက္၊ မႏၱေလးျမိဳ႕ အေနာက္ ခင္မကန္တိုက္၊ စကု တိုက္၊ ေတာင္သမန္တိုက္၊ မုိးေကာင္းတိုက္၊ ေ၀ယံဘံုသာတိုက္၊ ဘုရားၾကီးတိုက္၊ ေရႊေရးေဆာင္တိုက္မ်ားတြင္ အဆင့္ျမင္႕ ပိဋကတ္ က်မ္းစာမ်ားကို သင္ၾကား ခဲ့ပါသည္။
၁၃၂၃-၂၆ - ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ကမၻာေအး သံဃာ့တကၠသိုလ္တြင္ သာသနာျပဳ ပညာရပ္မ်ား သင္ၾကား ခဲ့ပါသည္။ ၁၃၂၆-၂၇ - ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ေလးမ်က္ႏွာျမိဳ႕ -ဘီ၊ ဘီအမ္ေအ ေကာလိပ္ (ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၊ သာသနာျပဳ ေက်ာင္း)တြင္ ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါသည္။ ၁၃၂၉ - ၁၃၃၃ - စစ္ကုိင္းေတာင္ အနီးစခန္း ဆရာေတာ္ထံ၌ ပိဋကတ္ က်မ္းစာမ်ားကုိ (၅)ႏွစ္တိုင္တိုင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ သင္ၾကား ခဲ့ပါသည္။ ၁၃၃၄ - ၃၇ - (၄)ႏွစ္တိုင္တိုင္ မြန္ျပည္နယ္၊ ေပါင္ျမိဳ႕နယ္ သပိတ္အုိင္ေတာရ စခန္း၌ ဧကစာက်င္႕သံုးကာ ဓုရ ႏွစ္ပါးမျပတ္ အားထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၃၃၈ - စစ္ကိုင္းေတာင္၊ သဒၶမၼသီတဂူေခ်ာင္ကုိ စတင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။ ၁၃၄၂ - ၄၇ - စစ္ကုိင္းေတာင္ ေခ်ာင္ေပါင္း (၉၀၀)ခန္႔အတြက္-သီတဂူ ေရအလွဴေတာ္ စီမံကိန္းကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
(တစ္ေန႕လွ်င္ ေရဂါလံ ၅-သိန္းခန္႕ေပးေ၀လွ်က္ရွိျပီး ဧရာ၀တီျမစ္ အတြင္းမွ ေရမ်ားကုိ စစ္ကုိင္းေတာင္ရိုးေပၚ အေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ) ၁၃၄၇ - ၀ါေခါင္လျပည္႕ေန႕မွစ၍ သီတဂူ အာယုဒါနေဆးရံုကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။ (တစ္လလွ်င္ ပ်မ္းမွ်ကုန္က် စရိတ္ က်ပ္သိန္း (၂၀)ခန္႔ျဖင္႕ ေဆး၀ါး ကုသ ဒါနျပဳလွ်က္ ရွိပါသည္။) ၁၃၅၁ - ေဆးရံုျပီးေျမာက္ (ကုတင္-၁၀၀ဆန္႕ က်ပ္ သိန္း ၅၀၀ေက်ာ္ ကုန္က်ပါသည္။ ) ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ေရအလွဴေတာ္၊ အာယုဒါန အလွဴေတာ္ သာမက ပညာေရး၊ လူမွဳေရး၊ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေရး အတြက္ပါ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ လွဴဒါန္းလ်က္ရွိပါသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ျမန္မာျပည္တြင္း က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ ဧရာ၀တီ အလွဴေတာ္လုပ္ငန္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာကတည္းက ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေရအလွဴေတာ္၊ ေဆးရုံႏွင့္ ေဆးအလွဴေတာ္ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ဆားေတာင္၊ သီေပါ၊ ကေလး၊ နတ္ေမာက္၊ ပန္းတေနာ္၊ ထား၀ယ္၊ မင္းတပ္ (ခ်င္းျပည္နယ္) နဲ႔ ျမိဳင္ၾကီးငူ (ကရင္ျပည္နယ္) တို႔၌ ေဆးရုံမ်ား တည္ေဆာက္ေနသည္။ ေဆးရုံ ၈ ရုံ ရွိၿပီး ေဆးရုံ တရုံကို က်ပ္ေငြ သိန္း ၁၀၀၊ ေဆးပစၥည္း သိန္း ၁၅၀ ကုန္က်မွာ ျဖစ္သည္။ မ်က္စိ အလင္းရရန္ ခြဲစိတ္ ကုသေပးေနၿပီး ျပည္သူ ၁ ေသာင္းခြဲ ရွိသည္။ ႏွစ္စဥ္ ၁ ေသာင္းခြဲ အလင္းရဖို႔ လုပ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပည္ပသာသနာျပဳခရီး
၁၉၈၁ခုႏွစ္မွစ၍ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာသုိ႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ သြားေရာက္ သာသနာျပဳခဲ့ျပီး အဂၤလန္၊ အေမရိကန္၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံတို႔တြင္ ၀ါကပ္ ဆိုခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နက္ရွ္ဗီးျမိဳ႕၌ ၀ါဆိုစဥ္ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္မ်ားတြင္ ဗုဒၶေဒသနာ ကမၼဌာန္း၊ သစၥာေလးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးတို႕ကို အေမရိကန္လူမ်ိဳးမ်ားအား သင္ၾကား ပို႕ခ် ေဟာၾကား ခဲ့ပါသည္။ ျပည္ပတြင္လည္း ဒါနျပဳခဲ႕၊ ျပည္ပမွ မ်က္စိကု ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားအား ဖိတ္ၾကား၍ ေ၀ဒနာရွင္မ်ား အား အာယုဒါနေဆးရံုတြင္ ခဲြစိတ္ကုသေပးခဲ့ပါသည္။ သကၠရာဇ္-၁၄၅၄ - ၀ါဆုိလျပည္႕ေန႕တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ တကၠဆပ္ျပည္နယ္၊ ေအာ္စတင္ျမိဳ႕တြင္ ရဟန္းေတာ္(၅)ပါး၊ လူပုဂၢိဳလ္ (၁၅)ေယာက္တို႕ျဖင္႕ ေထရ၀ါဒ ဓမၼအသင္းကုိ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ဓမၼျပန္႕ပြားေရး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
ထုိသင္တန္းတြင္ နက္ရွ္ဗီးျမိဳ႕၊ ဗန္ဒါဗစ္ တကၠသုိလ္၌ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအား ပုိ႕ခ်ခဲ့ပါသည္။ ထိုေဟာေျပာခ်က္မွ ဓမၼအႏွစ္ စာတမ္းေပါင္း (၁၅)ခု ေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။ ကမာၻ႔ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ သဒၶမၼသီတဂူေခ်ာင္တြင္ ကမၻာ့ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ဖြင့္လွစ္၍ ပိဋကတ္ က်မ္းစာ၊ ဗုဒၶသာသနာ့သမိုင္း၊ သာသနာျပဳနည္း၊ ကမၼဌာန္းတရားမ်ားအား ရဟန္းေတာ္၊ သာမဏ၊ သီလရွင္ႏွင္႕ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ပုိ႔ခ်ေပးခဲ့ပါသည္။ ထုိတကၠသိုလ္မွ B.A, M.A, Ph.D-ဘဲြ႕မ်ားအပ္ႏွင္းႏိုင္ခဲ႕။ ၁၉၉၄ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ေအာ္စတင္ျမိဳ႕၌ သီတဂူ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုေက်ာင္းမွ ၂-လ တစ္ၾကိမ္၊ အဂၤလိပ္ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ စာေစာင္မ်ား ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါသည္။ ဓမၼသင္တန္း မ်ားပုိ႕ခ်ခဲ့ပါသည္။ ္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည္႕ ဗုဒၶသာသနာညီလာခံ၌ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအား ဓမၼစာေပ ပုိ႔ခ်ခဲ့ပါသည္။ ဂ်ပန္၌တည္ေဆာက္မည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဗုဒၶတကၠသုိလ္၏ အၾကီးအကဲအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။
အစုိးရက ဆက္ကပ္သည္႕ ဘဲြ႕မ်ား
၁၉၉၃ - မဟာဓမၼကထိက ဗဟုဇနဟိတဓရဘဲြ႕
၁၉၉၅ - အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘဲြ႕
၁၉၉၆ - အဂၢမဟာပ႑ိတဘဲြ႕
၂၀၀၂ - ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ စာေပပါရဂူဘဲြ႕ Doctor of Literature (Hononur-Causa)
၂၀၀၉တြင္ "အဂၢမဟာဂႏၱ၀ါစကပ႑ိတဘဲြ႕" တုိ့ကုိ ဆက္ကပ္ပူေဇာ္ခဲ့ပါသည္။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆု ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္ျခင္း အစီအစဥ္၏ ေနာက္ဆုံး ဆန္ကာတင္ ပုဂၢဳိလ္ ၅ဦးတြင္ ပါ၀င္ၿပီး ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းလႊာႏွင့္ အလွဴေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ ေထာင္ကို ရရွိသည္။
ေရးသားျပဳစုခဲ႕သည္႕ စာေပမ်ား
၁။ပုေဏၰာ၀ါဒ သုတၱန္(၁၉၉၇) ၂။ဒါရုကၡေႏၶာပမာ သုတၱန္(၂၀၀၁) ၃။ေ၀ဒနာႏုပႆနာ သတိပဌန္တရားေတာ္(၂၀၀၂) ၄။လမ္းရုိးေဟာင္းတြင္ ဆင္႕ကာထြင္(ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ၾကီးဘ၀ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း)(၂၀၀၂) ၅။စကားေလးခြန္းတရားေတာ္(ရဌပါလသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္)(၂၀၀၃) ၆။ေလာကမ်က္လံုး ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းတရားေတာ္ ၇။တကၠသိုလ္တရားေတာ္(၂၀၀၄) ၈။ဗုဒၶႏွင္႕ဗုဒၶ၀ါဒ(၂၀၀၄) ၉။မေမ႕အပ္ေသာေလးေနရာ(သံေ၀ဇနိယသုတၱန္တရားေတာ္) ၁၀။ေ၀ဒနာကုိသည္းခံျခင္း တရားေတာ္(မဟာပရိနိဗၺာနတရားေတာ္)
၁၁။ကႆပဂုဏ္ရည္ တရားေတာ္ ၁၂။သံဃာ႕ဂုဏ္ရည္တရားေတာ္ ၁၃။ပညာရွိတစ္ဆူကုိ ပူေဇာ္ျခင္းတရားေတာ္ ၁၄။သာသနာျပဳ သူရဲေကာင္းတရားေတာ္ ၁၅။သိၾကားမင္းေရးေသာ ခႏၱီစာတမ္းတရားေတာ္ ၁၆။ကုမုျဒာေတြပြင္႕တဲ႕ည တရားေတာ္ ၁၇။ဘ၀တန္ဖိုး တရားေတာ္(၂၀၀၄) ၁၈။သစၥာႏွင္႕ေမတၱာတရားေတာ္(၂၀၀၄) ၁၉။ယံုအသင္း၏ယံုမင္းတရားေတာ္(သသပ႑ိတဇာတ္)(၂၀၀၃) ၂၀။နိယာမႏွင္႕ အနတၱလကၡဏသုတ္တရားေတာ္
၂၁။ေမတၱာသုတ္တရားေတာ္ ၂၂။ညီေတာ္အာနႏၵာ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္၁၃၃၄ - ခု၊ ၀ါဆုိလျပည္႕ေန႕မွစ၍ (၃၄)ႏွစ္ေက်ာ္တိုင္ ႏွစ္စဥ္ တရားပဲြ ေပါင္းမ်ားစြာ ေဟာၾကားခဲ႕ျပီး လက္ေရြးစဥ္ တရားပုဒ္ေရ(၇၀)ေက်ာ္ကုိ သီတဂူစာစဥ္မ်ားအျဖစ္ ထုတ္ေ၀ျပီး ျဖစ္ပါသည္။
ေအာင္ေအာင္(မကစ)
Posted by ေက်ာ္ဇင္

ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေကာသလႅ မဟာေထရ္

 
ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေကာသလႅ မဟာေထရ္

သည္ ၁၃၆၄-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ (၂၀-၁၁-၂၀၀၂) ေန႔တြင္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္ ၉၀-ႏွစ္ သိကၡာေတာ္ ၇၀-ရွိျပီ။

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က တရားနာပရိသတ္တို႔အား တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆးကို တိုက္ေကၽြးေလ့ရွိသည္။ ထိုထိုတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ တရားမ်ားထဲက ကၽြန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆံုးႏွင့္ ပီတိအျဖစ္ဆံုး တရားတပုဒ္ကို ဓမၼဒါန ထပ္ဆင့္ျပဳပါမည္။ နာၾကည့္ေတာ္မူပါ။

အမ်ားအားျဖင့္ သူေတာ္မွ ကိုယ္ကေကာင္းၾကတာ၊
သူေတာ္မွ ကိုယ္ကေကာင္းတာ သူေတာ္ေကာင္း မဟုတ္ဘူး။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေကာင္းမွ သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္တာ။

သစ္ပင္ဟာ မလဲမခ်င္း သစ္ပင္ခုတ္တဲ့လူကို အရိပ္ေပးသြားတယ္။
အေမႊးနံ႔သာတံုးဟာ မီးရႈိ႔တဲ့သူကို မကၽြမ္းမခ်င္း အေမႊးနံ႔သာ ေပးသြားတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဟာ မေသမခ်င္း ကိုယ့္ကို ႏွိပ္စက္တဲ့ရန္သူကိုေတာင္ အက်ိဳးေဆာင္သြားတယ္။

ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းဟာ မုဆိုးတဦး ေခ်ာက္ထဲက်ေနတာ ကယ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ သယ္ေဆာင္ဖို႔ ႏိုင္-မႏိုင္ စမ္းသပ္တဲ့အေနနဲ႔ မုဆိုးရဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေက်ာက္တံုးတတံုးကို ထမ္းျပီး ခုန္တက္ျပီးမွ မုဆိုးကို ခ်ီျပီး ကယ္တင္တာ။ ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ ခုန္လိုက္ရေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ မုဆိုးရဲ႔ ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းမွီျပီး နားေနရတယ္။

အဲဒီမွာ မုဆိုးက စဥ္းစားတယ္။ အိမ္ျပန္ရင္ ဟင္းစား မပါဘူး။ ေမ်ာက္သားဟင္း စားရေအာင္ဆိုျပီး ေမ်ာက္မင္းရဲ႔ ဦးေခါင္းကို ခဲနဲ႔ထုတယ္။ အသက္သခင္ကိုေတာင္ ယုတ္ယုတ္မာမာ ၾကံစည္ရက္တယ္။ ေမ်ာက္မင္း ဦးေခါင္း ကြဲသြားတယ္။

ေမ်ာက္မင္းက စဥ္းစားတယ္-ဒီမုဆိုး ေသတြင္းက လြတ္ေပမဲ့ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္ျပီး က်ားစာျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ မေသေအာင္ လမ္းျပေပးဦးမွ-လို႔ေတြးျပီး မုဆိုး ငါ သစ္ပင္ေပၚက လမ္းျပေပးသြားမယ္။ ငါ့ေသြးစက္က်တဲ့ လမ္းအတိုင္း လိုက္ခဲ့-ဆိုျပီး ရြာစပ္နားအထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။

သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ကိုသတ္တဲ့ ရန္သူကိုေတာင္ ေသြးနဲ႔ ေခၽြးနဲ႔ရင္းျပီး ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ မေသမခ်င္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ေမြးရတယ္

လူေကာင္း စိတ္ေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ တရားအားထုတ္ၾကရတာ။ ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္သြားရင္ ယုတ္ညံ႔တဲ့ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ စိတ္၊ လစ္ရင္ လစ္သလို၊ အခြင့္သာရင္ သာသလို ထင္တိုင္းၾကဲခ်င္တဲ့ စိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။

ေလာဘ ေဒါသ အယုတ္တမာေတြကို လက္မခံရဘူး။ ေမြးျမဴေရးမလုပ္ဘဲ ပယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။ ဘုရားသာသနာနဲ႔ အခြင့္ၾကံဳတဲ့အခါ သာသနာနဲ႔စပ္တဲ့ ကုသိုလ္အထြတ္အျမတ္ေတြကို ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားျပီး လက္လႈပ္တိုင္း ေခါင္းလႈပ္တိုင္း ပါးစပ္လႈပ္တိုင္း ကုသိုလ္ရေအာင္ တန္ဖိုးထားရမယ္။

လူေကာင္း စိတ္ေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကျပီး ဉာဏ္ေကာင္းက ပို႔ေဆာင္သည့္ နိဗၺာန္သို႔ အျမန္ဆံုး မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။

Posted by: mingala

ေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး

 
(ေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
၏ပံုေတာ္အား ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲ ပူေဇာ္လႉဒါန္းပါသည္)

ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရ (သို ့)
မတၱာ၀ိဟာရီ ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာကို ၁၂၇၂ ခု၊ ျပာသုိ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္၊ (၁၅ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၁၁)တနဂၤေႏြေန႔တြင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕နယ္ ေႏြတြင္းကုန္းေက်းရြာ တြင္ ခမည္းေတာ္ ဦးဘိုးညိဳ မယ္ေတာ္ေဒၚေသးတာ မွ ဖြားၿမင္ခဲ႔သည္။၁၂၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ႐ြာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱဝိလာသကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ ျပဳ၍ မိဘ ႏွစ္ပါး တုိ႕၏ ပစၥယာ ႏုဂၢဟျဖင့္ ရွင္သာမေဏ အျဖစ္ ေရာက္ေတာ္ မူသည္။ ၁၂၉၂ ခုႏွစ္၊ ေႏြတြင္းကုန္း႐ြာ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱဝိလာသကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ ျပဳ၍ ရဟန္း အျဖစ္သုိ႕ ေရာက္ေတာ္မူသည္။
စာေပေလ႔လာ ဘ၀မွာ
ဆရာေတာ္သည္ မုံ႐ြာၿမိဳ႕ ေ႐ႊသိမ္ေတာ္တုိက္၊ မဟာ လယ္တီတုိက္၊ စစ္ကုိင္းေတာင္ မဟာ သမယေခ်ာင္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းသာႀကီး ေျမာက္တုိက္၊ အမရပူရၿမိဳ႕ တူးေမာင္းတုိက္၊ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ မဟာ ဝိသုတာ ရာမတုိက္ ဆရာေတာ္မ်ား ထံတြင္ ပိဋကတ္ က်မ္းစာမ်ား ကို တတ္စြမ္းသမွ် သင္ယူ ခဲ့သည္။ ေရွးေခတ္စာသင္နည္းအရ က်မ္းႀကီးေပါက္ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ ေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အဂၤလိပ္စာ၊ ခ်င္းစာေပ၊ ခ်င္းဘာသာ စကား တုိ႕ကုိလည္း ေလ့လာ တတ္ေျမာက္ ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တုိင္း ကမာ႐ြတ္ ၿမိဳ႕နယ္ ဝါဆုိေက်ာင္းႏွင့္ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ခ်မ္းသာ ေက်ာင္းတုိ႕၌ စာဝါမ်ား ပုိ႔ခ်ခဲ့သည္။
သာသနာၿပဳတို႔ အတုယူစရာ
စာေပမ်ား သင္ယူတတ္ေၿမာက္ၿပီး၍ သပိတ္တလုံး ပိုက္ကာ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ႔သည္၊ နွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ကာလပတ္လုံး ခ်င္းေတာင္တန္းတေလ်ာက္ သာသနာၿပဳေတာ္မူၿပီး ရံဖန္ ရံခါမွသာ ၿပည္မႀကီးမွာ ဒကာဒကာမတို႔ ပင္႔ေလ်ာက္ခ်က္အရ ႀကြေ၇ာက္ ခ်ီးေၿမွာက္ေတာ္မူသည္၊
တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်ိန္
၁၃၅၇ ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလဆန္း ၇ရက္ (၂၇၊ ၁၂၊ ၁၉၉၅) ေန႕ ညေန ( ၆ း ၃၀) နာရီ အခ်ိန္၌ သက္ေတာ္ ၈၆ ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ ၆၆ ဝါ အရတြင္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဖလမ္း ၿမိဳ႕နယ္၊ လုံပီး ေက်း႐ြာမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႕ ေဆးကုသမႈ ခံယူရန္ ႀကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္ မႏၱေလး ေလဆိပ္မွာပင္ တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူခဲ႔သည္။
ေရးသားခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ား
1. ကုိယ္ေတြ႕ မွတ္တမ္းမ်ား - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
2. ခ်မ္းေျမ့စြာ ဘဝ ေနနည္း တရားေတာ္ - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
3. ဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာ ပုတီး စိပ္နည္းမ်ား - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
4. ဆရာေတာ္ အရွင္ ဦးဥတၲမသာရ၏ ကုိယ္ေတြ႕ မွတ္တမ္းမ်ား - ၁၉၅၄ ခုႏွစ္
5. ေတာင္တန္းတရား (ပထမတြဲ) - ၁၉၉၁ ခုႏွစ္
6. ေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၲမသာရ - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
7. ပရိတ္ ေမတၲာ တန္ခုိး ထက္ေစေသာနည္း - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
8. ဘဝ တံခြန္ေအာင္ လမ္းၫႊန္ တရားေတာ္ - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
9. ဘဝ ေအာင္ျမင္ေရး လမ္းၫႊန္ ေဒသနာ - ၁၉၉၃ ခုႏွစ္
10. ဘုန္ႀကီးမွတ္စု - ၁၉၉၇ ခုႏွစ္
11. ေမတၲာ စြမ္းအား လက္ေတြ႕ အက်ဳိးမ်ား - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
12. ေမတၲာရွင္ႀကီး၏ ေမတၲာစာ - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
13. ရဟန္း ဘဝ ခ်မ္းသာ (ပထမတြဲ) - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
14. ရဟန္း ဘဝ ခ်မ္းသာ (ဒုတိယတြဲ) - ၁၉၉၃ ခုႏွစ္
15. သံသရာဝဋ္ကုိ လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းၾကစုိ႕ရဲ႕ - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
စာေစာင္အသီးသီးတြင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ဓမၼေဆာင္းပါးမ်ား
1. ကုိယ္က ဖန္တီး၍ သံသရာ က်င္လည္ ေနၾကသည္၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၃၈) အမွတ္ (၁၈) မွ (၂၁) အထိ
2. ခ်င္းေစာ္ဘြားႀကီး ဦးဝမ္မႈံ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၂၉၊ ၁၁၊ ၁၉၃၇)
3. ခ်င္းေတာင္တန္း သာသနာျပဳ၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း (၅/ ၁၉၄၁)
4. ေတာင္တန္း သာသနာျပဳေရး၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၁) (၁၊ ၁၊ ၁၉၄၇)
5. ေတာင္အစဥ္စဥ္ ေတာအထပ္ထပ္ သာသနာ ေရာင္ျခည္ ထင္ဟပ္ခဲ့ၿပီ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း အတြဲ
(၁၀) အမွတ္ (၉) (၈၊ ၁၁၊ ၁၉၄၇)
6. ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရွာမွီးၾကရာ၌ ၾကံဳႀကိဳက္တတ္ေသာ အခက္အခဲမ်ား၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉၃) (၆/၁၉၄၁)
7. နာဂ ေတာင္တန္းသားတုိ႕၏ ေနာက္ကြယ္မွ ဤရက္ ဤ႐ြာမ်ား၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မဂၢဇင္း (၂၂၊ ၂၊ ၁၉၄၇)
8. ႏွစ္ျပည္ေထာင္ အေျခက် အလယ္က ေက်ာက္ေဆာင္ ေမွ်ာ္လုိ႕သာ မွန္းမိေတာ့ လြမ္းခမ္းငဲ့ ရစ္သီ၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၇) (၇/၁၉၄၇)
9. နိဗၺာန္ ရလုိလွ်င္ သြားေရာက္နည္း အဖုံဖုံရွိသည္၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၃၀) အမွတ္ (၁၄)
10. ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းတုိက္မ်ားသည္ ေလာက အယူဝါဒကုိ လုိက္နာ သင့္သေလာ၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉၅) (၁၊ ၈၊ ၁၉၄၁)
11. မဏိပူရ နယ္ျခား တမူးၿမိဳ႕၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၀/၁၉၄၇)
12. ေျမေပါက္လြတ္ ဆြမ္းေကြၽးတဲ့ ပြဲတဲ့၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၁၃) အမွတ္ (၃၆) မွ အမွတ္ (၄၀) အထိ
13. ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖလမ္း၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၁၀) (၁၀၊ ၁၁၊ ၁၉၄၇)
14. ၿမိဳ႕တုိ႕ ဌာေန၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၈) (၁၊ ၁၊ ၁၉၄၁)
15. ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘုတလင္၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၈) (၃၊ ၇၊ ၁၉၄၁)
16. ယဥ္ေက်းလာေသာ ခ်င္းေတာင္၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉) (ဧၿပီလ)
17. ေ႐ႊျပည္ဝင္ စာတမ္း၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၄) (၃၊ ၉၊ ၁၉၄၀)
18. သာသနာျပဳ ပႏၷက္စြဲရန္ အေကာင္းဆုံး ဌာနႀကီး တခု၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၃၊ ၉၊ ၁၉၄၇)
19. သာသနာ့ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၂၂၊ ၂၊ ၁၉၄၇)
20. အာသံျပည္ သာသနာေရး၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၉) အမွတ္ (၁၀)
21. အယ္ဒီတာသုိ႕ လြမ္းဖြယ္ ခ်င္းဝိေသသတုိင္းမွ ေပးစာ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၃၀၉) ခုႏွစ္၊
ခ်င္းေတာင္တန္း ရဲ႕ သခင္ႀကီး
ခ်င္းေတာင္တန္း တစ္ေႀကာလုံး မုိးမရြာတာႀကာၿပီ၊ ဘယ္လိုေတြၿဖစ္ေနပါလိမ္႔ --- --
ဒါဆို သခင္ႀကီး လုပ္ထားတာပဲ ၿဖစ္မယ္ - လာ သြားႀကစို႔ သခင္ႀကီးကို သြားေၿပာႀကမယ္ ---
ဒီေန႔ ေနမပြင္႔နုိင္ေလာက္ေအာင္ ၿမဴခိုးေတြ ပိတ္သဲေနတာပဲ၊ ေတာင္ယာ လုပ္ခ်င္တာေတာင္ လုပ္လို႔ မရႀကဘူး၊ ၿမဴေတြ ဆုိုင္းေနတာ သခင္ႀကီး လုပ္ထားလို႔ ၿဖစ္မယ္ --
လာ သြားႀကစို႔ရဲ႕ သခင္ႀကီးကုိ သြားေၿပာၿပီး ေနပူေအာင္ လုပ္ေပးခိုင္းႀကမယ္ -- -
ဒကာတို႔-- ဒီေန႔ ေတာလိုက္ မသြားႀကပါနဲ႔၊ အႏၱရာယ္နဲ႔ တုိးလိမ္႔မယ္၊ သားေကာင္လဲ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊
သခင္ႀကီး -- -- ကယ္ပါအုံး - ဒီမွာ လူတေယာက္ ေတာ၀က္ အပက္ခံလိုက္ရလို႔ပါ - --
အဲလုိ အဲလိုမ်ိဳး ဒုကၡအားလုံး တုိ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္၊ ခ်င္းတမ်ိဳးသားလုံးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဗိုက္ႀကီးသည္ ကေလးမေမြးနိုင္တာက အစ လုိုက္လံ ကူညီေပးခဲ႔ရတဲ႔ သခင္ႀကီး ေခၚ ေတာင္တန္းဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဘ၀ဟာ ခက္ခဲႀကမ္းတမ္း ပင္ပန္းခဲ႔ပါတယ္။
ေဆာင္းတြင္းကာလရဲ႕ တခုေသာ ညမွာေတာ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး သီတင္းသုံးတဲ႔ ေတာင္ေပၚေက်ာင္း၀င္း
ၿပင္ေလးထဲမွာ ကပၸိယခ်င္းဒကာတေယာက္ရယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးရယ္ မီးလွဳံေနပါသတဲ႔၊ က်ားတေကာင္
ကလည္း ခ်မ္းလြန္းလို႔ ထင္ပါရဲ႕ မီးပုံေဘးနားအထိ ေရာက္လာၿပီး ၿငိမ္၀ပ္စြာ မီးလွဳံေနတယ္၊ ဒီမွာတင္ ခ်င္းဒကာက က်ားႀကီးကုိ ႀကည္႔ကာ သတ္ၿပီး ေရာင္းစားလိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ လို႔ စိတ္တြင္းက ႀကံစည္ကာ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ၿဖစ္လာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ က်ားႀကီးဟာ အမွတ္မထင္ ေဟာက္လိုက္ပါသတဲ႔၊ ဒီမွာတင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက --
ဒကာႀကီးက သူ႔ကို ရန္ၿပဳဖို႔ ဘာေႀကာင္႔ စိတ္ကူးရတာလဲ ပါဏာတိပါတ ကို မလုပ္ရဘူးေလ -
တင္ပါ တပည္႔ေတာ္ ေစာေစာကေတာ႔ ေႀကာက္ေနတာပါ၊ ေနာက္ေတာ႔ သူက ရန္မၿပဳမွန္း သိတာေႀကာင္႔ အကုသိုလ္စိတ္ေတြ ၀င္လာမိတာပါဘုရား -- ဟု ေလ်ာက္ထားသတဲ႔၊
ခ်င္းေတာင္တန္းက အေတြ႔အႀကဳံမ်ား
အသြားအလာ ခက္ခဲ၍ ေဝးလံ ေခါင္းပါးေသာ ေတာင္တန္း ေဒသ မ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ မွ် သီတင္းသုံး ေနထုိင္လ်က္ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသား မ်ားအား ဗုဒၶ တရားေတာ္မ်ားကို မ်ိဳးေစ႔ခ် ေပးေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံ အာသံ ျပည္နယ္၊ မဏိပူရ ျပည္နယ္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံ စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္း မ်ားႏွင့္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ားအထိ လွည့္လည့္ သာသနာ ျပဳေတာ္ မူခဲ့သည္။
အထူးအားၿဖင္႔ ေမတၱာအရာတြင္ ႀကီးမားေတာ္မူကာ သတၲဝါတုိ႕ အေပၚ နူးညံ႕ေသာ စိတ္ထားၿဖင္႔ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးမပါ ေန႔ေရာ ညပါ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာေတာင္ ခရီး၀ယ္ ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းၿဖင္႔ ခဲခဲယဥ္းယဥ္း ပင္ပင္ပန္းပန္း သြားလာ၍ သာသနာ ျပဳေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အစားအေသာက္ ကအစ ခ်ိဳးၿခံေခြ်တာကာ သာသနာၿပဳေတာ္မူခဲ႔သည္၊
တေန႔တေန႔ ဘုန္းေပးစရာ မရွိ၍ ပိန္းဥၿပဳတ္ ကန္စြန္းဥၿပဳတ္ၿဖင္႔လည္း ဆြမ္းတနပ္ ၿပီးေတာ္မူခဲ႔ရသည္လည္း ရွိခဲ႔၏။ ေဒသခံ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔သည္ကား ကိုးကြယ္ခံ တန္ခိုးရွင္ႀကီးဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သခင္ႀကီး ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚေ၀ၚႀကကာ ခ်စ္ေႀကာက္ ရုိေသေလးစားႀကေပသည္၊ တခါတရံ ခ်မ္းေအးေသာ ေဆာင္းတြင္းကာလ၀ယ္ ထူထဲေသာ ေစာင္အထပ္ထပ္ ၿခဳံထားေသာ္လည္း ေတာင္ေပၚေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူေသာ သခင္ႀကီး ေက်ာင္းသကၤန္းထက္မွ ေစာင္မ်ားကို ေဖာက္ထြက္ကာ ထူးဆန္းေသာ အလင္းေရာင္တန္းမ်ား
ၿဖာထြက္ေနၿခင္း၊ ေက်ာင္းသကၤန္းတခုလုံး လင္းထိန္ေနၿခင္း စေသာ ထူးဆန္းဖြယ္ရာမ်ားကို ေတာင္ေၿခမွ ခ်င္း တုိင္းရင္းသား ဒကာ ဒကာမမ်ား မႀကာခဏ ေတြ႔ၿမင္ႀကရသည္ ဟု ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အထၳဳပၸတိၱ စာအုပ္တြင္ ဖတ္ရွဳ႕ရေပသည္၊ ထုိအတြက္ေႀကာင္႔လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးအား ေမတၱာ၀ိဟာရီ ( ေမတၱာၿဖင္႔ အၿမဲမၿပတ္ေနေလ႔ရွိေသာ ) မေထရ္ႀကီး ဟူ၍ ရဟန္းရွင္လူ အမ်ားက လက္ခံ ႀကည္ညိဳခ႔ဲႀက၇သည္။
အနည္းဆုံး တနွစ္တေခါက္အေနၿဖင္႔ ၿမန္မာၿပည္ အလယ္ပိုင္း ေအာက္ပိုင္းေဒသမ်ားသို႔ ႀကြေတာ္မူကာ သက္ေတာ္ႀကီးရင္႔ေတာ္မူသည္အထိ ဒကာ ဒကာမတို႔အား ေမတၱာၿဖင္႔ ခ်ီးေၿမာက္ေတာ္မူခ႔ဲသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ပရိတ္ရြတ္တုိင္း တရားေဟာတုိင္းမွာလဲ ေရအုိးေရခြက္ ပုလင္း စသည္တို႔၌ရွိေသာ ေ၇မ်ား ဆူေ၀ လ်ံတက္ ေလ႔ရွိေသာေႀကာင္႔ ေရဆူဆရာေတာ္ ဟုလည္း ေက်ာ္ႀကားေတာ္မူခဲ႔ေပသည္။
လူျဖစ္ေလရ၊ ဒုလႅဘ၌
ျဖည့္ၾကေရာင္ဝါ၊ လထက္သာသည္၊
ပညာအလင္း ကိုယ္မွာဝင္းေစ၊
ဇင္မင္းဆယ္ဆ၊ မွ်မကသည့္
စာဂအက်င့္၊ ေမႊးသျဖင့္လွ်င္၊
အခြင့္ထိုက္တန္ ေနရာမွန္၌
သက္ပန္ရာျပည့္ တည္ေစသတည္း။ ။
ဘ၀မွာ ထုိက္တန္စြာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္ ထားသူအတြက္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ေစဖို႔ ဆုေတာင္း ေပးေနစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူးေလ၊
တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္က သဇင္ပန္းကို တင္စားသလို စာေရးသူကလဲ ၁၃၅၇ ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလဆန္း ၇ရက္ (၂၇၊ ၁၂၊ ၁၉၉၅) ေန႕ ညေန ( ၆ း ၃၀) နာရီ အခ်ိန္၌ သက္ေတာ္ ၈၆ ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ ၆၆ ဝါ အရတြင္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဖလမ္း ၿမိဳ႕နယ္၊ လုံပီး ေက်း႐ြာမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႕ ေဆးကုသမႈ ခံယူရန္ ႀကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္ မႏၱေလး ေလဆိပ္မွာပင္ တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူခဲ႔ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ္တို႔ကို ပူေဇာ္ေသာအားၿဖင္႔ေရးသား ပူေဇာ္အပ္ပါသည္၊
Posted by ဓမၼဂီရိ

မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး


 
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ေထရုပတၱိ
မဟာစည္ဆရာေတာ္ အေလာင္းအလ်ာ ျဖစ္သူကို ၁၂၆၆-ခုႏွစ္၊ ဒုတိယ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၃) ရက္ ၂၉-၇-၁၉၀၄ ခု ေသာၾကာေန႔ နံနက္ (၃) နာရီခန္႔အခ်ိန္၌ ေရႊဘိုၿမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ ခုနစ္မိုင္ကြာ ဆိပ္ခြန္ရြာ၊ ခမည္းေတာ္ ဦးကန္ေတာ္၊ မယ္ေတာ္ ေဒၚအုတ္တို႔မွ ဖြားျမင္ေတာ္မူပါသည္။
ေျခာက္ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ ဆိပ္ခြန္ရြာေတာင္ဘက္ ပ်ဥ္းမနားေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး အရွင္အာဒိစၥ မေထရ္ျမတ္ အထံ၌ တပည့္ခံလ်က္ ျမန္မာစာေရးစာဖတ္ ပညာကို ဆည္းပူးခဲ့ပါသည္။ ၁၂-ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ မိဘႏွစ္ပါးတို႔က ရပ္ရြာထံုးစံအရ ရွင္ျပဳမဂၤလာ အခမ္းအနားျပဳ၍ အရွင္အာဒိစၥ မေထရ္ထံ၌ပင္ ရွင္သာမေဏျပဳလ်က္ ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ပါသည္။ ဥပဇၩာယ္ ဆရာေတာ္ အရွင္အာဒိစၥ မေထရ္ျမတ္က သာမေဏငယ္၏ ဉာဏ္ပညာ အရည္အခ်င္းကို ခ်င့္ခ်ိန္၍ ရွင္ေသာဘနဟု ဘြဲ႔အမည္ ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ဥပဇၩာယ္ဆရာေတာ္ အရွင္ အာဒိစၥမေထရ္သည္ ပါဠိစာေပ အေျခခံျဖစ္ေစရန္ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ကို သင္ေစရာတြင္ ဉာဏ္ပညာ ထက္ျမက္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မေဟာ္သဓာ ပါဠိအနက္ကို အထူးမက်က္ရေတာ့ဘဲ ဆရာ့အထံ၌ သင္ယူရင္းပင္ ႏႈတ္တက္ အာဂံုရလ်က္ ရွိခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ၀ိနည္းပါဠိေတာ္ကို အနက္ေဖာ္ သင္ယူရာ၌လည္း သင္ယူရင္းပင္ ထိုပါဠိေတာ္ကို အာဂံုႏႈတ္တက္ ရခဲ့ပါသည္။
၁၆-ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ရွင္ေသာဘနသည္ ဆရာမရွိဘဲ ဂဏန္းသခ်ာၤ စာအုပ္မ်ားကိုသာ ၾကည့္၍ ဂဏန္းသခ်ာၤကို တတ္ေျမာက္ေအာင္ ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ ယင္း ဂဏန္းသခ်ာၤကို တတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနာင္ကာလ ဆန္းက်မ္းကို သင္ယူစဥ္ ပတၳရာျဖန္႔နည္း (အတန္႔ေပ်ာက္ ရွာနည္း) စသည္တို႔ကို လြယ္ကူစြာျဖင့္ သေဘာေပါက္ခဲ့ ပါသည္။
၁၉-ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဆိပ္ခြန္ရြာ သူႀကီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ အရွင္ပရမ မေထရ္ျမတ္ထံ၌ ႏ်ာသက်မ္း၊ မူလဋီကာက်မ္း စေသာ က်မ္းႀကီးမ်ားကို ဆို၀ါျဖင့္ သင္ယူခဲ့ပါသည္။ ထိုက်မ္းတို႔ကို သင္ယူေသာအခါ စာအတူတက္ဖက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားက “နိႆယကို ၾကည့္ထားသလား” ဟု ေမးယူရေလာက္ေအာင္ပင္ ျမင္ပင္ မျမင္ဖူးခဲ့ပါ။ ထို႔အျပင္ ရွင္ေသာဘနသည္ သာမေဏ ဘ၀ကပင္ အျခား သာမေဏမ်ားအား သဒၵါ သၿဂႋဳဟ္စေသာ က်မ္းမ်ားကို ပို႔ခ်ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ရဟန္းဘ၀
၁၂၈၅-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ (၄)ရက္ (၂၆-၁၁-၂၀၀၉) ခုႏွစ္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔ နံနက္ (၈)နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေဘာ္၊ ေဒၚသစ္တုိ႔၏ ပစၥယာ ႏုဂၢဟႏွင့္ ဥပဇၩာယ္ ဆရာေတာ္ ထန္းစဥ္ရြာ သုေမဓာေက်ာင္း အရွင္နိမလမေထရ္ အႏုသာသကႏွင့္ ပထမ ကမၼ၀ါဆရာေတာ္ သူႀကီးေက်ာင္းအရွင္ ပရမမေထရ္ စေသာ ဥပသမၸဒကံေဆာင္ သံဃာေတာ္တုိ႔၏ ဓမၼာႏုဂၢဟတို႔ကို ခံယူလ်က္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ရဟန္း ျဖစ္ၿပီးေနာက္ အရွင္ေသာဘနသည္ ပရိယတ္ စာေပမ်ားကို သင္ယူ ပို႔ခ်ေနရင္းပင္ ပဋိပတ္ကို လိုလားသျဖင့္ ရုကၡမူဓုတင္၊ နိသဇ္ဓုတင္၊ ပ႑ိပါတ္ဓုတင္မ်ားကို ေလးလပတ္လံုး ေဆာက္တည္က်င့္သံုး ေနခဲ့ပါသည္။
၁၂၈၆-ခုႏွစ္တြင္ အစိုးရ ပထမျပန္စာေမးပြဲ ပထမငယ္တန္း၌ ၀င္ေရာက္ ေျဖဆိုရာ အလြယ္တကူပင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ ၁၂၈၂-ခုႏွစ္တြင္ ခရီးထြက္ေနရသျဖင့္ စာေမးပြဲ မ၀င္ခဲ့ရပါ။ ၁၂၈၈-ခုႏွစ္၌ ပထမလတ္တန္းကို လည္းေကာင္း၊ ၁၂၈၉-ခုႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းကို လည္းေကာင္း ၀င္ေရာက္ ေျဖဆို၍ ေခ်ာေမာစြာ ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ထိုႏွစ္က ဆိပ္ခြန္ရြာ၌ က်င္းပေသာ ၀ိနည္း အာဂံုျပန္ပြဲ၌လည္း ၀ိနည္းငယ္ ေလးေစာင္ကို ျပန္ဆို၍ အျမင့္ဆံုး ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
၁၂၉၀-ျပည့္ႏွစ္၌ မႏၱေလးၿမိဳ႕ အေနာက္ျပင္ ခင္မကန္တိုက္ ဖြားေတာ္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူလ်က္ ထိုေခတ္က ပရိယတ္စာေပအရာ၌ အေက်ာ္အေမာ္ခ်ည္း ျဖစ္ေတာ္မူၾကေသာ ခ်မ္းသာႀကီးဆရာေတာ္ ဦးလကၡဏ၊ ခင္မကန္တိုက္ တိုက္သစ္ဆရာေတာ္ ဦးဣႏၵ၀ံသာဘိ၀ံသ စေသာ ဆရာေတာ္မ်ားထံ၌ စာေပက်မ္းဂန္ ဗဟုသုတမ်ားကို ဆက္လက္ဆည္းပူး ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ဆည္းပူးေလ့လာေနစဥ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေတာင္၀ိုင္းကေလး ေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္အာဒိစၥ မေထရ္ျမတ္က ဖိတ္ေခၚေတာ္ မူေသာေၾကာင့္ ၁၂၉၁-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆိုလ၌ ထိုေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ၿပီးလွ်င္ ထို ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အမိန္႔အရ ထိုေက်ာင္းတိုက္ရွိ ရဟန္းသာမေဏတို႔အား စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ပို႔ခ် သင္ျပေပးေနခဲ့ပါသည္။
ထိုသို႔ ပို႔ခ်ေပး၍ ပရိယတၱိ သာသနာကို ျပဳေနစဥ္မွာပင္ သမထ ၀ိပႆနာ ပဋိပတၱိအလုပ္မ်ားကို အားထုတ္ က်င့္သံုးလိုေသာေၾကာင့္ ၁၂၉၃-ခုႏွစ္ ျပာသိုလထဲတြင္ အေဖာ္ျဖစ္သူ အရွင္ေတဇိႏၵႏွင့္အတူ ေမာ္လၿမိဳင္ ေတာင္၀ိုင္းတိုက္ေက်ာင္းမွ ထြက္ခဲ့၍ ဇင္းက်ိဳက္၊ သထံု၊ ေကလာသ ျမသပိတ္ေတာင္၊ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္၊ ေရႊေရာင္ျပေတာင္၊ ဦးအုန္းခိုင္ေတာေက်ာင္း စသည္တို႔၌ ေနရင္း ကမၼ႒ာန္း နည္းမ်ားကို စံုစမ္း ေလ့လာၿပီးေနာက္ သထံုၿမိဳ႕၊ မင္းကြန္းေဇတ၀န္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ထံေတာ္၌ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ ႐ႈပံုကို နည္းခံက်င့္သံုးလ်က္ ေနခဲ့ပါသည္။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ မအိပ္ဘဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္လည္း အားထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္က တစ္ရက္လံုး စကားမေျပာဘဲ က်င့္ခဲ့ေသာ ရက္ေတြသာ မ်ားခဲ့ပါသည္။
ထိုသို႔ အားထုတ္ေနစဥ္ ေလးလရွိေသာအခါ ေမာ္လၿမိဳင္ ေတာင္၀ိုင္းတုိက္ေက်ာင္းမွ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အသည္းအသန္ ေရာဂါျဖစ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရသျဖင့္ ၁၂၉၄-ခုႏွစ္ ၀ါဆိုလဆန္း ၇-ရက္ေန႔တြင္ သထံုမွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ ျပန္ခဲ့ရပါသည္။ ၀ါဆိုလဆန္း ၁၄-ရက္ ညဥ္႔၌ တုိက္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူသျဖင့္ အရွင္ ေသာဘနသည္ ေတာင္၀ိုင္းတိုက္ေက်ာင္းကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေနခဲ့ရ ပါသည္။
ေဇတ၀န္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ထံမွ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ ႐ႈနည္းကို ေပါက္ေရာက္ ပိုင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ အရွင္ေသာဘနသည္ ထိုစဥ္က ၉-၀ါမွ်သာ ရွိေသးသည္ျဖစ္၍ အရြယ္ ငယ္ေသးေသာေၾကာင့္ ကမၼ႒ာန္းတရားကို သူတစ္ပါးတို႔အား မေဟာၾကားေသးဘဲ မိမိကိုယ္တိုင္သာ စြမ္းႏိုင္သမွ် အားထုတ္ ေနထိုင္ခဲ့ပါသည္။
ထိုအေတာအတြင္း ဆိပ္ခြန္ရြာ၌ ညီျဖစ္သူတစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားသျဖင့္ သံေ၀ဂပြားကာ ၁၃၀၀-ျပည့္ႏွစ္၌ ဇာတိရပ္သို႔ ေခတၱႂကြသြားရာ ခုနစ္လအထိ သီတင္းသံုးလ်က္ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ အလုပ္တရားကို စတင္ေဟာေျပာခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္က ေဆြမ်ိဳးျဖစ္သူ သံုးဦး စတင္ တရားအားထုတ္၍ ေအာင္ျမင္ၾကသျဖင့္ အျခား လူမ်ားစြာလည္း အားထုတ္ၾက၍ ဉာဏ္ထူး၊ တရားထူးမ်ားကို ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ၾကသျဖင့္ မဟာစည္ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ တရားေတာ္ လုပ္ငန္းသည္ စတင္၍ ထင္ရွားေပၚလာခဲ့ပါသည္။
၁၃၀၃-ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ က်င္းပေသာ အစိုးရ ဓမၼာစရိယ စာေမးပြဲ၌ ၀င္ေရာက္ ေျဖဆိုရာ က်မ္းရင္း ၃-က်မ္းႏွင့္ ဂုဏ္ထူး ငါးက်မ္းတို႔ကို ေခ်ာေမာစြာ ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူသျဖင့္ သာသနဓဇ သိရီပ၀ရ ဓမၼာစရိယ ဟူေသာ ဘြဲ႔တံဆိပ္ကို ရရွိေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးေဘးေၾကာင့္ ၁၃၀၃-ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လမွစ၍ ဇာတိရပ္ ဆိပ္ခြန္၌ ျပန္၍ေနလ်က္ အခြင့္သင့္ေသာ အခါတိုင္း ၀ိပႆနာ လုပ္ငန္းတရားကို ဆက္လက္၍ ေဟာၾကားညႊန္ၾကားရာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ တိုးတက္ ထြန္းကားလာခဲ့ပါသည္။ ထိုအခါ သီတင္းသံုးရာ ဌာနျဖစ္ေသာ မဟာစည္ေက်ာင္းကို စြဲမွီ၍ အရွင္ေသာဘနကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဟု ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကပါသည္။
၀ိပႆနာ ေယာဂီ တပည့္တို႔၏ ေတာင္းပန္ခ်က္အရ အရွင္ေသာဘနသည္ ၁၃၀၅-ခုႏွစ္က ယခုအခါ နာမည္ေက်ာ္ျဖစ္ေသာ ၀ိပႆနာ ႐ႈနည္းက်မ္း (ပ-ဒု ႏွစ္တြဲ) ကို ေရးသား ျပဳစုေတာ္ မူခဲ့ေပသည္။ စာမ်က္ႏွာ ၉၅၀-ခန္႔ရွိ ထိုက်မ္းကို ခုနစ္လ အတြင္းမွာ ေရးသားျပဳစု၍ ၿပီးခဲ့ပါသည္။ ယေန႔ထိ ထိုက်မ္းကို ရွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ရိုက္ႏွိပ္ ထုတ္ေ၀ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
၁၃၁၁-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗုဒၶသာသနာ့ႏုဂၢဟ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ပင့္ေဆာင္လာသျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သာသနာ့ရိပ္သာ၌ နတ္ေတာ္ လျပည့္မွစ၍ ၀ိပႆနာ လုပ္ငန္းတရားကို ေဟာၾကား ျပသေတာ္မူပါသည္။
မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ဘုရား၏ စနစ္က်ေသာ ၀ိပႆနာ ႐ႈနည္းကို ႏွစ္ၿခိဳက္ သေဘာက်သူမ်ား တစ္ေန႔တျခား မ်ားျပားလာခဲ့ပါသည္။ စစ္ဘက္နယ္ဘက္ အရာရွိမ်ား၊ ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ကုန္သည္ ပြဲစားမ်ားမွစ၍ လူတန္းစားမေရြး သာသနာ့ ရိပ္သာသို႔ လာေရာက္၍ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ တရားကို အားထုတ္ခဲ့ရာ၌ ထိုသူတို႔တြင္ တရား၏အရသာကို ကိုင္တြယ္ ေတြ႔ရွိသြားသူမ်ား အေျမာက္အျမား ပါ၀င္ပါသည္။ ယခုအခါ အထက္ေအာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာပင္ မဟာစည္ ၾသ၀ါဒခံ ရိပ္သာေပါင္း ၂၀၀-ေက်ာ္ ရွိေနသျဖင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ နီးစပ္ရာ ၿမိဳ႕ရြာတို႔၌ ရွိေသာ သာသနာ့ ရိပ္သာမ်ား၌ တရားအားထုတ္ခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္၏ နည္းအတိုင္း တရားအားထုတ္ဖူးသူ မရွိေသာ ၿမိဳ႕ဟူ၍ ျမန္မာျပည္၌ မရွိေသးပါ။ ဤမွ်အတိုင္း မဟာစည္ ဆရာေတာ္၏ ကမၼ႒ာန္းနည္း ပ်ံ႕ႏွ႔ံခဲ့ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သာသနာ့ရိပ္သာ၌ တရား အားထုတ္ၿပီးသူေပါင္း သံုးေသာင္း ေလးေထာင္ေက်ာ္ရိွ၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုး၌ အားထုတ္ၿပီးသူေပါင္း ေလးသိန္းေက်ာ္ ရွိပါသည္။ သီဟိုဠ္၊ ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ေလာ၊ အိႏၵိယ၊ အဂၤလန္ႏွင့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတို႔၌လည္း မဟာစည္ ၾသ၀ါဒခံ ရိပ္သာေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ ေယာဂီေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္သည္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား ဗုဒၶတရားေတာ္၏ တရားအရသာကို တိုက္ေကၽြး ေ၀ငွေနေသာ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ရမည့္ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။
မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ သာသနာျပဳ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
၁၃၁၃-ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတၱိဂုဏ္၊ ပဋိပတၱိ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို အသိအမွတ္ ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ဆရာေတာ္အား အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆက္ကပ္ ပူေဇာ္ခဲ့ပါသည္။
၁၃၁၄-ခုႏွစ္မွ စ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဆ႒သဂၤါယနာ ကိစၥမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾကပါသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာကို ၁၃၁၆-ခုႏွစ္မွ ၁၃၁၈-ခုႏွစ္အထိ ပါဠိေတာ္ သဂၤါယနာအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ၁၃၁၈-ခုႏွစ္မွစ၍ အ႒ကထာ၊ ဋီကာသဂၤါယနာ အျဖစ္လည္းေကာင္း က်င္းပခဲ့ၾကပါသည္။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္သည္ ထိုသဂၤါယနာ လုပ္ငန္းႀကီးတြင္ ၁၃၁၄-ခုႏွစ္မွ စ၍ ပဓာနက်ေသာ ေနရာမ်ား၌ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ သဂၤါယနာတင္မည့္ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာတို႔ကို ရိုက္ႏွိပ္ရာတြင္ ေနာက္ဆံုး ၾကည့္႐ႈသုတ္သင္ ျပင္ဆင္ရေသာ တာ၀န္ကို အျခား ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ သဂၤါယနာတင္ရာ၌ ထိုထုိသုတ္ စသည္တို႔ ဘုရားေဟာ အစစ္အမွန္ ဟုတ္မဟုတ္ ေမးစိစစ္ရ၊ ေျဖရသည့္လုပ္ငန္းလည္း အေရးတႀကီး ပါ၀င္ခဲ့ရာ ပထမသဂၤါယနာ တင္စဥ္က အရွင္မဟာ ကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီးသည္ ေမးစိစစ္ေသာ တာ၀န္ကို ယူခဲ့ရပါသည္။ ထို မေထရ္ျမတ္ႀကီးနည္းတူ မဟာစည္ ဆရာေတာ္သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ သဘင္ပြဲႀကီး၌ ေမးစိစစ္ရေသာ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေတာ္ မူခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အ႒ကထာ ဋီကာတို႔ကို သဂၤါယနာ တင္ရာ၌ စိစစ္ ေလွ်ာက္ထားရေသာ တာ၀န္ကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ အ႒ကထာ သဂၤါယနာ၌ မဟာစည္ ဆရာေတာ္၏ စိစစ္ေလွ်ာက္ထားခ်က္ တုိ႔ကို ႏိုင္ငံေတာ္ ဗုဒၶသာသနာအဖြဲ႔က “သဂၤါယနာ စိစစ္ခန္း” အမည္ျဖင့္ စာအုပ္ ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားသည္ ၁၃၁၁-ခုႏွစ္၌ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္တို႔ျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ရွိလွေသာ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ နိႆယကို ေရးသားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာ တင္ေနစဥ္အတြင္း ၀န္ေဆာင္သံဃာအဖြဲ႔၏ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ (ဆရာေတာ္သည္ ၀န္ေဆာင္သံဃာ အဖြဲ႔၀င္လည္း ျဖစ္ပါသည္) ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္း၏ နိဒါန္းက်ယ္ႀကီးကို ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေရး၍ ဆ႒သဂၤါယနာ ၀န္ေဆာင္သံဃာအဖြဲ႔အား တင္ျပရာ ယင္းအဖြဲ႔ႀကီးက ႏုတ္ပယ္ ျဖည့္စြက္ျခင္း မရွိဘဲ လက္ခံအတည္ျပဳ၍ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိ ေစခဲ့ပါသည္။ ၀ိသုဒၶိမဂၢ နိဒါနကထာဟု ေခၚေသာ ထိုပါဠိနိဒါန္းႀကီးကား မဟာစည္ ဆရာေတာ္၏ ပါဠိအေရးအသား စြမ္းရည္ႏွင့္ အေထြေထြဗဟုသုတ ႂကြယ္၀ပံုကို ထင္ရွားေစေသာ က်မ္းျဖစ္ၿပီး တိုင္းတစ္ပါးသား ပါဠိစာေပ ပညာရွင္တို႔ကပင္ ခ်ီးက်ဴးအပ္ေသာ က်မ္းႀကီးျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။
၁၃၂၂-ခုႏွစ္မွ စ၍ မဟာစည္ ဆရာေတာ္သည္ ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္းကို ပို႔ခ်ရင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာ နိႆယက်မ္းႀကီးကို ေရးသားျပဳစုေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ၀ိသုဒၶိ မဟာဋီကာ က်မ္းႀကီးကား သမယႏၱရဟုေခၚေသာ ဟိႏၵဴဒႆန ေရးရာမ်ားကို ထည့္သြင္းရည္ညႊန္း ေ၀ဖန္ထားေသာ က်မ္းျဖစ္၍ အခ်ိဳ႕ေနရာတို႔၌ အနက္သိရန္ပင္ ခက္ခဲလွေသာ ဋီကာျဖစ္ပါသည္။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္သည္ သကၠတဘာသာ၊ အဂၤလိပ္ ဘာသာတို႔ျဖင့္ ေရးသားထားေသာ သက္ဆိုင္ရာ ဖီလိုဆိုဖီေခၚ ဒႆနက်မ္းမ်ားကို ပိုင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကည့္႐ႈေလ့လာၿပီးမွ ၀ိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာ နိႆယက်မ္းႀကီးကို ေရးသားေတာ္ မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနိႆယ က်မ္းႀကီးသည္ စာမ်က္ႏွာ ငါးရာခန္႔ရွိ စာအုပ္ႀကီး (၄)အုပ္ ရွိသည္အထိ က်ယ္၀န္းပါသည္။ ၀ိသုဒၶိမဂ္ ျမန္မာျပန္က်မ္းကိုလည္း ဆရာေတာ္သည္ ၁၃၂၃-ခုႏွစ္မွစ၍ ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ထိုက်မ္းလည္း စာမ်က္ႏွာ ငါးရာေက်ာ္ရွိ စာအုပ္ႀကီး (၄)အုပ္အထိ က်ယ္၀န္းပါသည္။
ထို႔အျပင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ေဟာၾကား ျပဳစုေတာ္မူေသာ ၀ိပႆနာ အေျခခံတရားေတာ္၊ အရိယာ၀ါတရားေတာ္၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္၊ ဓမၼစၾကာသုတ္ တရားေတာ္၊ အနတၱလကၡဏသုတ္ တရားေတာ္ စေသာ ၀ိပႆနာဆိုင္ရာ တရားေတာ္ စာအုပ္မ်ားလည္း ယခုအခါ မ်ားစြာပင္ ထြက္ေပၚလ်က္ ရွိေနပါသည္။
မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘရားသည္ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ သီဟိုဠ္၊ အိႏၵိယ၊ ဂ်ပန္၊ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သာသနာေရး မစ္ရွင္ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ အျဖစ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း ႂကြေရာက္၍ သာသနာျပဳေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ အင္ဒိုနီးရွား သာသနာျပဳအေၾကာင္း ဆရာေတာ္ ေရးသားသည့္ “အင္ဒိုနီးရွား သာသနာျပဳဆိုင္ရာ ခရီးသြားမွတ္တမ္း” လည္း ၁၃၂၁-ခုႏွစ္က ေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကား ျပသေတာ္မူခဲ့ေသာ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္နည္းသည္ အလြန္ပင္ လြယ္ကူ ရွင္းလင္းျခင္း၊ လွ်င္ျမန္စြာ တရားထူး ရရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေက်ာ္ၾကားလ်က္ ရွိပါသည္။ ေထရ၀ါဒ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေသာ သီဟိုဠ္ (သီရိလကၤာ)၊ ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ေလာႏိုင္ငံႏွင့္ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား၊ တရုတ္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၊ အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔လည္း ျပန္႔ပြားလ်က္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္နည္းျဖင့္ တရားရိပ္သာ အေျမာက္အျမား ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးသည္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား ဗုဒၶ၏ တရားအရသာမ်ားကို တိုက္ေကၽြးေတာ္ မူခဲ့ေသာ ေက်းဇူးရွင္ မေထရ္ျမတ္ႀကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။
ဤသို႔လွ်င္ က်မ္းဂန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ေရးသားေတာ္မူျခင္း၊ ဆ႒သဂၤါယနာ၌ တစ္ရာေက်ာ္ေသာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာက်မ္းစာတို႔ကို အဆံုးသတ္ သုတ္သင္ ျပင္ဆင္ေတာ္ မူျခင္း၊ ဆ႒သဂၤါယနာ၌ ပုစၧက (အေမး) ဆရာေတာ္၊ အ႒ကထာ စိစစ္ခဏ္း ဆရာေတာ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူျခင္း၊ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္း ျပန္႔ပြားေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသ၀ါဒစရိယအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူျခင္းတို႔ျဖင့္ သာသနာ့တာ၀န္ကို ေက်ျပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေတာ္ မူခဲ့ေသာ၊ ကမၻာအႏွံ႔ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ ပဋိပတၱိသာသနာျပဳ မေထရ္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူသည့္ ေက်းဇူးရွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ မဟာစည္ဆရာေတာ္ အရွင္ေသာဘန မေထရ္ျမတ္သည္ သက္ေတာ္ (၇၈)ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ (၅၈) ၀ါအရ (၁၃-၈-၁၉၈၂) ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ မဟာစည္ သာသနာ့ရိပ္သာ၌ စံလြန္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
မူရင္းhttp://www.mahasidhamma.com
Posted by Mg Chan Nyein Win

ပ႑ိတာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ့ ရိပ္သာ ဆရာေတာ္ႀကီး

 
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပ႑ိတာရာမ
ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ့ ရိပ္သာ ဆရာေတာ္ႀကီး

သည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၂ဝ၃ ခုႏွစ္ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္(ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၂၈ ရက္) ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တံတားကေလးေက်းရြာ ေရႊဘိုစု၌ ခမည္းေတာ္ ဦးေဖ၊ မယ္ေတာ္ ေဒၚခ်စ္စုတုိ႔မွ ဖြားျမင္ခဲ့ေသာ နဝမ သားရတနာ ျဖစ္ပါသည္။

ခုနစ္ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ပဲခူးေကာ့ခ်ဲေက်းရြာ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ အရွင္ဇာဂရ ထံတြင္ ပညာစတင္ သင္ယူကာ ေက်ာင္းသားအရြယ္ကပင္ ကဝၿမိဳ႕နယ္ အုႏၷဲရြာ ဒကၡိဏာ႐ံုေရႊက်င္တုိက္ ပရိယတၱိအာဂံုစာျပန္ ပြဲတြင္ ပထမငယ္ႏွင့္ ပထမလတ္
တို႔ကို ျပန္ဆုိေအာင္ျမင္ ေတာ္မူခဲ့သည္။

(၁၂)ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ ဇာဂရထံ၌ပင္ ရွင္သာမေဏ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ သည္။ အသက္(၁၈)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ပဲခူးေက်ာက္ တန္းရြာ မဟာေဗာဓိေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ေကလာသ မဟာေထရ္ ထံေရာက္ရွိကာ ေန႔ဝါ ညဝါဆိုင္ရာ က်မ္းစာမ်ား ဆက္လက္ သင္ၾကားရင္း
ေက်ာက္တန္း မဟာေဗာဓိေတာရတုိက္ ပရိယတၱိ အာဂံုစာျပန္ပြဲ တြင္ ပထမႀကီးတန္းကို ျပန္ဆုိေအာင္ျမင္ ေတာ္မူခဲ့သည္။

သက္ေတာ္(၂ဝ)ျပည့္ေသာအခါ ၁၃ဝ၂ ခုႏွစ္ တပို႔တြဲလဆန္း ၈ ရက္ေန႔ တြင္ ေက်ာက္တန္းရြာ ဦးဘိုဟန္-ေဒၚေသာင္းတို႔၏ ပစၥယာႏုဂၢဟကို ခံယူလ်က္ မဟာေဗာဓိေတာရတုိက္ ခ႑သိမ္ေတာ္ႀကီး၌ မဟာ ေဗာဓိေတာရ ဆရာေတာ္ ကို ဥပဇၩာယ္ျပဳ၍ ရဟန္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူသည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးကာလတြင္ သဃၤန္းကြၽန္း က်ဳိကၠစံ ေရႊက်င္တုိက္သစ္တြင္ အကူစာခ်ဆရာေတာ္ အျဖစ္ စာေပပို႔ခ်ရင္း ၁၃ဝ၈ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္ (၂၆)ႏွစ္တြင္ ေရွးဦးအစ က်င္းပေသာ ပါဠိပထမျပန္စာေမး ပြဲတြင္ ပထမလတ္တန္း ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ၁၃ဝ၉ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္ (၂၇)ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္း ကိုလည္းေကာင္း၊ ေစတိယဂၤဏ ပရိယတၱိသီးျခား စာသင္တန္းကိုလည္းေကာင္း ေအာင္ျမင္ ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

၁၃၁ဝ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္(၂၈)ႏွစ္တြင္ မႏၲေလး မဟာ ဝိသုဒၶါ႐ံုတုိက္သစ္၌ ဇီးပင္ဆရာေတာ္ အရွင္သုဇာတေထရ္ ကုိ မီွခိုလ်က္ ဆရာျမတ္မ်ားထံမွ စာခ်တန္းဆုိင္ရာ အထက္တန္းပါဠိ အ႒ကထာ ဋီကာတုိ႔ကို ေလ့လာဆည္းပူး ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဘုရားႀကီးတိုက္မွ လည္းေကာင္း၊ ဆရာ ဦးေအာင္ျမတ္ထြဋ္ ထံမွ လည္းေကာင္း၊ သံလ်င္သေျပကန္ ဓမၼိကာရာမတုိက္ အရွင္ဝါေသ႒ာ ဘိဝံသထံမွ လည္းေကာင္း စာခ်တန္းဆုိင္ရာ နည္းနာနိႆယ တို႔ကို ေလ့လာ ဆည္းပူး ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

သက္ေတာ္ (၃ဝ)အရြယ္ ၁၃၁၃ ခုႏွစ္တြင္ သိရီပဝရ ဓမၼာစရိယတန္းႏွင့္ သာသနဓဇ သိရီပဝရ စာခ်တန္းကို ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။
၁၃၁၄ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္္(၃၁)ႏွစ္တြင္ ေစတိယဂၤဏ စာခ်တန္းကုိ ပထမျဖင့္ ေျဖ ဆုိေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္

၁၃၁၆ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္(၃၃)ႏွစ္တြင္ စာခ်ရင္း ဆ႒သဂၤါယနာတင္ကိစၥ၊ ပါဠိဝိေသာဓက ကိစၥတို႔ကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ၁၃၁၇ ခုႏွစ္တြင္ သတိ ပ႒ာန္ဝိပႆနာလုပ္ငန္းကုိ ဆက္လက္ ေလ့လာ ဆည္းပူး ရန္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးထံသို႔ေရာက္ လာၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးေပးအပ္ေသာ တာဝန္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။

၁၃၂ဝျပည့္ႏွစ္ သက္ေတာ္ (၃၇) ႏွစ္တြင္ သီဟုိဠ္ႏုိင္ငံ ကိုလံဘုိၿမိဳ႕၌ ကမၼ႒ာန္းဌာနသစ္ဖြင့္ရန္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဆရာေတာ္အား ေခၚေဆာင္ သြား၍ ဆရာေတာ္သည္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ၾသဝါဒေတာ္အတုိင္း (၃)ႏွစ္နီးပါး ပဋိပတၱိ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ က်န္းမာေရး မျပည့္စံုသျဖင့္ မဟာစည္ေတာ္ဘုရားႀကီးထံ ျပန္လာခဲ့ၿပီး ပရိယတၱိ ပဋိပတၱိ နည္းနာနိႆယမ်ား ကို ဆက္လက္ ဆည္းပူးရင္း တရားအားထုတ္ရန္ လာေရာက္ေသာ ေယာဂီ မ်ားကို ေဟာၾကားၫႊန္ျပဆံုးမေပးခဲ့ပါသည္။

၁၃၄ဝ ခုႏွစ္ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၇၉ခုႏွစ္)တြင္ မဟာစည္ သာသနာ့ရိပ္သာ၌ နာယကဆရာေတာ္ တစ္ပါးအျဖစ္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ႀကီး စံလြန္ေတာ္မူသြားေသာအခါ ၾသဝါဒါ စရိယ ဆရာေတာ္အျဖစ္ (၈)ႏွစ္တာမွ် သာသနာ့ဝန္ကို ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ ရြက္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။

၁၃၅၂ခုႏွစ္ (၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္) သက္ေတာ္(၆၈)ႏွစ္ တြင္ အမွတ္(၈ဝ-က) သံလြင္လမ္း ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ တည္ရွိေသာ ပ႑ိ တာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္း သာသနာ့ ရိပ္သာကို စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး အနာဂတ္ သာသနာေရး အတြက္ပါ အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာျဖင့္ ပရိယတ္ မကင္းေသာ ပဋိပတ္၊ ပဋိပတ္ မေကာင္းေသာ ပရိယတ္ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းကို ဗုဒၶနည္းက် မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ႀကီး၏ ၾသဝါဒေတာ္အတုိင္း စဥ္ဆက္မျပတ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါသည္။

၁၃၆၉ ခုႏွစ္(၂ဝဝ၇ခုႏွစ္) သက္ေတာ္(၈၆)ႏွစ္တြင္ ႏွလံုးခြဲစိတ္ ကုသမႈ ခံယူၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းသာမက ျပည္ပ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အေမရိကန္၊ ထုိင္ဝမ္၊ နီေပါ၊ စင္ကာပူႏုိင္ငံမ်ားသို႔ပါ ၾကြေရာက္ကာ ဓမၼဂုဏ္ ရည္မ်ား ျပသေပးခဲ့ပါသည္ ။ ျပည္တြင္းတြင္ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ ဆယ္မုိင္ကုန္း၊ သန္လ်င္၊ ေထာက္ၾကန္႔၊ လွည္းကူး၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ ျပင္ဦးလြင္ ရိပ္သာခြဲ မ်ားရွိလာၿပီး ျပည္ပတြင္ နီေပါ၊ ၾသစေၾတးလ်၊ ကိုရီးယား၊ အဂၤလန္၊ အေမရိက၊ ကေနဒါ၊ မေလးရွား၊ စင္ကာပူႏွင့္ ထုိင္ဝမ္ ရိပ္သာခြဲမ်ား ရွိလာကာ ဓမၼအလင္းမ်ား ျဖန္႔ေဝေပးလ်က္ရွိပါသည္။

ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား အတြက္ ေတာ္ဖို႔ထက္ လူေကာင္း၊ လူမြန္ေလးမ်ား ျဖစ္လာၾကေစရန္ ဗုဒၶအဆံုးအမ၊ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ ကိန္းေအာင္းက်င့္သံုးလာေစရန္အတြက္ ေႏြရာသီ တစ္လတာ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ အေျချပဳသင္တန္းကိုလည္း ယခုႏွစ္တြင္ (၂၆)ႀကိမ္တုိင္တုိင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကားျပသဆံုးမေပးခဲ့ပါသည္။ ၁၃၆၄ခုႏွစ္ (၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္)မွစ၍ ဝါတြင္းကာလမ်ားတြင္လည္း အပတ္စဥ္ ဥပုသ္ေန႔တုိင္း ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအတြက္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈမ်ား သင္ၾကားျပသေပးေတာ္မူခဲ့ပါ သည္။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပ႑ိတာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္း ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပရိယတ္မကင္းေသာ ပဋိပတ္၊ ပဋိပတ္မကင္းေသာ ပရိယတ္သာသနာကို အားသြန္ ခြန္စိုက္ျပဳရင္း သက္ေတာ္(၉၅)ႏွစ္ ဝါေတာ္(၇၅)ဝါ အရြယ္ ေကာဇာ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၇ခုႏွစ္၊ တန္ခူးလဆန္း ၉ ရက္၊ သႀကၤန္အတက္ေန႔၊ စေနေန႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၆ ရက္)တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဗန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဘာမြန္ ဂတ္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေဆး႐ံုႀကီး (Burmungard International Hospital) တြင္ ဗန္ေကာက္ၿမိဳ႕ စံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၈ နာရီ ဝ၅ မိနစ္ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၇ နာရီ ၃၅ မိနစ္)၌ ဘုရားရွင္ပင္ မလြန္ဆန္ ႏုိင္ေသာ အနိစၥ သေဘာႏွင့္ေတြ႕ ရ၍ ခႏၶာဝန္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းကာ စံလြန္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

thithtoolwin.com

ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး

 
ေက်းဇူးရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ေထရုပတၱိ အက်ဥ္း
ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာမွာအင္းႀကင္ပင္ရြာ-ဦးလူေဖ၊ေဒၚႀကင္ႏုတို ့မွ ၁၂၅၇ ခုႏွစ္တေပါင္းလဆန္း၆ရက္ တနင္လာေန. နံနက္ ေလးခ်က္တီးေက်ာ္ေမြးဖြားခဲ.သည္။ ေက်းလက္ေတာရြာတြင္ကံက ပစ္ခ်ခဲ.ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ကားမင္းေဆြစိုးမ်ုိဳးၿဖစ္ဧ။္။ ဆရာေတာ္ဧ။္ အဘြား(ဦးလူေဖဧ။္မိခင္)ကား အိမ္ေရွ့စံမိဖုရား တစ္ပါးၿဖစ္ဧ။္။ ခင္ခင္ဟုေခၚသည္။
ဆရာေတာ္ဧ။္ အဘိုးဦးကူးကားဘ႑၀န္ၿဖစ္သည္။ယခုအင္းႀကင္ပင္ေၿမာက္ဘက္ ေက်ာင္းႀကီးဒကာၿဖစ္သည္။ ၁၂၇၇ ခုႏွစ္တြင္ရဟန္းၿဖစ္၍ ၁၂၈၀-၈၁ ခုႏွစ္မ်ား မန္းတေလးမစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ အဘိစဇ မဟာရဠဂုရု ထံပညာသင္ႀကားခဲ.ဧ။္။ ၁၂၈၅ ခုႏွစ္အထိ အင္ႀကင္ပင္ေက်ာင္းတြင္ပင္ ေနၿပီး ထိုႏွစ္နယုန္လ ေတာထြက္ေတာ္မူသည္။
မယ္ေတာ္ႀကီးေဒၚႀကင္ႏုမွာ ေက်ာင္းပြဲဘုရားပြဲရွိတုိင္း ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းၿဖစ္ ေက်ာင္းသို.လာရာ လာတိုင္းပင္ ငို္၍ၿပန္ရဧ။္။ သတင္းအစအနမွ် စုံစမ္းမရသၿဖင္. တစ္ႏွစ္အႀကာ သားေသာကၿဖင္.ပင္ ကြယ္လြန္ရရွာဧ။္။
၁၂၈၅ ခုႏွစ္တစ္၀ါ ေရႊဘုိၿမိဳ. ပုသိမ္ေတာရ ဆရာေတာ္ထံေန၍ ၀ါကြၽတ္လွ်င္ မင္းဘူး ေရႊစက္ေတာ္မွစ၍ ေတာေတာင္အႏွံ. ႀကြေရာက္ေတာ္မူသည္။ ထိုႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာပင္ ေက်ာက္ဆည္ေ၀ဘူလေတာင္၀ွမ္း အဂၤလိ္ပ္သခၤ်ိုဳင္းအနီးရွိ လွ်ိဳေၿမာင္အႀကားတြင္ သီတင္းသုံးဧ။္။ ေက်ာက္ဂူတစ္ခုလည္းရွိသည္။ တစ္ေန.ေသာအခါ ဟင္းရြက္ခူး ထင္းေခြသူမ်ားက ဂူထဲတြင္ မက်န္းမာ၍ လဲေနသည္ကို ေတြ.ရမွာအစ ေဆး၀ါးကုသကာ ဆန္စက္သူေဌးဦးေပ်ာ.က ေန.ခ်င္းၿပီး
ေက်ာင္းငယ္တစ္ေဆာင္ ေဆာက္လွဴကိုးကြယ္သည္။
ေက်ာင္းေဆာက္လွဴရန္ ေလွ်ာက္ေသာ္လည္း ခုႏွစ္ရက္တိုင္တိုင္ခြင္.မၿပဳ ကပ္မိုးကပ္ကာႏွစ္ခန္းေက်ာင္းကေလးေဆာက္လွဴၿပီးေသာ္လည္း အရက္ႏွစ္ဆယ္ခန္. ေက်ာင္းဒကာအား စကားမေၿပာ။ တို.မ်ားကိစၥမၿပီးခင္ လူေတြက ၀ိိုင္းအုံလိုက္ေနလို. ပုန္းစရာေတာင္ မရွိေတာ.ဘူးဟု မိန္.ေတာ္မူဧ။္။
ထိုေတာထြက္ေသာ ႏွစ္၊လ၊ပိုင္း အတြင္းတြင္ပင္ တတိယအဆင္.အထိၿပီးစီးေတာ္မူဟန္ရွိသည္။အဲဒါေတာ. မႀကာဘူးဟဲ. ဟူ၍သာ မိန္.ေတာ္မူဧ။္။အနာဂမ္အၿဖစ္ႏွင္.ကား ႏွစ္ေပါင္းမ်ာစြာ ႀကာလြန္ေနရဟန္ တူေလသည္။ အဘိညာဥ္ ကိစၥမ်ားလည္းတစ္ပါးတည္း ၿပီးၿပည္.စုံမူေႀကာင္း အေထာက္အထားမ်ားစြာရွိဧ။္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍က်ိန္းစက္သည္ကိုလည္းမေတြ.ရ။ရာသီဥတုေႀကာင္.ႏွာေစးၿခင္းမရွိဟုဆိုႀကသည္
ဦေပ်ာ.ကားဘုန္းႀကီး ထြက္သြားမည္စိုးသၿဖင္. အထူးဂရုစိုက္ေနဧ။္။ ၁၂၈၉ ခုႏွစ္ သတင္းစကားအရ ခမည္းေတာ္ေရာက္လာဧ။္။ ရဟန္းၿပဳေပးၿပီးေနာက္ခမည္းေတာ္ ဦးပဥြင္းႀကီးႏွင္.အတူအင္ႀကင္းပင္သို.ၿပန္ႀကြရသည္၊ ထိုအခိ်န္မွစ၍ ေက်ာက္ဆည္ႏွင္.အင္ႀကင္းပင္ေၿခာက္လစီ သီတင္းသုံးသည္။ ၁၃၁၂ ခုႏွစ္မွစ၍ ေရႊဘိုတြင္ ေအာင္ေၿမရိပ္သာ ဖြင္၍ ႏွစ္လခန္. သီတင္းသံုးသည္။
ဆရာေတာ္ကား ဓုတင္ တစ္ဆယ္.သံုးပါးကို အခါအားေလ်ာ္စြာ ေဆာင္ေတာ္မူဧ။္။ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို ပင္တိုင္ကမၼ႒ာန္းအၿဖစ္ ရႈပြားေတာ္မူပါသည္။ ေက်ာက္ဆည္ပတ္၀န္းကု်င္၌္ ရဟန္းဆယ္.ႏွစ္၀ါေလာက္မွစ၍ ဆရာေတာ္ဧ။္ သတင္းမွာ သင္းပ်ံ.စၿပဳလ်က္ရွိပါသည္။ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ. ေဖာင္ရြာဆန္စက္ပိုင္ရွင္ သူေဌးဦးေပ်ာ. ဇနီးေဒၚၿမင္. ခဲအိုဦးခ်က္ႏွင္. သားမက္ေတာ္သူ ဦးေႀကာင္ႏွင္. ဦးလွေက်ာ္တို ့မွစ၍ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ.သူၿမိဳသားမ်ား ပူေဇာ္ခြင္.ရခဲ.ႀကပါသည္။ ဦးေပ်ာ.က ေက်ာင္းေဆာက္လွဴခြင္.ၿပဳရန္ အတန္တန္ေလွ်ာက္၍ လက္ခံေတာ္မူရကာ ေက်ာင္းၿပီးေသာအခါ -ဒကာေက်ာင္းကတယ္က်ယ္၀န္းသကိုး၊က်ဳပ္က ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း လိုတာပါ ဟုမိန္.ေတာ္မူဧ။္။
စင္စစ္ေက်ာင္းမွာ ေလးတုိင္စင္သာသာမွ်သာ ရွိပါသည္။
ဆရာေတာ္သည္ ဓုတင္တစ္ဆယ္.သုံးပါးလုံးကို ေဆာင္ေတာ္မူရာ ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ခြင္အတြက္တြန္းအားအေကာင္ဆုံးၿဖစ္ေသာ ေနသဇ္ဇိကဂၤဓုတင္ကိုမူ အထူးေရွ.တန္းတင္၍ ေဆာင္ေတာ္မူသည္။နည္းခံတပည္.မ်ားကိုလည္း အထူးတိုက္တြန္း ၿပညႊန္ေတာ္မူ ေလ.ရွိပါဧ။္။
ထိုဓုတင္အက်င္.မွာ လူသာမန္အၿမင္၌္ ၿပင္းထန္္လြန္းသည္၊က်န္းမာေရးခ်ိဳ.တဲ.ေလမည္လားစသည္ၿဖင္.ထင္ဖြယ္ေတြးဖြယ္ရွိေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ကမူ အရွင္မဟာကႆပ အရွင္ဗာကုလ စသည္တို ့ကိုေထာက္ၿပကာ ပို၍ပင္ က်န္းမာသက္ရွည္ႏိုင္ေႀကာင္း ရဲရဲႀကီးတိုက္ တြန္းေတာ္မူပါသည္။ အာမခံခ်က္ေပးေတာ္မူပါသည္။ စံနမူနာလည္းၿပေတာ္မူပါသည္။ “ဘုရားဆံုးမတာက ဆင္းရဲေအာင္ မဆံုးမဘူး၊ ခ်မ္းသာေအာင္ခ်ည္းပဲ၊ကိုယ္ကသာထင္ခ်င္သလို ထင္ေနတာ။” တစ္ရက္ (၂၄-နာရီ) ၿပည္.သြားၿပီဆိုေတာ. ေကာင္ေကာင္းလွလ ွႀကီးသိပါလိမ္.မယ္၊ တခ်ိဳ.အားထုတ္တာ အႏွစ္ေလးငါးဆယ္ရွိၿပီလို.ေၿပာႀကတယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာစိစစ္ၿပီး ႀကည္.ပါ၊ တစ္ရက္ၿပည္. ရက္လား။ ေန.တုိင္းအိပ္ေနတယ္၊ ဘာၿဖစ္လို ့အိပ္ေရးမ၀ႀကတာလဲ။ အိပ္ ေရး၀ေအာင္ လုပ္တာမွမဟုတ္ပဲ။ အိပ္ခ်င္ရင္ မအိပ္ခ်င္တဲ.ေနရာ ရွိတယ္။ အဲဒီေနရာကို ေရာက္ေအာင္သြား ၊အိပ္ေရး၀သြားလိမ္.မယ္။အဲဒါ” (ေနသဇ္ဓုတင္) ရန္သူ(ထိနမိဒြ)ကို ႏိုင္တဲ. လက္နက္ဗ်ာ.။ စစ္တိုက္မယ္နဲ. ေခါင္းအံုးႀကီးေတြနဲ. ဆိုေတာ. မႏိုင္တာဟာ ဒါေႀကာင္.ဗ်ာ။”
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးမၿဖစ္မီ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ႀကာကပင္ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ အ့ံႀသႀကည္.ညိဳဖြယ္ သတင္းထူမ်ားက ဖုံးကြယ္၍ မရေအာင္ ၿဖစ္လာေတာ၏။ ႏြားေက်ာင္းသား ကုလာလူမ်ဳိး “အလီ” ေဖာင္ရြာ ႏြားႏို.ေရာင္းကုလား “ေဒ၀ဒတ္” ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ. မင္းရပ္”ဦးခ” စေသာမ်က္ၿမင္ကိုယ္.ေတြ. ပုဂၢိဳလ္မ်ားတေန.တၿခား မ်ားၿပားလာသည္ႏွင္.အမွ် နည္းခံပြားမ်ားေသာေယာဂီမ်ားပင္ တေန.တၿခား တိုးပြားခဲ.ပါသည္။ ကုလားမ်ာကမူ –
“ဒီေတာင္ေပၚမွာ ဗမာဘုန္းႀကီး လူစြမ္းေကာင္းရွိတယ္” ဟုတအံ.တႀသေၿပာဆိုကာ ကုလားလူမ်ိဳးမ်ားပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အၿဖစ္ ခံယူလာႀကပါသည္။ ေ၀ဘူလ ေ၀ဘာရ ေတာင္စဥ္တစ္ေႀကာရွိ ေစတီငယ္မ်ားအား ေကာင္းကင္ယံမွ ပ်ံႀကြကာ ဘုရားမီး ပူေဇာ္ သည္ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ဖူးေတြ.ရသူမ်ား ယခုတိုင္ ရွိႀကေပေသးသည္။
ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ၏အေရွ ့ေတာင္အရပ္ ေတာင္စဥ္ေတာင္၀ွမ္းမ်ားတြင္ “ေတာင္ေပါင္းေခ်ာင္”ေခၚေသာ အရပ္ဌာန တစ္ခုရွိ၏။ လြန္ခဲ.ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ခုႏွစ္ဆယ္ခန္.က ထို ၌္သီတင္းသံုးေသာေတာင္ေပါင္းေခ်ာင္ဆရာေတာ္ ေခၚေရွ.ၿမင္ေနာက္ၿမင္ဆရာေတာ္ တပါးရွိခဲ.ဖူးရာ ၄င္းဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း “ေ၀ဘူလေခ်ာင္ေနရာ၌္ အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ၿမတ္တစ္ပါး ထြန္းေပါက္မည္” ကို ႀကိဳတင္
ေၿပာထားခဲ.ဖူးေႀကာင္း ေက်ာက္ဆည္ပတ္၀န္းက်င္၌္ေရွ ့မီ ေနာက္မီ လူႀကီးသူမမ်ား ေၿပာဆိုႀကပါသည္။
https://thenobleeightfoldpath.wordpress.com/