အင္း၀ေခတ္မွ သတုိးမင္းဖ်ားႏွင္႔
သူခုိးငတက္ျပားအေႀကာင္း
ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ (ဦးဖုိးက်ား)
(ပုံကုိ ျမန္မာdeveloperမ်ား၏ ငတက္ျပား android gameမွ ရယူ သုံးစြဲထားပါသည္။)
( http://www.myanmarsar.org/ ဆုိတဲ႔ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုကေန ကူးယူထားတဲ႔ စာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ - အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ ဦးဖုိးက်ား ဆုိျပီး တင္ထားေပးတာပါ။ အဲဒီက ကူးယူထားတဲ႔ ပုိ႔စ္ေလးေတြကုိ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခ်င္းစီအလုိက
သတၲိရွိေသာ သူခိုးငတက္ျပား
၇၆၂ တြင္ အင္းဝကို တည္၍ နန္းတက္ေသာ သတိုးမင္းဖ်ား လက္ထက္ စစ္ကိုင္း ေရဝန္းအရပ္၌ ေက်ာ္ေစာေသာ သူခိုးႀကီး ငတက္ျပား ဟူ၍ ရွိ၏။
၎သူခိုးႀကီးသည္ အလြန္လည္း စြမ္း၏။ သစၥာလည္း ရွိ၏။ သစၥာရွိပံုကား မိမိေနေသာ အရပ္တစ္ဝိုက္ မိမိနယ္တြင္ မခိုးေလ။ တျခားနယ္သို႕ ထြက္၍ ခိုးေလ၏။ သို႕ခိုးရာ၌လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူတို႕ထံ၌ မခိုး။ ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္ စသည္တို႕ထံ၌သာ ခိုး၏။ ခိုးေသာအခါ ဥစၥာရွင္ကို မည္သည္အခါမ်ွ အနာတရ မျပဳ။ ပစၥည္းကိုလည္း ေတြ႕ရေသာပစၥည္း တစ္ဝက္ထက္ ပို၍ မယူတတ္ေလ။
ဤသို႕လ်ွင္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အင္းဝဘက္သို႕ ကူး၍ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္တို႕၏ အိမ္မ်ား၌ ခိုးယူေလ့ရွိ၏။ မႉးမတ္ စသူတို႕သိ၍ ဖမ္းၾကေသာ္လည္း မရ မမိႏုိင္ ရွိေလ၏။
တစ္ေန႕ေသာ္ ငတက္ျပားက " သတိုးမင္းဖ်ား ငါ့ကို ရလ်ွင္သာ သတ္ရအံ့ ၊ မရေသာ္ကား အသူရအံ့နည္း " ဟု ၾကံဳးဝါးေလ၏။
ထိုသို႕ ငတက္ျပား အစြမ္းေကာင္း၍ မမိႏုိင္ေၾကာင္း ၊ ထိုသို႕ ၾကံဳးဝါးေၾကာင္းကို သတိုးမင္းဖ်ား ၾကားေသာ္ ငတက္ျပားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိေအာင္ဖမ္းမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလ၏။
တစ္ည၌ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ရုပ္ဖ်က္၍ ထြက္လာၿပီးလ်ွင္ ၿမိဳ႕တံခါး ျမစ္ဆိပ္က ေစာင့္ေနေလ၏။ ငတက္ျပားလည္း သန္းေခါင္ေက်ာ္၌ လာေနက်အတိုင္း လာ၍ ကမ္းနားသို႕ေရာက္ေသာ္ ေလွေပၚကပင္ " ေဟ့ ဘယ္သူလဲ " ဟု ေမး၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ငါ ညဉ့္လူပါ " ဟု ဆိုမွ ကုန္းေပၚသို႕ တက္ေလ၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ့ေနာက္ တပည့္ခံ၍ ခိုးလိုေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ေနပါသည္ " ဟု ဆိုေသာ အခါ ငတက္ျပားသည္ အလြန္ သေဘာက်၍ အတူေခၚေဆာင္သြားေလ၏။
ငတက္ျပားက သတိုးမင္းဖ်ား၏ အသြားအလာကို အကဲခတ္ၾကည့္ရာ အလြန္သေဘာက်၏။ ထိုထက္ပင္ အကာအဆီး ၊ ဝင္းထရံ စသည္တို႕ကို ငတက္ျပားက ခုန္လႊားေသာအခါ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း နည္းတူလိုက္၍ ခုန္ေက်ာ္နိုင္သည္ကို ေတြ႕ရမွ ငတက္ျပားသည္ အံ့ဩ၍ ပခံုးကို ပုတ္ၿပီးလ်ွင္ " ငါ့တပည့္ အေတာ္ စြမ္းသကိုး " ဟု ခ်ီးမြမ္းေသာ ဟူ၏။
သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ ရွင္ဘုရင့္ နန္းတြင္းသို႕ ဝင္၍ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းတို႕ကို ခိုးလိုသည္ " ဟု ေျပာေသာအခါ ငတက္ျပားက " တပည့္ ငါတို႕ ခိုးစားေသာ္လည္း ငါတို႕ ဘုရင္ကိုကား မျပစ္မွားသင့္ ၊ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းကို မခိုးခ်င္ပါႏွင့္ " ဟု ဆိုမွ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အလြန္ သေဘာက်ျပန္ေလ၏။
ၿပီးမွ မႉးမတ္မ်ားအိမ္တြင္ ပုတီး ၊ နားေတာင္း ၊ လက္စြပ္မ်ားကို ခိုးယူခဲ့၍ တံခါးအနီး မီးေသြးတိုက္သို႕ ျပန္လာခဲ့ၾက၏။ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ငတက္ျပားကို ျဖားေယာင္း၍ အရက္ အလြန္ယစ္မူးေအာင္ တိုက္ကာ လဲေသာအခါမွ ေျခခ်င္းခတ္၍ မီးေသြးတိုက္တြင္ ေသာ့ခတ္ကာ ထားခဲ့၏။
နံနက္သို႕ ေရာက္ကာလ မႉးမတ္တို႕ ပစၥည္းေပ်ာက္သည္ဟု အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ကုန္၏။ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း ထိုမႉးမတ္တို႕၏ လက္စြပ္ စသည္တို႕ကို ဝတ္ဆင္၍ ညီလာခံႏွင့္ ေလ၏။ မႉးမတ္တို႕လည္း ျမင္၍ မိမိတို႕၏ လက္စြပ္ စသည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေသာ္လည္း ဘုရင္ ျဖစ္၍ မယိုးစြပ္ဝံ့။ တူသည္ ဟူ၍သာ ေလ်ွာက္ၾကကုန္၏။
သတိုးမင္းဖ်ားလည္း " နင္တို႕သည္ ငတက္ျပားကို ရေအာင္ မဖမ္းနိုင္ ၊ ယခု ငါ ဖမ္းမိခဲ့ၿပီ ၊ သြားယူေခ် " ဟု ထားရာသို႕ ေစလိုက္၏။
ေရွ႕ေတာ္သို႕ ေရာက္ေသာ္ မင္းႀကီးက " အရွင္မင္းႀကီး ကြ်ႏု္ပ္ကို မိၿပီ ျဖစ္သည္။ အလိုရွိသလို သက္ေတာ္မူေတာ့ ၊ အကြ်ႏု္ပ္ အလိုကို ေလ်ွာက္ရမည္ဆိုေသာ္ အရွင္မင္ႀကီး၏ မိဖုရား ေစာဥမၼာ ကိုသာ အလိုရွိပါသည္ " ဟု ရဲဝံ့ရႊင္ၾကည္စြာ ေလ်ွာက္ေလ၏။
သတၲိရွိသူကို ႏွစ္သက္တတ္ေသာ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အနည္းငယ္မ်ွ အမ်က္ေတာ္ မရွိဘဲ " ငါ့သို႕ေသာ ဘုရင္ကိုစင္လ်က္ ဤသို႕ေသာ္ စကားကို ဆိုဝံ့သူသည္ အက်ိဳးမဲ့ မေသေကာင္း ၊ ေနာင္ တိုက္ပြဲရွိေသာအခါတို႕၌ အမႈေတာ္ကို ထမ္းေစရမည္ " ဆို၍ ထားေတာ္မူသည္။
တစ္ခါေသာ္ ေတာင္တြင္းႀကီးစားသည္ ျခားနား ေထာင္ထားေလရာ ငတက္ျပားကို ညဉ့္အခါ၌ ၿမိဳ႕တြင္းသို႕ ဝင္ေစ၍ အလြန္စြမ္းေသာ ေလးသည္ႀကီး တစ္ေယာက္ကို လုပ္ၾကံေစ၏။ ေလးသည္ႀကီး မရွိလ်ွင္ ေတာင္တြင္းႀကီးစား မခံနိုင္၍ အညံ့ခံမွ အေရးေတာ္ ၿပီးရေလသည္။
ထို သူခိုးငတက္ျပားႏွင့္ စပ္၍ မွတ္ရန္ကား စစ္ကိုင္းတြင္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟူ၍ ေစတီတစ္ဆူ ယခုတိုင္ ရွိသည္။ ဤဘုရားမွာ ငတက္ျပားသည္ ခိုး၍ရေသာ ပစၥည္းတို႕ျဖင့္ တည္ေသာဘုရားျဖစ္၏။ ဘုရား တည္စဉ္က ေငြလို၍ မရွိလ်ွင္ ခဏသာ ျဖစ္သည္။ သြားေရာက္ ခိုးလိုက္လ်ွင္ ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟု တြင္သည္။
Posted by မင္းအရိပ္
သူခုိးငတက္ျပားအေႀကာင္း
ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ (ဦးဖုိးက်ား)
(ပုံကုိ ျမန္မာdeveloperမ်ား၏ ငတက္ျပား android gameမွ ရယူ သုံးစြဲထားပါသည္။)
( http://www.myanmarsar.org/ ဆုိတဲ႔ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုကေန ကူးယူထားတဲ႔ စာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ႔ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာ - အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ ဦးဖုိးက်ား ဆုိျပီး တင္ထားေပးတာပါ။ အဲဒီက ကူးယူထားတဲ႔ ပုိ႔စ္ေလးေတြကုိ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခ်င္းစီအလုိက
သတၲိရွိေသာ သူခိုးငတက္ျပား
၇၆၂ တြင္ အင္းဝကို တည္၍ နန္းတက္ေသာ သတိုးမင္းဖ်ား လက္ထက္ စစ္ကိုင္း ေရဝန္းအရပ္၌ ေက်ာ္ေစာေသာ သူခိုးႀကီး ငတက္ျပား ဟူ၍ ရွိ၏။
၎သူခိုးႀကီးသည္ အလြန္လည္း စြမ္း၏။ သစၥာလည္း ရွိ၏။ သစၥာရွိပံုကား မိမိေနေသာ အရပ္တစ္ဝိုက္ မိမိနယ္တြင္ မခိုးေလ။ တျခားနယ္သို႕ ထြက္၍ ခိုးေလ၏။ သို႕ခိုးရာ၌လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူတို႕ထံ၌ မခိုး။ ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္ စသည္တို႕ထံ၌သာ ခိုး၏။ ခိုးေသာအခါ ဥစၥာရွင္ကို မည္သည္အခါမ်ွ အနာတရ မျပဳ။ ပစၥည္းကိုလည္း ေတြ႕ရေသာပစၥည္း တစ္ဝက္ထက္ ပို၍ မယူတတ္ေလ။
ဤသို႕လ်ွင္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အင္းဝဘက္သို႕ ကူး၍ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္တို႕၏ အိမ္မ်ား၌ ခိုးယူေလ့ရွိ၏။ မႉးမတ္ စသူတို႕သိ၍ ဖမ္းၾကေသာ္လည္း မရ မမိႏုိင္ ရွိေလ၏။
တစ္ေန႕ေသာ္ ငတက္ျပားက " သတိုးမင္းဖ်ား ငါ့ကို ရလ်ွင္သာ သတ္ရအံ့ ၊ မရေသာ္ကား အသူရအံ့နည္း " ဟု ၾကံဳးဝါးေလ၏။
ထိုသို႕ ငတက္ျပား အစြမ္းေကာင္း၍ မမိႏုိင္ေၾကာင္း ၊ ထိုသို႕ ၾကံဳးဝါးေၾကာင္းကို သတိုးမင္းဖ်ား ၾကားေသာ္ ငတက္ျပားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိေအာင္ဖမ္းမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလ၏။
တစ္ည၌ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ရုပ္ဖ်က္၍ ထြက္လာၿပီးလ်ွင္ ၿမိဳ႕တံခါး ျမစ္ဆိပ္က ေစာင့္ေနေလ၏။ ငတက္ျပားလည္း သန္းေခါင္ေက်ာ္၌ လာေနက်အတိုင္း လာ၍ ကမ္းနားသို႕ေရာက္ေသာ္ ေလွေပၚကပင္ " ေဟ့ ဘယ္သူလဲ " ဟု ေမး၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ငါ ညဉ့္လူပါ " ဟု ဆိုမွ ကုန္းေပၚသို႕ တက္ေလ၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ့ေနာက္ တပည့္ခံ၍ ခိုးလိုေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ေနပါသည္ " ဟု ဆိုေသာ အခါ ငတက္ျပားသည္ အလြန္ သေဘာက်၍ အတူေခၚေဆာင္သြားေလ၏။
ငတက္ျပားက သတိုးမင္းဖ်ား၏ အသြားအလာကို အကဲခတ္ၾကည့္ရာ အလြန္သေဘာက်၏။ ထိုထက္ပင္ အကာအဆီး ၊ ဝင္းထရံ စသည္တို႕ကို ငတက္ျပားက ခုန္လႊားေသာအခါ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း နည္းတူလိုက္၍ ခုန္ေက်ာ္နိုင္သည္ကို ေတြ႕ရမွ ငတက္ျပားသည္ အံ့ဩ၍ ပခံုးကို ပုတ္ၿပီးလ်ွင္ " ငါ့တပည့္ အေတာ္ စြမ္းသကိုး " ဟု ခ်ီးမြမ္းေသာ ဟူ၏။
သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ ရွင္ဘုရင့္ နန္းတြင္းသို႕ ဝင္၍ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းတို႕ကို ခိုးလိုသည္ " ဟု ေျပာေသာအခါ ငတက္ျပားက " တပည့္ ငါတို႕ ခိုးစားေသာ္လည္း ငါတို႕ ဘုရင္ကိုကား မျပစ္မွားသင့္ ၊ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းကို မခိုးခ်င္ပါႏွင့္ " ဟု ဆိုမွ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အလြန္ သေဘာက်ျပန္ေလ၏။
ၿပီးမွ မႉးမတ္မ်ားအိမ္တြင္ ပုတီး ၊ နားေတာင္း ၊ လက္စြပ္မ်ားကို ခိုးယူခဲ့၍ တံခါးအနီး မီးေသြးတိုက္သို႕ ျပန္လာခဲ့ၾက၏။ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ငတက္ျပားကို ျဖားေယာင္း၍ အရက္ အလြန္ယစ္မူးေအာင္ တိုက္ကာ လဲေသာအခါမွ ေျခခ်င္းခတ္၍ မီးေသြးတိုက္တြင္ ေသာ့ခတ္ကာ ထားခဲ့၏။
နံနက္သို႕ ေရာက္ကာလ မႉးမတ္တို႕ ပစၥည္းေပ်ာက္သည္ဟု အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ကုန္၏။ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း ထိုမႉးမတ္တို႕၏ လက္စြပ္ စသည္တို႕ကို ဝတ္ဆင္၍ ညီလာခံႏွင့္ ေလ၏။ မႉးမတ္တို႕လည္း ျမင္၍ မိမိတို႕၏ လက္စြပ္ စသည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေသာ္လည္း ဘုရင္ ျဖစ္၍ မယိုးစြပ္ဝံ့။ တူသည္ ဟူ၍သာ ေလ်ွာက္ၾကကုန္၏။
သတိုးမင္းဖ်ားလည္း " နင္တို႕သည္ ငတက္ျပားကို ရေအာင္ မဖမ္းနိုင္ ၊ ယခု ငါ ဖမ္းမိခဲ့ၿပီ ၊ သြားယူေခ် " ဟု ထားရာသို႕ ေစလိုက္၏။
ေရွ႕ေတာ္သို႕ ေရာက္ေသာ္ မင္းႀကီးက " အရွင္မင္းႀကီး ကြ်ႏု္ပ္ကို မိၿပီ ျဖစ္သည္။ အလိုရွိသလို သက္ေတာ္မူေတာ့ ၊ အကြ်ႏု္ပ္ အလိုကို ေလ်ွာက္ရမည္ဆိုေသာ္ အရွင္မင္ႀကီး၏ မိဖုရား ေစာဥမၼာ ကိုသာ အလိုရွိပါသည္ " ဟု ရဲဝံ့ရႊင္ၾကည္စြာ ေလ်ွာက္ေလ၏။
သတၲိရွိသူကို ႏွစ္သက္တတ္ေသာ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အနည္းငယ္မ်ွ အမ်က္ေတာ္ မရွိဘဲ " ငါ့သို႕ေသာ ဘုရင္ကိုစင္လ်က္ ဤသို႕ေသာ္ စကားကို ဆိုဝံ့သူသည္ အက်ိဳးမဲ့ မေသေကာင္း ၊ ေနာင္ တိုက္ပြဲရွိေသာအခါတို႕၌ အမႈေတာ္ကို ထမ္းေစရမည္ " ဆို၍ ထားေတာ္မူသည္။
တစ္ခါေသာ္ ေတာင္တြင္းႀကီးစားသည္ ျခားနား ေထာင္ထားေလရာ ငတက္ျပားကို ညဉ့္အခါ၌ ၿမိဳ႕တြင္းသို႕ ဝင္ေစ၍ အလြန္စြမ္းေသာ ေလးသည္ႀကီး တစ္ေယာက္ကို လုပ္ၾကံေစ၏။ ေလးသည္ႀကီး မရွိလ်ွင္ ေတာင္တြင္းႀကီးစား မခံနိုင္၍ အညံ့ခံမွ အေရးေတာ္ ၿပီးရေလသည္။
ထို သူခိုးငတက္ျပားႏွင့္ စပ္၍ မွတ္ရန္ကား စစ္ကိုင္းတြင္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟူ၍ ေစတီတစ္ဆူ ယခုတိုင္ ရွိသည္။ ဤဘုရားမွာ ငတက္ျပားသည္ ခိုး၍ရေသာ ပစၥည္းတို႕ျဖင့္ တည္ေသာဘုရားျဖစ္၏။ ဘုရား တည္စဉ္က ေငြလို၍ မရွိလ်ွင္ ခဏသာ ျဖစ္သည္။ သြားေရာက္ ခိုးလိုက္လ်ွင္ ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟု တြင္သည္။
Posted by မင္းအရိပ္
No comments:
Post a Comment