လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ေထရုပၸတၱိ အက်ဥ္း
ဒီပဲယင္းၿမိဳ ့မဟာလယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏
စုိင္ျပင္ႀကီးရြာလယ္တီၤဒီပန
(တည္ေနရာမွာ စစ္ကုိင္းတုိင္းေဒသႀကီး၊ေရႊ
လယ္တီေလာင္းလ်ာ ဖြားျမင္ရာ စုိင္ျပင္ရြာ၏ ေျမာက္ပုိင္း အိမ္ေျခ ၁၂ အိမ္မွ်သာရွိေသာ ကတုိးရပ္ကြက္ရွိ ဦးထြန္းသာ ေဒၚႀကံဳးတုိ႕ေနအိမ္၀င္း၌ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာ အျဖစ္ဆန္းတစ္ခုကို နီးစပ္ရာ ရြာသူရြာသားမ်ား
မ်က္ျမင္ဒိဌ ေတြ႕ၾကရသည္။
ေဒၚႀကံဳးသည္ နံနက္ခင္းအခ်ိန္၌ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္ရန္ ဘုရားခန္းသုိ႕ ေရာက္ရွိေနသည္။ေဒၚက်ံဳးသည္ ကိုးလေက်ာ္ ဆယ္လတြင္းသို႕ ေရာက္သည့္တိုင္ လြယ္ထားရေသာ ကုိယ္၀န္ျဖင့္ ရင္ထဲမွေအာင့္လွ်က္ မူးေ၀ေတာ့သည့္ အေျခအေနသို႕ ေရာက္ရွိေနသည္။
ထုိေန႕ ညခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္အခါမဲ့ မုိးရြာျခင္း၊ လွ်ပ္စီးေရာင္မ်ား ေတာက္ပ၀င္းလ်က္ မိုးထက္ခ်ဳန္းသံမ်ား ဆက္တုိက္ျမည္ဟည္းေနျခင္း၊ ဦးထြန္းသာ ေဒၚႀကံဳးတုိ႕ ေနအိမ္ ဥပစာအတြင္း ပုဆိုးတစ္ပတ္ခန္႕ရွိ မန္က်ီးပင္၌ စုရံုးေထာင္ထားေသာ ၀ါးလံုးမ်ားၾကားမွ စို႕တံတုိင္း (သက္တန္႕) ႀကီး၏
အေရာင္မ်ိဳးစံုတို႕သည္ အိမ္တစ္အိမ္လံုး ရစ္ပတ္ထားသကဲ့သို႕ျဖစ္ၿပီး စုိ႕တံတုိင္းႀကီးသည္ အိမ္အတြင္းသို႕၀င္လွ်က္ အိမ္ေခါင္မိုးသို႕ ေဖါက္ထြက္သြားျခင္း၊ ေဒၚက်ံဳးသည္ ဘုရားခန္း၌ပင္လွ်င္ လြယ္ေဆာင္ေသာပဋိသေႏၶကုိယ္၀န
လူသူေတာ္ တစ္ဦးသည္ အိမ္ဦးဘုရားခန္း၌ ေတြ႕ျမင္ရ၍ မိခင္ႏွင့္ ကေလးကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနျခင္းစသ
ထုိေန႕သည္ကား ၁၂၀၈ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၃ ရက္၊ အဂၤါေန႕ ညဥ့္တစ္ခ်က္တီးေက်ာ္အခ်ိန္ မဟာလယ္တီေလာင္းလ်ာကို ဖြားျမင္ေတာ္မူသည့္ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္ အခါသမယပင္ ျဖစ္သည္။
ဤသုိ႕ အတိတ္နိမိတ္ ထူးျခားစြာ ဖြားျမင္လာရာ အညစ္အေၾကးမ်ား ကင္းစင္၍ ျဖဴေဖြးခန္႕ညားသည့္ ကိုယ္ခႏၶာရွိေသာ လယ္တီေလာင္းလ်ာေလး သူငယ္သည္ ငိုေၾကြးျခင္းလံုး၀ မရွိသည္မွာ အံၾသဖြယ္ေကာင္း၍ ကေလးငယ္တုိ႕သဘာ၀ကို ေရွးဦးစြာ ေတာ္လွန္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
လယ္တီေလာင္းလ်ာ ကေလးငယ္အား ထူးဆန္းေသာ နိမိတ္မ်ားကုိ အစဲြျပဳ၍ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႕သည္ “ေမာင္တက္ေခါင္” ဟု မွည့္ေခၚၾကသည္။
ဦးထြန္းသာ ေဒၚႀကံဳးတို႕တြင္ သားသမီး ၆ ေယာက္ထြန္းကားခဲ့ၿပီး အႀကီးဆံုးသားမွာ ငယ္စဥ္ကပင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္ ေလာင္းလ်ာ ေမာင္တက္ေခါင္မွာ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္ၿပီး ၎ေအာက္တြင္ ေမာင္တက္စြာ၊ ေမာင္တက္ပြား၊ ေမာင္တက္ထြား ႏွင့္ ညီမေထြး မျမေလးတို႕ရွိၾကပါတယ္။
မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ လယ္တီေလာင္းလ်ာ ၁၀ ႏွစ္သားအရြယ္ ေမာင္တက္ေခါင္ကုိ စုိင္ျပင္ရြာေက်ာင္းမတုိက္ ဆရာေတာ္ ဦးနႏၵအထံ ပညာသင္ၾကားရန္ အပ္ႏွံၾကသည္။ ၁၅ ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ထုိေက်ာင္းမတုိက္ ဆရာေတာ္ ဦးနႏၵ အထံသို႕ ရွင္သာမေဏအျဖစ္ျဖင့္ ပညာဆက္လက္ သင္ၾကားသည္။
လယ္တီေလာင္းလ်ာ ရွင္သာမေဏအား ပညာတံခြန္ ထြန္းေျပာင္စုိးႏုိင္မည့္ အရည္အခ်င္းကုိသိသျဖင့္ရွင္ဥ
(၁၅) ႏွစ္သားအရြယ္ သာမေဏငယ္ အရြယ္ကပင္လွ်င္ ကစၥည္း၊ သဒၵါႀကီး၊ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ၊၀ီထိလက္ရိုး၊ ဓာတုကထာ၊ ယမုိက္၊ ပဌာန္း စေသာ ေန႕၀ါ ည၀ါက်မ္းမ်ားကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ေပသည္။
၁၈ ႏွစ္အရြယ္ သာမေဏ ရွင္ဥာဏဓဇသည္ ရဲထြက္ရြာ အေရွ႕ဘက္ ေ၀ဒပါရဂူ ဆရာေတာ္ဦးဂႏၶမာအထံေတာ္တြင္
မဟာေက်းေစခန္းရတု၊ သွ်ိဳးလုိက္ရတု၊ ကဗ်ာ၊ လကၤာ စသည္တို႕ကုိ ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္။လယ္တီေလာ
၁၂၃၀ ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ ေျမာက္ျပင္ မဂၤလာစံေက်ာင္းတုိက္သုဒႆန၀ရ
ထုိအခ်ိန္မွာ ဒုတိယစံေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေျခေတာ္ရင္း၌ -
(၁) အလံုၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိ မိုင္းခိုင္းဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတ
(၂) စလင္းၿမိဳ႕ ဇာတိ ဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိစၥ ဟု စာခ်တပည့္ႀကီး ႏွစ္ပါးတို႕ ရွိၾကေပသည္။
ယင္းတပည့္ႀကီး ႏွစ္ပါး တုိ႕တြင္ လယ္တီဆရာေတာ္သည္ စလင္းဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိစၥ၏တပည့္ရင္း ျဖစ္ေတာ္မူသည္။ ၀ိနည္းအဌကထာ၊ အဘိဓမၼာအဌကထာစသည္တုိ႕ကို အာစရိယမုဌီဆုပ္မိကိုင္မိေအာ
ထိုအခါက မႏၱေလး ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္တြင္ ေရႊျပည္၀န္ႀကီးေခၚ ေယာအတြင္း၀န္ဦးဖုိးလွိဳင္သ
ဦးဖုိးလွိဳင္ထံ ၾကြေရာက္ကာ ေတြးေခၚ ယူဆ ေျပာဆုိေရးသားပံုတို႕ကုိေလ့
မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး ပဥၥမသဂၤါယနာ တင္ရာတြင္ ၿဗဲတုိက္ေတာ္ ရာဇပလႅင္ထက္၌ကထာ၀တၳဳ ပါဠိေတာ္ကုိေၾကာက္ရြံ႕မဲ့ကင
မူခဲ့သည္။ မႏၱေလး စံေက်ာင္းတုိက္မွာပင္ ပထမ စာခ် ျဖစ္လာေသာအခါ၌ စံေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေမးေတာ္မူေသာ ပါရမီေတာ္ဆိုင္ရာ ပုစာၦ (၂၀) ကိုေျဖၾကားေတာ္မူသည့္ပါရမီ ဒီပနီက်မ္းကို ေရးသားခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ “ဒီပနီအစ ပါရမီက” ဟု ဆိုထံုးျပဳခဲ့ၾကေပသည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီး မီးေဘးသင့္ေသာအခါ တပည့္ရင္းျဖစ္သည့္ မံုရြာၿမိဳ႕၊ ေရႊစည္းခံဘုရား အေရွ႕ဘက္ရွိ ျပႆဒ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ဦးဉာဏ၀
၁၂၄၈ - ၁၂၄၉ ခုႏွစ္မွစ၍ မံုရြာလယ္တီ ေတာရတြင္ သီတင္းသံုးလွ်က္ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္း၏ အဖြင့္ျဖစ္ေသာပရမတၳဒီပနီဋီက
ထုိအခါမွစ၍ ဒီပနီက်မ္းေပါင္း (၁၂၀) ေက်ာ္ ကုိသီတင္းသံုးရာ ဌာနတုိင္းမွာ ေရးသားေတာ္မူခဲ့သည္။ထုိ႕ျပင
စံေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ႏုိင္ငံျခား ဗုဒၶသာသနာျပဳ အသင္းႀကီးကို ႀကီးမွဴးတည္ေထာင္ကာလန္ဒန္ၿမ
သုိ႕ျဖစ္၍ ၁၂၇၇ ခုႏွစ္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ လယ္တီစံေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ပင္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း (၁) ရက္၊ (၇ - ၁၁ - ၁၉၁၅)တနဂၤေႏြေန႕တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ၏ “အဂၢမဟာပ႑ိတ” ဘဲြ႕တံဆိပ္ေတာ္ ဆက္ကပ္ပူေဇာ္ျခင္းကို ခံယူ ရရွိေတာ္မူသည္။
၁၂၈၃ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လတြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌သီတင္းသံုးေတ
သန္းေဇာ္
No comments:
Post a Comment