Search This Blog

Wednesday, October 26, 2016

ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေကာသလႅ မဟာေထရ္

 
ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေကာသလႅ မဟာေထရ္

သည္ ၁၃၆၄-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ (၂၀-၁၁-၂၀၀၂) ေန႔တြင္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္ ၉၀-ႏွစ္ သိကၡာေတာ္ ၇၀-ရွိျပီ။

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က တရားနာပရိသတ္တို႔အား တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆးကို တိုက္ေကၽြးေလ့ရွိသည္။ ထိုထိုတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ တရားမ်ားထဲက ကၽြန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆံုးႏွင့္ ပီတိအျဖစ္ဆံုး တရားတပုဒ္ကို ဓမၼဒါန ထပ္ဆင့္ျပဳပါမည္။ နာၾကည့္ေတာ္မူပါ။

အမ်ားအားျဖင့္ သူေတာ္မွ ကိုယ္ကေကာင္းၾကတာ၊
သူေတာ္မွ ကိုယ္ကေကာင္းတာ သူေတာ္ေကာင္း မဟုတ္ဘူး။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေကာင္းမွ သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္တာ။

သစ္ပင္ဟာ မလဲမခ်င္း သစ္ပင္ခုတ္တဲ့လူကို အရိပ္ေပးသြားတယ္။
အေမႊးနံ႔သာတံုးဟာ မီးရႈိ႔တဲ့သူကို မကၽြမ္းမခ်င္း အေမႊးနံ႔သာ ေပးသြားတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဟာ မေသမခ်င္း ကိုယ့္ကို ႏွိပ္စက္တဲ့ရန္သူကိုေတာင္ အက်ိဳးေဆာင္သြားတယ္။

ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းဟာ မုဆိုးတဦး ေခ်ာက္ထဲက်ေနတာ ကယ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ သယ္ေဆာင္ဖို႔ ႏိုင္-မႏိုင္ စမ္းသပ္တဲ့အေနနဲ႔ မုဆိုးရဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေက်ာက္တံုးတတံုးကို ထမ္းျပီး ခုန္တက္ျပီးမွ မုဆိုးကို ခ်ီျပီး ကယ္တင္တာ။ ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ ခုန္လိုက္ရေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ မုဆိုးရဲ႔ ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းမွီျပီး နားေနရတယ္။

အဲဒီမွာ မုဆိုးက စဥ္းစားတယ္။ အိမ္ျပန္ရင္ ဟင္းစား မပါဘူး။ ေမ်ာက္သားဟင္း စားရေအာင္ဆိုျပီး ေမ်ာက္မင္းရဲ႔ ဦးေခါင္းကို ခဲနဲ႔ထုတယ္။ အသက္သခင္ကိုေတာင္ ယုတ္ယုတ္မာမာ ၾကံစည္ရက္တယ္။ ေမ်ာက္မင္း ဦးေခါင္း ကြဲသြားတယ္။

ေမ်ာက္မင္းက စဥ္းစားတယ္-ဒီမုဆိုး ေသတြင္းက လြတ္ေပမဲ့ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္ျပီး က်ားစာျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ မေသေအာင္ လမ္းျပေပးဦးမွ-လို႔ေတြးျပီး မုဆိုး ငါ သစ္ပင္ေပၚက လမ္းျပေပးသြားမယ္။ ငါ့ေသြးစက္က်တဲ့ လမ္းအတိုင္း လိုက္ခဲ့-ဆိုျပီး ရြာစပ္နားအထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။

သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ကိုသတ္တဲ့ ရန္သူကိုေတာင္ ေသြးနဲ႔ ေခၽြးနဲ႔ရင္းျပီး ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ မေသမခ်င္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ေမြးရတယ္

လူေကာင္း စိတ္ေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ တရားအားထုတ္ၾကရတာ။ ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္သြားရင္ ယုတ္ညံ႔တဲ့ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ စိတ္၊ လစ္ရင္ လစ္သလို၊ အခြင့္သာရင္ သာသလို ထင္တိုင္းၾကဲခ်င္တဲ့ စိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။

ေလာဘ ေဒါသ အယုတ္တမာေတြကို လက္မခံရဘူး။ ေမြးျမဴေရးမလုပ္ဘဲ ပယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။ ဘုရားသာသနာနဲ႔ အခြင့္ၾကံဳတဲ့အခါ သာသနာနဲ႔စပ္တဲ့ ကုသိုလ္အထြတ္အျမတ္ေတြကို ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားျပီး လက္လႈပ္တိုင္း ေခါင္းလႈပ္တိုင္း ပါးစပ္လႈပ္တိုင္း ကုသိုလ္ရေအာင္ တန္ဖိုးထားရမယ္။

လူေကာင္း စိတ္ေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကျပီး ဉာဏ္ေကာင္းက ပို႔ေဆာင္သည့္ နိဗၺာန္သို႔ အျမန္ဆံုး မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။

Posted by: mingala

No comments:

Post a Comment